Love Untold || Hyunin

3.1

"Babalarını öpüşürken mi bastın sen şimdi? Off keşke ben bassaydım." Jooyeon'un sözlerine Rawoon anlamsızca kahkaha atmıştı.

"Neden onları basmak istiyorsun?"

"Heyecanlı olurdu. Dizilerdeki hariç kimsenin daha önce nasıl öpüştüğünü görmedim, gerçekten görmek isterdim."

"Salak." Rawoon'un dalga geçerek gülmesi ile Jooyeon'da gülmüştü.

"Her şeye rağmen güzel bir ilişkileri var gibi görünüyor." Rawoon iç çekmişti. "Keşke benimde hoşlandığım çocuk ile her şeye rağmen böyle güzel bir ilişkim olabilse."

Jooyeon saniyesinde kaşlarını hafif çatarak yanında oturan arkadaşına dönmüştü. "Hoşlandığın birisi mi var?" Rawoon paniklemişti. "Hayır ne alakası var?"

"Hoşlandığım çocuk dedin. Erkeklerden mi hoşlanıyorsun?"

"Ne alakası var ben olsaydı diye şey yaptım." Rawoon panik içindeydi ve Jooyeon bunu fark etmişti. "Kimden hoşlanıyorsun?"

"Kimseden hoşlanmıyorum."

"Hoşlanıyorsun ve bu kişi erkek. Kimden hoşlanıyorsun?" Biraz daha sorarsa Rawoon çöküp ağlayabilirdi.

"Kimseden hoşlanmıyorum dedim Jooyeon."

"Ya ama ben senin en yakın arkadaşınım bana niye anlatmıyorsun ki?"

"Seni en yakın arkadaşım olarak görmüyorum çünkü." Demişti Rawoon. Jooyeon ise olduğu yerde kalakalmıştı sadece. "Ama... Gerçekten mi?" Bu onun için çok kırıcıydı.

"Evet." Diyip gözlerini kaçırmıştı Rawoon. Ne diyecekti şimdi?

"Ben... Sen benim en iyi arkadaşımsın ve seninde beni öyle gördüğünü düşünmüştüm." Sesi her tonda kırıldığını belli ediyordu.

Rawoon bir anlık cesaretle pişman olacağı bir şey yaparak Jooyeon'u kendine çevirmişti. "Seni arkadaş olarak değil, hoşlandığım çocuk olarak görüyorum." Jooyeon şaşkınlıkla gözlerini kocaman açarken Rawoon yanağını öper gibi dudaklarını öpmüştü.

Sonra öyle hızlı kalkmıştı ki oturduğu banktan Jooyeon ne olduğunu anlayamadan eli dudakları üzerinde şokla koşan arkadaşına bakmıştı.

__

Rawoon
Baba
Ben cok kotu bir sey yaptim

Jeongin
Ne yaptin
Ne oldu
Sana zarar mi geldi
İyi misin

Rawoon
Nerdesin
Cok kotu hissediyorum ve aglamak istiyorum

Jeongin
Kafedeyim
Seni almaya geleyim mi nerdesin konum at bana hadi
Jooyeon ile disari çıkmamış mıydın bir şey mi oldu Rawoon endişelendirme beni

Rawoon
Geliyorum kafeye

__

"Hyunjin bir şey olmuş, mesajlarıma cevap vermiyor. Delireceğim." Jeongin yanında duran Hyunjin'in kolunu sallayarak bir şey yapmasını söylüyordu.

Hyunjin'de endişelenmişti ama Jeongin'e belli etmek istemiyordu. "Buraya geliyor hiçbir şey olmayacak."

"Ama kötü bir şey olmuş." Jeongin tekrar mesaj atacağı sırada kapıdan giren Rawoon gözüne çarpmıştı.

Koşarak ayağa kalktığında Hyunjin'de peşinden kalkmıştı.

"İyi misin oğlum? Ne oldu?" Rawoon alt dudağını ısırarak kafasını etmişti. Jooyeon'u öptüğü için çok mutluydu ama onu kaybetmek istemiyordu.

