Dört Yapraklı Yonca

Aslanla tanışmak

9.BÖLÜM

"Saçmalama,kekin üzerine adını yazmayacaksın."
Hatice elinde ki kaşığı tezgahın üzerine bıraktı.

Anlamıyordu bu kız beni.Adımı yazmazsam nasıl benim kekim olacaktı.

"Ne olur yazsam,ölür müsün?"Gerçek olmayan, bir sinirle bana baktı.

Dişlerimi göstererek gülümsedim.

Hatice kaşlarını çatmaya çalıştı ama bunu pek yapabildiği söylenemezdi.Kendini gülmemek için sıktığı buradan belli oluyordu.

"Senin adını da yazarım." Onu ikna etme çabalarım devam ediyordu.Bu kızda katır inadı vardı.

"Kekimizi bozacaksın,ama!" Onu duymazdan gelerek şirince gülümsedim.

"Seninkinin adını yazarım" Ben de fikirler tükenmezdi ama Hatice,inat olduğu için beni uğraştırıyordu.

"Kızım,şuna seninki demekten vazgeç."Eliyle yüzünü kapatan Hatice'ye boş boş baktım.

Kendisi, sevdiğini söylemişti hatta bir çok şey daha söylemişti.

Bir an Hatice'nin yanına gidip gönlünü almak içimden geçse de, bunu umursamadım.

Fırsattan istifade kekime, adımı yazabilirdim.

Sabah kalktığımda moralim çok bozuktu.Hatice'nin bugün izin günüydü,beraber kahvaltı yaparken bütün gerginliğimin geçmiş olduğunu hissettim.Hatice'nin enerjisi ister istemez bana da geçmişti.

Ya da kızı, kendime benzetmişte olabilirdim.

Benimle zorlu bir ev arayışı sorumluluğu üstlenen Hatice, bana çok yardımcı olmuştu.

Şayet o olmasa,karşı dairede ki kiralık daireyi asla bilemezdim.Hatice duruma el atarak, ev sahibiyle görüşmüş ve beni de görüştürmüştü. Ev sahibi sevecen ve tatlı bir teyzeydi ve biraz da konuşkan.

Kadın sormamama rağmen bütün dairenin sırlarını ortaya dökmüştü.Üstüne üstlük bir de 'Kızım diyeceğin bir şey var mı?'demişti.

Olsa da anlatmazdım zaten.
Ama önemli olan bu değildi önemli olan daireyi kiralamış olmamızdı.

Bir gün sonra,yeni evime taşınmış olacaktım.Bana kalırsa bugün taşınırdım ama kadının kiracıları, yarın çıkacaktı.

Bütün bu olanlardan sonra Hatice'ye sıkıca sarıldım.Bana benden daha büyük bir sevgi ile karşılık veren Hatice, durumdan memnun görünüyordu.

Ne kadar otele gitmek istesem de Hatice buna izin vermemişti.
Bütün ısrarlarım sonucu Hatice, beni susturmuştu.

Otele gitsem rahat olamayacağımı biliyordum,korkacağımı da.

Ama yanımda ki kadına daha fazla mahçup olmak istemiyordum.

Hatice'nin anlattıklarına göre mesleğinden dolayı çok arkadaşı yokmuş ve çok seveni de.
Gözlerime umutla bakan kadın,bana çok benziyordu.

Belki de bu nedenle ona, hayır demek istememiştim.

Benim için nasıl bir geçmişinin olduğu önemli değildi,önemli olan bana nasıl davrandığıydı ve bu kadın, benim için bir çok şey yapıyordu.