❝Bilim Uğruna.❞

315 23 58
                                    

18. Bölüm

harry potter ve can sıkıntısından kurtulma çabası. ❞

H

arry, sanki aklında dünyanın en absürt sorusu yokmuş gibi gayet normal bir şekilde merdivenlerden aşağı indi.

Dünyanın en absürt sorusu kesinlikle, bir yerlere yapışma özelliği olan bir çocuğun yapışmaz tavaya yapışıp yapışamayacağıydı.

Cidden merak ediyordu.

Mutfağa girdi ve gözlerini dolaplarda kısaca gezdirdi. Dolapları karıştırma zahmetine hiç girmediği için hangisinde vardır diye hiçbir fikri yoktu.

"Ne yapıyorsun yavru?"

Harley'in sesi ile kapının oraya döndü ve sarışın oğlanın üstünde pijamalarla -öğlene kadar uyumuştu belli ki- ona baktığını gördü.

"Yapışmaz tavalar nerede?" Harley soru karşısında gözlerini kırpıştırdı.

"Ne yapacaksın yapışmaz tavayı?"

"İşim var, nerede onu söyle sen."

Harley omuz silkerek sandalyelerden birine oturdu. "Yapışmaz tava yok ki."

Harry kaşlarını çatarak ona baktı. Kaç gündür çatlayacaktı meraktan. Dalga mı geçiyordu bu çocuk?

"Ne demek yapışmaz tava yok? Bir evde neden yapışmaz tava olmaz?"

"Doğrusu bir kulede neden yapışmaz tava olmaz' olmalıydı," diye dalga geçti Harley. Eğlenerek güldü. "Şu dolapta vardı herhalde."

Harry onun kendisi ile dalga geçtiğini görünce nefes verdi. Sinir bozucu abi dedikleri bu muydu?

Dönüp Harley'in gösterdiği dolaba baktı ve tekrar kaşlarını çattı. "Tavana koysaydınız amına koyayım. Mutasyona uğramış iki metre insanlar mı yaşıyor bu evde Harley? Benim mi haberim yok?"

Harley kahkaha attı. "Belki biz mutasyona uğramamışızdır da sen kısa kalmışsındır bücür? Olamaz mı?"

Harry ona bıkkın bir bakış attı.

"Olamaz aptal sarışın."

Harry, Harley'le uğraşılmaz diye düşünerek geri önüne döndü ama birkaç dakika içinde ona tekrar işi düştü.

Yüzüne en şirin gülümsemesini yerleştirerek "Abicim," dedi şirin bir edayla.

Harley biraz şok olmuş göründü ama uzun sürmedi. "Efendim?"

"Şu tavayı alsan ya,"

"Az önce aptal sarışındım," dedi Harley.

"Öyle değilsin ya," dedi Harry, anında itiraz ederek. "Ne alakan var?"

Harry ona şirin bakışlar attı ama Harkey gözlerini kısarak, "Ben sekiz yılımı küçük bir kızla geçirdim. Yemem bunları." dedi.

Harry kaşlarını çatarak ona baktı. Hangi sekiz yıl?

Bunu sonraya erteleyerek önüne döndü. Asasını aradı ama bulamadı. Hafızasını siken tüm şerefsizlere küfür etti. Asasız büyüleride net değildi kafasında.

Gerçekten ağlayabilirdi bu durum yüzünden.

"Regl oldum resmen."

"Ne?"

"Benzetme yaptım," dedi Harry, omuz silkerek. "Ağlayacağım da."

Harley gülerken Harry oflayarak tezgaha çıktı. Başka çaresi varmış gibi değildi.

𝐇𝐢𝐬𝐭𝐨𝐫𝐲 𝐑𝐞𝐩𝐞𝐚𝐭𝐬 𝐈̇𝐭𝐬𝐞𝐥𝐟 Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin