Rüyalarda Ki Çığlıklar

🍀 Kitap

🍀
Hoş geldiniz Yeniden.
Bu bölümü geçiş bölümü olarak düşünün.
🍀

Ayça

Sabah Firdevs teyzeleri yolcu ettikten sonra Yavuz evde tek kalmıştık.

"Karakol da bi kaç işim var sende gel istersen."

"Ben napıcam ki orda."

"Annemlere alıştın evde tek kalma hadi gel benle."

Haklıydı onlara çok alışmıştım. Hırkalarımızı alıp evden çıktık.

"Sen kullan arabayı."

"Olur."

Sürücü koltuğuna geçip emniyet kemerini taktım.

"Öldürmezsin bizi demi ayça?"

"Susmazsan öldürürüm."

"Sustum."

Gülerek yola odaklandım, araba kullanmayı özlemiştim.

Karakola gelince aracı park edip birlikte içeri geçtik.

Elinde dosya ile bize gelen merte baktım.

"Hoş geldin ayça nasılsın?"

"İyiyim, sen nasılsın Mert?"

"Ben de iyiyim izninle Yavuz alıyorum toplantıya götürücem kendisini."

"Sen git Mert ben ayçayı odaya bırakıp geliyorum."

"Tamamdır görüşürüz ayça."

Merte el sallayıp yavuzu takip ettim. Kapıyı açıp benim geçmemi bekledi.

"Kafana göre takıl yarım saate gelirim ben."

Yavuz çıktıktan sonra etrafı incelemeye başladım. Sade bir odası vardı.

Masasının üzerinde ki eşyalara bakmak için oraya doğu yürüdüm.

Masası düzenliydi, bi kaç tane çerçeve vardı. Bir tane resimde Beyza ve Yavuz vardı. Diğer çerçeve de küçük iki erkek çocuğu vardı, sanırım bunlar Yavuz ve Mertdi.

Köşede olan çerçeve de ki resimde ise kara kalemle çizilmiş benim resmim vardı.

Resmi elime alıp incelemeye başladım. Her şeyim kara kalem ile çizilmişti sadece gözlerim masamaviydi.

Kardeşi ve kardeşi gibi gördüğü kişilerin fotoğraflarının olduğu masa da benim de resmimin olması garip hissettirmişti.

Sandalyeye oturup resmi eski yerine koydum. Yavuz gelene kadar masaya kafamı yaslayıp uyumaya karar vermiştim.

Akşam geç uyuduğum için hâlâ uykum vardı.

🍀

Yavuz

Toplantı yarım saatten daha uzun sürmüştü, umarım ayça fazla sıkılmamıştır.