•──𝐇İ𝐒𝐓𝐎𝐑𝐘 𝐑𝐄𝐏𝐄𝐀𝐓𝐒 İ𝐓𝐒𝐄𝐋𝐅──•
Anthony Edward Stark, asla bir büyücüden bir oğlu olduğunu tahmin edemezdi.
Tıpkı Peter Benjamin Parker'ın, Tony Stark'ın oğluna aşık olacağını tahmin edemeyeceği gibi...
༄
Tarih tekerrür ede...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
「 Hey, nuclear family meeting! 」
"Baba, çok yakışıklı."
"Olabilir, bende öyleyim mesela."
"Çok güzel gülüyor."
"Çok da değil."
"Baba o gülünce dünyayı sevesim geliyor."
James iç çekti. Oğluna 'cidden mi' der gibi baktı. James sevdirememişti de Tony'nin oğlu mu sevdirmişti? Tony hiçbir şey yapmadan James'i sinir etmeyi başarmıştı.
"Sen beni yaz aşkını anlatmaya çağırdın buraya?"
"Hayır," dedi Harry. Başını James'in göğsüne yaslamıştı. "Özlediğim için çağırdım ama anlatacak birinin olması iyi oldu."
James güldü. "Biraz daha anlatırsan kendinimi ateşe vereceğim kurtulmak için."
"Kendini verme ama Peter'ı verebilirsin."
"Çok istekli göründün," dedi James ve yüzünü buruşturdu. "Başka ismi yok mu bu çocuğun?"
"Bilmem ki," dedi Harry, başını James'in göğsünden kaldırıp koltukta doğruldu. Bir süre kaşlarını çatıp düşünüyormuş gibi duraksadı. "Sanırım ikinci ismi Benjamin'di."
"Ben sövmeye başlamadan önce söylemen güzel oldu."
Harry kahkaha attı. "Remmy duymasın."
"Her neyse, biraz daha anlatmaya devam edersen içim şişecek ve patlayacağım. Şimdi bana neden burada olduğumu söyle."
"Beni aniden eski sevgilinin yanına gönderdiğin için gayet insani bir şekilde seni özledim." dedi Harry, şirin şirin gülümseyerek. Yüzü yalanlarla doluydu.
"Yalan söyleme bana," dedi James, azarlar gibi. "Dokuz ay karnımda taşıdım ben seni. Ayıp oluyor."
"Ben de tam diyordum ki bu adam on üç yıl nasıl durdu bu azarı çekmeden. Nasıl katlandın baba, bu acıya?"
James onun konu değiştirme çabasına ayak uydurdu. "Sirius benim yerime üstlendiği için çok zor olmadı."
"Pardon," dedi Harry. "Sizin ayrı bedenlere düşmüş aynı ruhlar olduğunuzu unutmuşum."
"Buna katılmıyorum,"
Harry aniden kapının olduğu tarafa bakıp sırıtmaya başlarken, James göz devirdi.
Tony birkaç adım da oturdukları koltuğa yaklaştı. "Ben kesinlikle Sirius'un ruhunu çekici bulmuyorum."
"Ne tesadüf," dedi James, alayla. "Eminim o da kendini beğenmiş pislikleri çekici bulmuyordur."
Harry bir anda gülerek kendini koltuğa attı. "Aranıza girmek istemiyorum ama Sirius'un da 'kendini beğenmiş pislik' kategorisine girdiğini düşenen tek kişi ben miyim?" Gülmekten zar zor konuşuyordu.
