Ufak tefek karışıklar "Ahenk"

3. Bölüm

İyi okumalarr ✨

Eve doğru yola koyulduk.

"Nasıl buldun onları?" Diye sordu Bartu.

Düşündüm. Nasıl bulmuştum ki?

"Öncelikle Sema hanım çok güzel bir anne. Çocuklarına çok değer veriyor belli yani ben hiç böyle annelik görmedim Bartu. Belki hemşirenin bir hatası olmasaydı şuna onlarla mutlu bir hayat yaşıyor olabilirdim."

Evet en çok ta bu taraf vuruyordu. Güzel bir hayatım olabilirdi onlarla. Abimlerle eğlenceli vakitler geçirebilirdim. İşte hayaller ve hayatlar...

"Sonra Adar'a çok gıcığım.  Bana bücür diyip duruyor. Gereksiz! Aral ise iyi gibi yakın davrandı biraz. Zaten diğeri ile konuşmadık. Öyle yani."

Diyip camdan dışarı baktım.

Söylenecek söz yok. Bir daha belkide bir araya dahi gelmeyecektik. Herkes yoluna bakacaktı.

Aral Özdemir'den

Havalimanında abimeri bekliyorduk. Evet onlar yurt dışında yaşıyorlardı. Nedeni ise Alya yüzünden.

Alya tek kız kardeşim. Kardeş demek ne kadar doğru bilmiyorum ama. Alya ile asla abi kardeş gibi olmadık.

İki aile tarafından da ilk kız torundu ve fazlasıyla değer veriliyordu. Ama Alya asla bize alışamadı. Kimseyi sevmedi. Hem küçük derdik ama büyüyünce de aynıydı. Bize karşı hep soğuktu.

Son olaylardan sonra ile Adar ve Araf abim yurtdışına gitmişlerdi.

Biz ise Aras ile kendi evimizde yaşıyorduk.

Karşıdan gelen abimler ile gülümsedim. Onları çok özlemiştim. 1 yıldır hiç görüşmemiştik.

" Oo doktor civanım nasılsın." Diyip sarılan Araf abime bende sarıldım.

"İyiyim sen nasılsın abi?"

Elini sallayıp güldü. "Adar bey bana çok iş vermese daha iyi olurum be!" Diye söyledi.

Adar abim baya katıydı. Diktatör biriydi. Dediği zamanı zamanına yapılmalıydı.

Araf abimin ensrsine yapıştırdı. "Sus lan zevzek bir boka yaramıyorsun zaten."

Araf abim göz devirerek bende kahkaha attım. Her şeye rağmen mutluyduk. "Ayıp ama abi Ezgi ile çok yoğun çalışıyoruz."

"Belli kız masadan inmiyor amına koyim! Dosyalardan çok kendisi masada. Baya yogunsunuz!" Diyip yandan baktı.

Araf abim baya çapkın biriydi. Herkes ile flört etmede üstüne yoktu. "Ee avukat nerde?" Birde lafı değiştirmede tabiikide.

"Duruşması vardı. Neyse bize mi gidelim annemlere mi?" Diye sordum abime.

"Size gidelim şu mevzuyu daha detaylı anlat bize."

Başımı salladım ve arabama doğru ilerledik.

Bir saatin sonunda eve varmıştık. Şimdi ise koltuklara oturmuş olayı konuşuyorduk. Bir kız gelmiş annem ve babamı onların kızları olduğunu söylemişti. Ve elinde DNA testi vardı.

Testi incelemiştim fakat önlem almak için DNA testi yaptırmamız lazımdı.

Yarın ilk işimiz DNA testi olacaktı.

"Şimdi ben olayı anlamadım bir kız geldi ben sizin kızınızmışım dedi. Kendisinde olan DNA testini gösterdi. Belkide para içindir?"

İlk önce bende öyle düşünmüştüm. Fakat Aras araştırmıştı. Şuan kaldığı ev baya lükstü ve kolejde okuyordu.

"Sanmıyorum öyle olsa DNA testi yaptırın demez."

Geldiğinde beri konuşmayan Adar abime baktım. Cok sessizdi.

"Mantıklı. Amann yarın herşey ortaya çıkacak nasıl olsa kapatın şu konuyu."

Diyip telefonu eline aldı.

Yarın sabah

Hep birlikte kahvaltımızı yapmış hastaneye doğru gidiyorduk.

İçimde gereksiz bir heyecan vardı. Neden heyecan yapıyordum bilmiyorum ama.

"Ya sizde de heyecan varmı?" Dayanamayıp sorduğum soruyla birliktelik herkes birbirine baktı.

"Bende heyecan meyecan yok boş bir kız için niye heyecanlanayım ki!" Diye söyledi Adar abim.

"Bendede heyecan yok be!"

"Kardeşlerim deki Ömer gibi oldum amına koyim. Pardon abilerim." Aras'ın dediği ile güldüm.

"Ömer, Adar abim olmasın. Araf, Aral, Aras, Alya, o kız, Acar ve Arda."
Diyip teker teker saydım.

"Benim 5 tane kardeşim var,!" Diye bağırdı Adar abim.

Çok hassastı kardeş konusunda işte şimdi etrafa sessizlik hakim oldu.

Hastane varmıştık ve ben gidecek yeri biliyordum. Hızlıca oraya vardık. Karşıdan annem ve babam birde o kız vardı.

"Hoşgeldiniz çocuklar." Diyen babama baktım.

"Hoşbulduk." dedik tüm ağızla.

"Önemsiz bir iş yüzünden toplantına giremiyorum." Diyen Adar abime baktım. o kıza çok kötü bakıyorduu.

"Gelmeseydin o zaman!" Kızdan gelen ses ile gözlerimi ayırdım. Abime dedi dimi o?

"Bana bak bücür benimle doğru konuş ayağımın altına almayayım seni,zaten küçücük bir şeysin!"

Şuan sözlü kavgaya girmişti ve herkesi gözü onlardaydı. Hepimiz Adar abimin ne kadar sinirli biri olduğunu biliyorduk. Zaten sinir hastasıydı.

"Bak beni deli etme ben bücür değilim Sen irisin pardon ama devede de boy var." Diyip göz kırptı.

Oha lan bunda deli cesareti var!

"Sakin! Gelin açalım şu zarfı." Diyip herkesin gözü babama döndü.

Hepimiz ağzından çıkan kelimeyi bekliyorduk. İşte o sırada birşey beni sarstı. Ama biranlığına güzeldi.

"Ahenk Sanlı Sinan Özdemir'in kızıdır."

Bölüm sonu...

Buraya bu bölümde hissettiğinizde duyguların emojisini koyar mısınız?👉

Aral aşkımdan da dinlediğimiz bir bölüm oldu nasıl buldunuz?

Şuanlık aklıma harika bölümler geliyor. Jdjdmdmdndjmdndjdd

Neyseee diğer bölümde görüşürüz 👋

Seviliyorsunuz ❣️