İçindeki Karmaşa / BxB (✔)

13 - fix it please

Önceki bölümü atlamayın 😔

.

.

Pisi: Çınar

Neden bugün durgundun

Moralin bozuk gibiydi

Her şey yolunda mı?

İyi misin

Ağlıyorsun-|

Duyuyorum seni-|

Endişelenmeye başlıyorum

Ne olur görünce bana mesaj at

Bir sıkıntın varsa bana anlatabilirsin

Sana yardımcı olurum

Çınar iyi misin

Çınar: Pisi

Değilşm

Daysnamıyprum artıl

Swn haklıtdın

Dedipin hwr şeyde hsklıydın

Her şye çok ağır geliypr

İnkdr etmwyecrğin

Yardşma ihtiyacım vsr

Yardımına ihtiyacım var 

Pisi: Çınar

Aşağı in

Yanına geleceğim ve sana yardım edeceğim

Ara sokağa gel tamam mı?

.

.

-Düz Yazı-

Batuhan üstüne siyah kapüşonlusunu giydi, maske ve gözlük taktı. Çınar onu tanımayacaktı bu şekilde. Ya da öyle düşünüyordu.

Yanına sadece telefonunu aldı. Çınar çıkmadan önce hemen evden çıktı ve hızla merdivenleri indi. Sonra ara sokağa gitti. Burada gündüz vakti bile kimse olmazdı. Hemen bir bankın yanına gitti ve orada beklemeye başladı.

Kısa bir süre sonra ayıcıklı pijaması ve kızarmış gözleriyle Çınar'ı gördü. Hemen yanına gitti ve kollarını etrafına sardı. Çınar başını omzuna gömdü ve kesik bir nefes aldı. Sonrasında da deminden beri tutmaya çalıştığı hıçkırıklardan biri ağzından firar etti. Batuhan'ın omzunda hıçkırarak ağlamaya başlamıştı. O adamın dediği şeyler aklına geldikçe daha çok ağlıyordu. Batuhan ise sesini çıkarmıyor, sadece ellerini saçlarında gezdirip güzel kokusunu içine çekiyordu.

"Anlatmak ister misin?" fısıldadı Batuhan yumuşak, güven veren bir sesle. Ağlamaktan nefes nefese kalmış olan çocuk Batuhan'dan ayrıldı. Kafasını yavaşça olumlu anlamda salladı. Batuhan'ın eli hala omzundaydı. 

"Gel oturalım." dedi ve onu banka yönlendirdi. Oturdular ve Batuhan yanındaki çocuğa döndü. 

"B-babam...Bana h-hasta olduğumu söyledi. Erkeklerden de hoşlandığım için ö-ölmem gerekmiş. Sonra bana a-annen..." yutkundu. Babasının söylediği bu şeyi kendine yediremiyordu. Dediği doğruydu ama inanmak istemiyordu.

"A-annen seni terk edip i-iyi yapmış dedi." ağlaması şiddetlenirken Batuhan ona tekrar sarıldı. 

"Üç yaşındaydım ben...Üç... Daha çocuktum. Yanlış bir şey yapmamıştım bile. Neden istemedi ki beni? Neden?" Batuhan'ın omzundan ayrıldı ve ona baktı.

"Ben hasta değilim. Birine aşık olmak beni hasta yapmaz, değil mi? Hem ben seçmedim ki bunu, ben böyle olsun istemedim." Batuhan Çınar'ın gözündeki yaşları silerken,

"Değilsin tabii ki. Asıl senin gibi güzel birini üzdüğü için hasta olan o." dedi ve aşk dolu gözleriyle onu izledi. 

"Ben çocukken hep ağlamamı söyledi. Ağlamazsam daha güçlü olacağımı söyledi."

"Ama sen çocuktun. Senin daha güçlü değil, güvende olman gerekiyordu. Korunman gerekiyordu." nazikçe yanağını okşadı.

"Annen konusuna gelince, senin bir suçun yok ki Çınar. Belki kendini anne olmak için yeterli hissetmemiştir. Belki de seni değil babanı istemediği için gitmiştir. Bunu bilemeyiz ve geçmişi değiştiremeyiz. Bir geleceğimiz olması için geçmişi geçmişte bırakmalıyız. Dertleri çözmeyi ve onlarla yaşamayı öğrenmeliyiz. Ancak böyle mutlu olabiliriz."

"Gerçekten mutlu olmak istiyorum Pisi. Ama, sonra bunu hak etmediğimi düşünmekten kendimi alamıyorum." dedi gözlerini kaçırarak. Ağlaması biraz durmuştu.

"Pisi,"

"Efendim hayatım?"

"Düzelt lütfen." dedi yalvarırcasına. Sesinde çaresizlik vardı.

"Neyi düzelteyim güzelim?"

"Beni."

.

.

Sıfır psikolojik bilgiyle nasıl psikolojik fic yazmaya çalışıyorum oynat bakalım

Yalnız cümleler o kadar alakasız ki 

sen hiç köpek balığı gördün mü baba annen beni hiç sevmedi oğlum tarzı bi bölüm

Çınar artık dayanamayıp itiraf etti :( Yazık çok tutuyordu içinde minik kelebeğim

Oy ve yorum atarak beni desteklerseniz çok sevinirim <3