14. Bölüm

11.2K 405 69
                                    

İyi okumalarr ✨

2 hafta sonra

Gözüme giren güneş ile minik bir küfür savurdum. Ne işi vardı gözümün içinde!

Artık hayatta uyamazdım. Ayağa kalktım ve banyoya girdim. İşlerimi hallettikten sonra dolabımından birkaç parça kıyafet aldım. Ve giyindim.

Bugün dışarıya çıkmayacaktık. Çünkü annem ve babam öyle istemişti. Bu arada daha baba dememiştim.

Abi takımına gelirsek Aras abimle anlaşıyorduk. Aral ile ise ortadaydık. Fazla kelime kullanmadan iletişim kuruyorduk.

Adar ve Araf ile hiç konuşmamıştık. Çünkü benimle konuşmuyorlardı. Benimle konuşmayanlarla da ben niye konuşayım ki?

Acar ve Arda ile ise iyi gibiydik. Arda ara sıra yanıma gelip soru soruyordu. Bende ona elimden geldiğince yardım ediyordum.

Okul da aynıydı. Zor derslerden geçiyorduk. Ama asla pes etmeyecektir. Hepimizin ayrı ayrı hayalleri vardı. Umarım hepimiz hayellerimize ulaşırdık.

Şuana kadar böyle izlerlemişti. Neysee
Aşağı indiğimde herkesin beni beklediği gördüm. "Kusura bakmayın." Dedim ve yerime geçtim. Önemli değil ve şeyler söylenmişti. Yengeme başladık.

"Ahenkcim ben artık senin benim kızın olduğunu söylemek istiyorum.". Dediği şey ile gözlerimi ayırdım. Herkesin beni bilmesini istiyordu.

" B-bilmem ki aslında olabilir baba." Gözlerimi kapatmıştım. Ortam sessizlenmişti.

"Meleğim baban kurban olsun sana." Diyip sarıldı. Bende ona sarılmıştım. Saçlarının arasına öpücük bıraktı. Herkesin gözlerinde bir gülümseme vardı. Adar ve Araf bile gülümsüyordu.

***

Kahvaltı yapmıştık ve yarın herkesin olduğu bir davet yapılacaktı. Çok heyecanlıydım. Hem anne tarafı hemde baba tarafı gelicekti.

"Ahenk annecim hadi alışverişe gideceğiz." Bir de bu vardı dimi?

"Anne benim kıyafetim var. Gerek yok.". Gözlerini devirdi.

"Kızım nasıl gerek yok. Davet olacak. Hadi hadi hazırlanın herkes geliyor." Diyip odasına gitti el mecburiyetinden ben de odama gidip bir pantolon ve sweatshirt giydim. Hava soğuktu.

Hepimiz hazır olunca çıkmıştık. 3 araba ile bir butiğe girdik.

"Semacım hoşgeldin. Bu ne güzel sürpriz." Diye bize yaklaşan hanımefendi ye baktım. Annem yaşlarındaydı.

Hepimiz ile sarıldı. "Kızım Ahenk." Diyerek beni tanıttı.

Aylin hanımın yüzüne şaşkınlık vardı. Ben olsam bende şaşırdım. Kendini hiç bozmayıp konuştu. " Yeni tasarimlwrim var. Gelin beraber bakalım." Diyip bizi yönlendirdi.

Abi takımı ile beraber bizde ilerliyorduk. Önünüze üç tane elbise çıkartıp bir tanesi kırmızı uzun bir elbiseydi. Baya uzun yırtmacı vardı.

Diğer elbise ise saks mavisi bir elbiseydi. Kısa arkasında tülden kuyruk olan bir elbiseydi.

Son elbise ile beyaz tatlı bir elbiseydi. Kolları balon koldu. Diğerlerine göre daha çok sevmiştim. Elimde bunu gösterdim.

Ufak tefek karışıklar "Ahenk"Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin