Düşün; karanlığın tam ortasındasın. Etrafını bir sis sarmış. Herşeyini kaybetmişsin. Bir fırtına var. Yürüyemiyorsun bile... Tacın yere düşmüş. Elbisen kirlenmiş. Nefes alamıyorsun. Kalbinde bir hançer. Bir acı. Yere yığılıyorsun görüş alanın daralı...
🍷Merhaba! Ben Cümlelerin Kraliçesi. On birinci bölüme hoşgeldiiin! Oy vermeyi, yorum yapmayı ve sıradaki bölümü okumayı lütfen unutmayın...
Yukarıdaki müziği açmayı unutmayın lütfen.
Bugünün parçası: Billie Eilish - Listen Before I Go
[Telefondan okuyorsanız müzikçalardan da açabilirsiniz.❣️]
İyi okumalar...
--------------------
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
***
*Onu kaybetmek istemiyordu. Onu da kendini de yaşatmakistiyordu.*
***
11.Bölüm:Bizi Yaşatmama İzin Verir Misin?
Layla güneşin doğuşundan beri içindeki heyecanla savaşıyordu. Sonunda festival sabahına uyanmıştı. Günlerdir bu günün nasıl geçeceğini düşünüyordu. Bugün Ares'de orada olacaktı! Oysaki günler öncesinde Ares'i bir daha asla göremeyeceğini düşünüyordu. Ancak şimdi buradaydı. Birkaç metre ötesinde uyuyordu. Belkide çoktan uyanmıştı. Layla'nın sarayındaydı. Eskiden annesiyle birlikte koşturduğu koridorda yürüyordu. Annesi ve babasıyla aile yemeklerinde kullandıkları tabaklardan yemek yiyordu.
Muhtemelen bir kaç güne marinadaki sorunu çözer ve Purinos'a geri dönerdi. Ama Layla'yı görmeye tekrar gelecekti. Layla bunu biliyordu. Onu sevdiğini söylemişti. Bunlar yalan da olabilirdi. Ama değildi.
"Belkide hiç gitmez?" Dedi Layla içinden. Ancak bunun olmayacağını düşünüyordu. Bu yüzden bu düşünceyi kafasından hemen sildi.
Dolabının kapağını açtı ve elbisesini alıp hemen giydi. Elbise siyah renkliydi, siyah tül kolları vardı. Belinden aşağı doğru küçük elmas parçaları iniyordu. Aşağıya doğru indikçe seyrekleşiyorlardı. Saçlarını saldı ve tacını taktı.