Kolları babasına dolanırken Jeongin oğluna sıkıca sarılmıştı. Hyunjin ise onları izliyordu.

"Odana gidelim mi? Anlatacağım." Jeongin kafenin sahibi olmasından dolayı tabiki arkada rahat bir odası vardı.

"Gidelim güzelim, gel."

"Ben sonra gelirim. Görüşürüz." Hyunjin kendisini fazlalık gibi görürken Rawoon onun gitmesini istememişti.

"Hyung sende gel." Hyunjin'in yüzünde ise en güzel gülümsemelerden biri belirmişti.

Üçü birlikte Jeongin'in odasına girdiğinde Hyunjin ve Jeongin yanyana, Rawoon ise karşılarına oturmuştu.

"Bebeğim ne oldu? Eğme kafanı." Jeongin oğlunun çenesinden tutup kendilerine bakmasını sağladığında Rawoon gözlerini kaçırmıştı. Elleri terliyordu ve parmakları ile oynuyordu.

"Ben Jooyeon'u öptüm." Babalarının ağızları şaşkınlıkla aralanırken gözleride açılmıştı.

"Ne demek öptüm?"

"Sizi dün gece basmam hakkında konuşuyorduk, bende dedim ki "Umarım her şeye rağmen hoşlandığım çocukla bende böyle olabilirim." o da "Hoşlandığın çocuk kim?" diye defalarca sordu.
Bende dedim ki "Seni arkadaşım olarak değil, hoşlandığım çocuk olarak görüyorum." sonrada öptüm kaçtım."

"Ne tepki verdi?"

"Bilmiyorum baba kaçtım dedim ya." Hyunjin oğlunun Jooyeon'dan hoşlandığını asla tahmin etmiyordu. Jeongin ise daha 9. Sınıf oğlunun arkadaşını öpmesini beklemiyordu.

"Dudaktan mı öptün?" Rawoon dudaklarını büzerek çekingence başını olumlu anlamda sallamıştı.

"Hyunjin bana fenalık geliyor bayılacağım." Jeongin kalbini tuttuğunda Hyunjin gülmüştü. "Sakin ol güzelim."

"Çocuğum elden gidiyor ne sakin olması?"

"Baba Jooyeon benden hoşlanmıyor beni en yakın arkadaşı olarak görüyor ne elden gitmesi ya." Rawoon oflayarak konuşmuştu.

"Neden bu kadar panik yaptın ki? Sen gelene kadar baban gerçekten başına bir şey geldi sandı."

"Hyung o beni arkadaşı olarak görüyor ve ben onu öptüm. Bu bizim gerçekten çok güzel olan arkadaşlığımızın bitmesi demek." Rawoon'un gözleri aniden dolmuştu.

Hyunjin ellerini onun yüzüne çıkartarak dolu gözlerini öpmüştü. "Onunla güzelce konuşursun birtanem ağlama."

Rawoon kollarını Hyunjin'e sararken Jeongin tam şu an ağlamak istemişti.

"Onu kaybetmedim değil mi Hyunjin hyung?" Rawoon kollarını çektiğinde burnunuda çekmişti. Hyunjin ona gülümsedi.
"Hayır kaybetmedin. Daha onun ne tepki verdiğini bile bilmiyorsun."

"Baba kaybetmedim onu dimi?"

"Kaybetmedin bebeğim."

Rawoon kollarını ikisine aynı anda sarmak istediği için sol kolu Hyunjin'in boynunda iken sağ kolunu  da Jeongin'e uzatmıştı.

Jeongin onu anlayarak biraz çekingen de olsa bir kolunu oğlunun, diğer kolunuda Hyunjin'in beline sarmıştı.

Hyunjin ise gülümseyerek bir kolunu oğlunun diğer kolunuda Jeongin'in beline sarmıştı.

Jeongin ve Hyunjin içindeki bütün kırıkların toparlandığını hissederken oğullarıda en az onlar kadar huzurlu hissediyordu.

Bu güzel aile sarılması her biri için kıymetliydi.