Beril AYAZ...Türkiye'nin en büyük gizli servisin de çalışan,bir çok başarıya imza atan ve haksızlığa tahammül edemeyen baş belası bir ajan...
Dante DE LUCA ...Eski İtalyan Mafya lideri yaşadığı olaylar sonucu 8 yaşındaki yeğeni için yasadışı işleri...
!!Güncellenen Duyuru!!! Kitaba başlayan veya başlamış olan arkadaşlar. Ben begenmesem bile birinin yaptigi yemegi yedikten sonra "eline sağlik" diyen biriyim. Bir bölümü 1000 kisi okuyup 100 kisi oy veriyorsa bu haksizliktir. Buraya son yayimladigim bölümden geliyorum ve 10 da 1'i oy vermis. Oy ile destegini gostermeyip üstune bolum istemek saygisizliktir. Bu cümlelerim okuyup begendigi halde oy vermeyen,unutan ve yeni bölum isteyenler icindir.
!!!
Multi var.Oy ve yorumlarınızı bekliyorum.İyi okumalar...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
DANTE
Bence bazen hayatı akışına bırakmak gerekir.En azından bu yolla önüne çıkan pürüzlere çözüm üretmen kolay olduğu gibi hayal kırıklığına da uğramazsın. Ben öyle yapıyorum. Plan kurmadan sadece yaşıyorum. Böylelikle de hayatın benden götürdükleri ile bana getirdiklerini düşünmeden yaşamak zorda olmuyordu.
Sonuçta yaşımın yarısından fazlası yıldır hislerim alınmış gibiydi. En azından Gia'ya kadar. Onu ilk kucağıma aldığımdan beri benden çalınan duyguları hissetmeye başlamıştım. Ama hayat bu işte...Gia'nın bana getirdiği insanlara acıma duygusu ailemden kalan son kişilerin vahşice öldürülmesi ile sona erdi. Kimse böyle bir ölümü hak etmezdi.
Bana yapılanları affedip daha kolay öldürebilirdim onları ama ailem... benim için vücuduma edilen işkencenin bir önemi yoktu. Hiçbir zaman dış görünüşle hareket edip insanları da görünüşüne göre yargılamadım. İzler de umurumda olmamıştı. Sadece...sadece yaşanılan her şeyi gösteren bu izlerin beni soktuğu ruh hali zordu. Aynada kendime baktığımda sürekli beynime üşüşen anılar içimde önceki ruhsuz halimden beter bir şeyi ortaya çıkarıyordu.
Bu asla ama asla bir yön değilde bir şeydi benim için. İnsani olamayacak kadar emin olduğum bu kusur ortaya çıkıyor ve ben bunu gören insanlara zarar verebileceğim düşüncesi ile saklanıyordum. Açık olmak gerekirse Bruno'nun beni gördüğündeki bakışları bile o anlardaki öfkemi, kinimi, çaresizliğimi ve nefretimi bana hatırlattığından ona saldırma isteğim beni şoka uğratmış zihnimde gezinen ilkel yaratığın kulağıma en yakın arkadaşım hakkında fısıldadığı iğrenç düşünceleri durdurmak için kendimi zorlamış ve kriz geçirmiştim.
