მისაღებ ოთახში ვიჯექი და ლეპტოპის დახმარებით ელექტრონულ ფაილებს ვაწესრიგებდი, როდესაც ოთახში დენისი შემოვიდა. ის დივანზე, ჩემგან ოდნავ მოშორებით დაჯდა და ტელევიზორი ჩართო. ყურადრბა არ მივაქციე და განვაგრძე მუშაობა.
-ანა, მოდი ფილმს ვუყუროთ.
-ახლა არა, დენისს.
-რატომ?
-არ მცალია.
-რას ნიშნავს არ გცალია? რას აკეთებ?
-ვმუშაობ და არ მცალია.
-აჰა, ანუ ჩემთვის არ გცალია?
-დენისს, შემეშვი. ახლა ამის ნერვები არ მაქვს.
დენისი ჩემსკენ მოიწია და ლეპტოპი დახურა.
-რას აკეთებ?!
-ანა, რას ნიშნავს არ გცალია? რომ გეუბნები მოდითქო, ესე იგი უნდა მოხვიდე.
-შემეშვი!
-რა გჭირს? რანაირად იქცევი?
-დენისს, შენთან სალაპარაკო მაქვს. არ მინდოდა ამის ახლა თქმა, მაგრამ, მაიძულებ.
-რისი თქმა?
-დაშორება მინდა. მე შენ აღარ მიყვარხარ...
-რა? გთხოვ, თქვი რომ მეხუმრები.
-არა, არ გეხუმრები.
-ანა, ეს ძალიან ცუდი ხუმრობაა. შეწყვიტე.
YOU ARE READING
Sky Full Of Stars...
Romansa-დრო და დრო შენზე უფრო ხშირად ვფიქრობ, ვიდრე მეგონა. __________________ -ეს ფიქრები, შენზე, მუდამ თან დამსდევს. ნეტავ მცოდნოდა, რომ არასწორი არჩევანი იყავი.
