Saflığın Gölgesinde -ASKIYA ALINDI-

- Bölüm 7 -

Multimedia - Utku Taşkın

Şarkı - Rihanna - Stay

.................................

Bazen ne yapmam gerektiğine gerçekten karar veremiyorum. Nasıl davranmam gerektiğine , ne tepki vermem gerektiğine , ne söylemem gerektiğine ve kimi düşünmem gerektiğine..

Piknikten döndüğümüzden beri Çınar'ı düşünüp duruyordum. Yanımdan ayrıldıktan sonra eşyalarını alıp piknik alanından gitmiş. Bense dönüp hiçbir şey olmamış gibi davranmaya çalışarak Utku ve Azra'yla takıldım ama sürekli olarak dalgın olduğum için pek de becerebilmiş değildim.

Şimdi ise taksiye bindim ve Ada'nın yanına gidiyorum Çınar'ı ve yaşadıklarımızı baştan sona anlatıp bana bir fikir vermesini isteyeceğim. Sanırım bunu ilk defa yapacağım genel olarak sadece dinlemesini isterdim ama bu sefer yardıma ihtiyacım var.

Başımı cama yaslamış bir şekilde dışarıyı izliyorum. Araba yüzünden pek de yasladığım söylenemez ama neyse.

Dışarıda yaya olarak yürüyen herkesin suratını olabildiğince incelemeye çalıştım. Kimisi kahkaha atarak arkadaşıyla yürüyor , kimisi telefonla konuşup gülüyor , kimisi kafası aşağıda yürüyor , kimisi de dalgın dalgın etrafı inceliyor.

Taksicinin geldiğimizi belirten uyarısı evin önünde durduğumuzda ücreti ödeyip aşağı indim ve Ada'ların gerçekten çok beğendiğim bahçelerine göz gezdirdim. Ada'nın da ailesinin durumu oldukça iyi olduğu için müstakil bir evde oturuyorlardı. Bahçelerinde erik ağaçları vardı. İki ağaç arasında da dinlenmeyi çok sevdiğim bir hamak.. Gerçekten dinlendirici bir hamaktı. Ne zaman bizimkiler yüzünden üzülsem bu bahçeye gelip sallanırdım. Ada da sessizce yerdeki çimlere uzanırdı.

Kapının önüne gelince zile bastım ve bekledim , bekledim , bekledim...

Açan olmayınca tekrar basmaya yeltendim ama tam zile uzanacağım sırada kapıyı Koray açtı.

Koray mı ?

1 dakika onun burada , bu evde , Ada'ların evinde ne işi var?

" Evet , ne vardı ? "

Koray'ın bu saçma sorusunu yok sayarak

" Senin ne işin var bu evde ? "

dedim ve onu iterek içeri girdim.

Girdikten sonra da 'Ada' diye bağırmayı da ihmal etmedim. Ada yavaş adımlarla aşağı inerken onu bekledim.

" Dicle haber vermedin geleceğini ? "

Geldiğinde soğuk bir şekilde ve 'Niye geldin ?' gibi bir ses tonuyla bana soru yönelttiğinde biraz afallamıştım çünkü ben ne zaman Ada'ya böyle bir sürpriz yapsam koşup boynuma atlardı. Bu tepkisi diğerinin yanında fazla resmiydi. Çok fazla.

" Seninle bir şeyler konuşacaktım ama sanırım rahatsız ettim. "

Bunu iğneleyici bir şekilde söylemiştim. Belki yaptığı hatayı anlar da artık gelir sarılır diye. Galiba sarılacaktı çünkü şuanki gözleri bana sevgi dolu bakıyordu. 1 dk bu kız bana bakmıyor ki. Arkama bakıyor.

Arkamı döndüğümde Koray'la karşılaştım ve onun da burada olduğunu hatırladım.

" Aslında evet rahatsız ettin. "

Ada'nın sesiyle ona döndüm ve şaşkın şaşkın ona baktım. Beklediğim cevap kesinlikle bu değildi. Ne yani henüz 1 aydır tanıştığı çocuk için beni mi harcıyordu. Peki o öyle istediyse öyle olsun. Koray Bey onu terk ettiğinde yanıma gelecek ve ben de onu kabul etmeyeceğim. Şimdilik susmak en iyisi diye düşündüm ve 'Tamam gidiyorum.' diyerek kapıya yöneldim.