🍀
02.06.2023 04.14 de bölümü yazıp bitirdim ama üşendiğim için size atmadım affedin beni.
Kim bilir ne zaman attım bölümü size.
🍀
Şarkılar bazen bölümlerle alakalı koymuyorum en son hangi şarkıyı dinlemişsem onu koyuyorum.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Yavuz
Hastane duvarını boş boş izliyordum saatlerdir. Mert ayçanın nabzı yok dediğinde hayatım durmuştu sanki.
Umut edip nabzını ben de kontrol ettim. Nabzı çok yavaştı Mert bu yüzden fark etmemişti hâlâ yaşadığını.
Şuan amiliyathane önünde Mertle birlikte ayçayı bekliyorduk. Mert benden daha kötü bir durumdaydı. Ayçayı kardeşi gibi görmeye başlamıştı çünkü.
Annemlerin olaydan haberi var, onlarda şuan yoldalarmış.
Ayça pes etmezdi, tekrar hayata tutunacağına emindim.
"Yavuz?"
Saatler sonra konuşan merte baktım. O hâlâ yere bakıyordu.
"O da bırakmaz beni demi?"
"Bırakmaz. Bunca yıl bu kadar acıya dayanmış o. Şimdi de pes etmeyecek merak etme."
"İnşallah."
Annemler de gelmişti ama ayça hâlâ amiliyatdaydı.
Annem ve beyzanın gözleri kıpkırmızıydı. Onlar da ayça için endişe ediyordu benim gibi.
Saatler sonra amiliyathane odasından çıkan doktoru görünce hepimizi ayağa kalktık.
"Durumu nasıl?"
Benim ne soru sormaya ne de cevabı duymaya gücüm yoktu o yüzden Mert sormuştu.
"Çok kan kaybetmiş şimdilik yoğun bakıma alıcaz. Ama bir sorun var. Hastanın kanında yabancı bir madde tespit ettik."
"Ne?"
"Ne maddesi?"
"Şuan araştırıyoruz o yüzden net bir cevap veremem. Tekrardan geçmiş olsun."
Doktar gitmişti ama arkasından bir enkaz bırakmıştı.
"Bu nasıl olur abi?"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Rüyalarda Ki Çığlıklar
Roman d'amour🍀 "ELEŞTİRİYE AÇIĞIM." Annesinin onu bir gece bir adama satması ile başlamıştı Ayça'nın karanlık hayatı. Yıllardır bir kız rüyaların da sürekli yalvarışlarını, yardım dilemesi ve çığlıkları ile geçiren Yavuz artık bu duruma dayanamayacak bir hale...
