HİZMET'Çİ (BXB) +18

²⁸

Ya, kimler gelmiş kimler

BEN GELDİİİİİM

HOŞGELDİM

BOYLE ENERJİK GİRDİĞİME BAKMAYİN BOLUM BOK GİBİ BİR BOLUM EHE

YA AGLAMAYİN AGLAMAYİN

'Bazen bazı insanların gitmesine izin vermek gerekir' arkadaşlar. Bu arada bu bölümü temsil eden cümle bu yani cidden.

Veee, finale son iki

Bitiyor...

Neyse karalara baglamayalim

Yıldıza basmayı ve yorum yapmayı unutmayın.

İyi okumalar💗

²⁸

Gidecektim. Evet, ben gerçekten gidecektim.

Kaan, Serpil teyze ile görüşüyordu şuan. Gizli gizli görüşüyorlardı. Benim kıyafetlerimi alacaktık. Kaan yeni kıyafet alırız dese de reddetmiştim. Zaten borçlanacaktım ona. Daha fazla borçlanmak istemiyordum.

Kaan'ın telefonuna gelen bildirim ile irkildim. Kaan önemli bir şey olursa diye telefonunu burada bırakmıştı. Eğer Alperen yeniden gelirse ve içeri zorla girmeye çalışırsa polisi aramam için vermişti.

Ekrandan yazıyı okudum, yaptığımın kabalık olduğunu bildiğim halde. Okuduğum metin ile gözlerim irileşti.

Mert: Deniz?

Nefesim kesilirken hızla telefonu açtım ve mesaj uygulamasına girdim. Yeniden gelen mesajla bedenim titredi.

Mert: Bu mesajı okuduğunu biliyorum.

Yutkundum. Tamam, görüldü atarsam ne yapabilirdi ki?

Mert: Evde tek olduğunu da biliyorum.

Kalbim korkuyla atarken hızla mesaj yazdım.

Siz: Ne istiyorsun?

Yutkundum. Eğer yanında o, olsaydı çoktan gelmişti. Demek ki o'nun haberi yoktu. Peki, Mert'in amacı neydi?

Mert: Dışarı çık, kapıdayım. Konuşmamız gerek.

Nefesim kesilirken parmaklarım zor da olsa klavyede gezindi.

Siz: O, o yanında mı?

Bedenim titrerken genzim yandı. Adını bile söyleyemiyordum. Onu düşünmek beni içten içe bitiriyordu.

Beni arıyordu. Karşısına çıkıp onu dinleyebilirdim. Ama korkuyordum.

Beni kandırmasından, ortada kalmaktan, kapana kısılmaktan korkuyordum.

Belki ondan kaçarsam, ikimizin de adlandıramadığı bu duyguyla kendimi ayakta tutabilirdim. Bu belirsiz duyguya sahip olabilirdim en azından.

Lakin onu dinlersem ve bana başkası olduğunu söylerse yıkılırdım. Ölürdüm. Yaşarken ölürdüm. O tutunmaya çalıştığım duygu yok olurdu.

Bedenim titrerken 'geliyorum' yazdım. Yavaşça ayağa kalktım ve dış kapıya ilerledim. Evden çıkmamla yüzüme sert bir rüzgar esti. Hava soğuktu.

Kapıdaki Mert ile gözlerim doldu. Onun da gözleri doluydu. Sanki, yıllarca yokmuş gibi hissetmiştim. Sanki yıllar sonra bir yakinimla buluşuyormuş gibi.