အပိုင်း-၂

1.8K 194 24
                                    

"အာ့...ကျိချုန်း ရပ်တော့ ညနက်နေပြီ ခင်ဗျား
တော်သင့်နေပြီ "

"ကိုယ်မနက်ဖြန်နန်းတော်ကိုပြန်ရရင် ၁၀ရက်
လောက်က ကြာမှာ ကိုယ့်အားလန်လေးကို ၁၀
ကြီးများတောင် ခွဲရမှာ "

"ခင်ဗျားလုပ်နေတာ အရမ်းကြာနေပြီလေ အာ့..
ကျွန်တော်ပူထူနေပြီ ရပ်ပေးတော့"

"တစ်ခါပဲ ဒါနောက်ဆုံးတစ်ခါပဲ ကိုယ့် အားလန်လေးက လိမ္မာပါတယ်ကွာ မျက်နှာလေးကိုပြုံးပြုံးထား"

အော်အလုပ်ခံတာတောင် ပြုံးပြုံးလေးနဲ့အလုပ်ခံ
ရဦးမယ်တဲ့ အားယဲရေ ‌သားတော့ ယောက်ျားနောက် လိုက်ပြေးလာတာ မှားပြီထင်တယ်

"အာ့...ဟင်း...ကောင်းလိုက်တာကွာ "

ကျိချုန်းက အောက်ကိုလည်း အနားမပေး
အပေါ်ကလည်း အားလန်ရဲ့ မျက်နှာလေးကို
အသည်းယားစွာလိုက်နမ်းလို့နေတယ်။ အမြဲ
လိုလို မျက်နှာသေလေးနဲ့ အနေတည်လွန်းတဲ့
အားလန်လေးက သူ့ရဲ့ အသည်းနှလုံးပူတူးလေး

"နာ...နာတယ် ကိုကို "

ကိုကိုလို့ တစ်ခါခေါ်လိုက်တိုင်း ကျိချုန်းမှာ မပြီး
ချင်အောင်မနည်းထိန်းထားရတယ်။ အားလန်က
သူ့ကို‌ဘယ်လောက်တောင် ပြုစာလိုက်သလဲ။

အားလန်က ကျိချုန်းရဲ့ မက်မက်စက်စက်အနမ်း
တွေကိုခံရတာကြောင့် နှုတ်ခမ်းမွှေးကစူးလာတယ်

"ကိုကို ခင်ဗျား နှုတ်ခမ်းမွှေးတွေရိတ်သွားဦး "

"မနက်ကျမှ အားလန်လေးက ကိုယ့်ကိုရိတ်‌ပေး
လေကွာနော် အာ့...ကိုယ်ပြီးလိုက်တော့မယ်"

နောက်ဆုံးတော့ ကျိချုန်းရဲ့ ကျေနပ်ခြင်း အရည်
တို့ရဲ့ ပိုင်လီရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်ထဲမှာ အပြည့်အသိပ်ဖြည့်
ခံလိုက်ရတယ်။

ထို့နောက် သူ့အရာကိုဆွဲထုတ်လိုက်တော့ အားလန်
လည်းပေါင်ကို မနည်းပြန်စိနေရတဲ့ဘဝကိုရောက်
ရတော့တယ်။

"ကိုယ့်ရဲ့ အားလန်လေး ပင်ပန်းသွားပြီ "

"ခင်ဗျားကြောင့်လေ နှာဘူးကြီး ဒါမှန်းသိရင်
ခင်ဗျားနောက်မလိုက်ခဲ့ပါဘူးနော် တစ်ပတ်မှာ
ဆယ်ရက်လောက် ထန်နေတဲ့ယောက်ျားကိုရတာ
တစ်မိုးအောက် ပိုင်လီဟုန်ရီတို့က ကံဆိုးတာပဲ"

အားယွင်(阿允)Donde viven las historias. Descúbrelo ahora