Dört yapraklı yoncalar bile ölülere şans getirmez.
***
"Ay bugün çok güzel değil mi?"
Bir katil, doktora aşık olur.
Gözler, kimi zaman sizi yanıltır.
Dudaklar, kimi zaman doğruları söylemez.
Kulaklarınız, duyduklarınızın kimin doğruları olduğunu bil...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
4.BÖLÜM
Özgürlük , insanlara verilen doğal bir haktı.Önce insana yaşama hakkını verirlerdi sonra size karar verme hürriyetinizin olduğunu söylerlerdi bu anayasanın maddeleriydi.
Peki ya ailenizin koyduğu kural maddelerinde özgürlüğün tanımı nasıldı.
Özgürlük neden coğrafyadan coğrafyaya ;aileden aileye değişiyordu.
Doğduğunuz yer sizin hayatınız, büyüdüğünüz aile sizin yaşamınız olmak zorunda mıydı?
Sözde herkes özgürdü.
Özgürlük tanımlarını bilenlere değil düşünmeyi bilenlere verilmişti ve siz doğacağınız aileyi seçemediğniz müddetçe bu böyle devam edecekti.
Büyüyünce özgür olursun saçmalığına inanan bir çok insan görmüştü adam. O zaman büyüdüğü halde neden hala kendini özgür hissetmiyordu.
Neden hala içindeki küçük çocuk ona itiraz ediyordu.
Her çocuk gerçekten özgür olabilmeliydi.
***
Eğer adama seçme hakkını verselerdi o da istemez miydi onu sevip sayan sevgi dolu bir aile.
O da babasıyla eğlenip annesiyle gülebilmeyi istemez miydi?
Bunların ne önemi var ki dedi adam, büyüdün işte sana biçilen kaftanınla yaşamayı öğren.
Gecenin ıssız sokaklarında lüks bir araba duruyordu. Adam anahtarını eline aldı ve siyah arabasının kapısını açan adamın yanından geçerek adımlarını tanıdık caddeye attı.
Onu gördüğü günden sonra kendini bu sokakta buluyor ve onu görürüm umuduyla yanıp tutuşuyordu.
Adam onun olduğu her yerde kendini huzurlu hissediyordu ama kadını bile bile yakmaya yeltenmezdi.
Adam caddede emin adımlarla yürürken soğuk havanın vermiş olduğu üşümüşlük hissini hissetmiyordu.
Adamın gözleri kadının oturduğu bankta duraksadı. Kalbinin çağrılarını duymuş muydu güzeli.
Onun uğradığı her banka oturup düşüncelerine hapis olmaya alışmıştı.
Adam gördüğü görüntülerle kaşları çatıldı ve yüzünde gözle görülür bir öfke yer aldı. Kadın neden ağlıyordu?
O kadının canını acıtmamak için hislerini bile söyleyemiyorken kim onu gece yarısı tek başına banka oturup ağlamaya mecbur bırakmıştı.
Kim ağlatıyordu bilmiyordu ama bunu yapan kişiye her gözyaşının bedelini ödeteceğini biliyordu.
Aradan dakikalar geçti kadın yüzünü elleriyle kapatmış dizlerini kendine çekmişti.Adam ise yolun diğer tarafında kalan eski bir sokak lambasına sırtını vermiş kadının eve gitmesini bekliyordu.
