ကြားဖူးလား?
စက္ကူကြိုးကြာ တစ်ထောင်ပြည့်အောင် ခေါက်နိုင်ခဲ့ရင် တောင်းဆုတစ်ခုပြည့်တယ်တဲ့။
မှုန်မှိုင်းမှိုင်းအခန်းနဲ့ ဖုန်မှုန့်ပါးပါး ဖန်ပုလင်းပေါင်းများစွာ ... ။
ပြီးတော့ စက္ကူကြိုးကြာပေါင်းသောင်းချီ ... ။
ပျင်းစရာကောင်းတဲ့ သမားရိုးကျသူ့ဘဝထဲမှာ
ရိုးစင်းတဲ့ တောင်းဆုလေးတစ်ခု ရှိခဲ့ပါတယ်။
*
*
*
*
"ရိပေါ် ... ရှင် ကျွန်မကို သဘောကျတယ်မလား?"
ရှက်ပြုံးလေးနဲ့ ခေါင်းလေးငုံ့ရင်းပြောလာတဲ့ အရှေ့က မိန်းမလှလေးစကားကြောင့် တင်းတင်းစေ့ထားတဲ့ ရိပေါ်နှုတ်ခမ်းပါးတွေက အသာဟသွားတယ်။
နာမည်တောင်မမှတ်မိတဲ့ မိန်းကလေးဆီက ဒီမေးခွန်းမျိုးကြားရလိမ့်မယ်လို့ သူခန့်မှန်းမထားခဲ့မိတာ အမှန်...။
ဒီမိန်းကလေးချုပ်ပုံက ဆန်းတော့အဆန်းသား...။
လက်ကြားညှပ်ထားတဲ့ စီးကရက်ကို သလင်းသားပြာခွက်ထက် အသာတောက်ချလိုက်တယ်။
သူ့လက်ချောင်းတွေဆီ အကြည့်တွေဝဲနေတဲ့ မိန်းကလေးက သူလုပ်သမျှကို စိတ်ဝင်စားလိုက်ကြည့်နေတာ...။
နှုတ်ခမ်းစွန်းတစ်ဖက် ကော့တက်လာတဲ့ ရိပေါ်က သူ့ရှေ့က မိန်းမလှလေးကို ပြုံးထေ့ထေ့ပဲ စိုက်ကြည့်တယ်။
မီးတောင်ကျောက်လို နက်မှောင်နေတဲ့ ညှို့ဓာတ်ပြင်းပြင်း စူးရှရှမျက်ဝန်းတွေကို ရင်ဆိုင်လိုက်ရတဲ့ မိန်းကလေးကတော့ ပါးမို့မို့လေးတွေရဲလို့ ရှက်သွေးဖြာသွားတယ်။
"ရိပေါ် ဖွင့်မပြောလာလည်း ကျွန်မသိနေပါတယ်နော်..."
မိမိက ဘာကို ဖွင့်မပြော၍ သူက ဘာကိုသိနေရပါသည်လဲ...။
သူက ခေါင်းငြိမ့်ခေါင်းခါအပြင် စကားတစ်လုံးမှ မပြောရသေးတာမို့ စကားမှားတာတော့ မဖြစ်နိုင်...။
ရောက်ကတည်းက သူ့အကြည့်က အောက်ထပ်ကားလမ်းမထက်တရိပ်ရိပ်ပြေးနေတဲ့ ကားတွေဆီရောက်နေပြီး စိတ်က မကြာခင် Launch လုပ်တော့မယ့် Product တွေအကြောင်း တွေးနေခဲ့တာမို့ အထင်မှားစရာအပြုအမူမျိုးလည်း သူ့ဘက်က လုပ်မိတာတော့ မဟုတ်တန်ရာ...။
