🍀
"ELEŞTİRİYE AÇIĞIM."
Annesinin onu bir gece bir adama satması ile başlamıştı Ayça'nın karanlık hayatı.
Yıllardır bir kız rüyaların da sürekli yalvarışlarını, yardım dilemesi ve çığlıkları ile geçiren Yavuz artık bu duruma dayanamayacak bir hale...
🍀 Hayat çok karmaşık her manada. Yorulsak da devamkee. Bu kez değişik bir giriş yapayım dedim. Hoş geldiniz canolar🤍 Önce ki bölüm mertimize kız istedik bu bölüm de düğün time. 🍀
Ayça
Sevilmek neydi? Sevmek neydi? İnsanların size değer vermesi neydi? Her saliseme önceden lanet eden, bi an önce geçsin, bitsin diye dua eden ben şimdi neden zaman dursun istiyordum?
Peki ya huzur neydi?
Bunların tek bir cevabı vardı, o da sizi seven ve değer veren insanların yanınızda olmasıydı.
Saçlarımı okşayan rüzgarı iliklerime kadar hissediyordum. Deniz kokusunu doya doya içime çektim.
Sivasın tek eksi noktası buydu. Deniz yoktu ama olsun Sivas aşk demekti, huzur demekti, Yavuz demekti....
Kafamı hızla iki yana salladım ne diyordum ben böyle.
Yanım da telefonu ile ilgilenen yavuza baktım. Her neye bakıyorsa tüm dikkatini ona vermişti.
Denizim yok ama orman gözlü sevdiğim bir adam vardı. Bunu kendime tam itiraf edememiştim.
Yavuzu seviyordum evet ama nasıl? Arkadaşça mi yoksa...
Ah be Yavuz beni nasıl bir çıkmaza soktun.
Yavuzun yüzünde ki ciddiyet birden kayboldu. Yüzünde büyük bir tebessüm oluştu ve başını kaldırıp bana baktı.
Benim de ona baktığımı görünce afaladı.
"Şey pardon dalmışım."
Yavuz gülerek gözlerimin içine bakmaya devam etti.
"Sorun değil. Sana bunu gösterecektim."
Telefonunu kaldırıp bana gösterdi.
"Mertin düğününe bunu takalım mı?"
Kahkahama daha fazla tutamayıp gülmeye başladım.
"Yavuz, mert seni mermiye dizer."
Kaşlarını çatıp resme tekrar baktı.
"Bence çok güzel niye öyle dedin ayça?"
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
