Part 20: Wendy
Kriiinggg kringggg ...
Kanina pa naman sinusubukan tawagan yung tatlo pero walang sumasagot. Ito namang si Irene kung ano anong iniisip nagpapanic na nga eh, gusto na niyang tumawag sa police station. Pero buti nalang napipilit kong wag tumawag nakakahiya naman kasi diba kapag wala namang nangyaring masama. Edi napahiya kami isipin pa ng mga pulis nantitrip kami.
"Kinakabahan na talaga ako. Bakit kasi walang sumasagot sa kanila, look alas dose na oh" reklamo niya sabay pakita sakin ng oras sa phone niya. As if naman na di ko alam yung time noh like duhhhhh like omg duhhhhhhhh
"Huwag ka ngang magulo tawagan mo nalang din sila" sabi ko dahil kanina pa siya pabalik balik ng lakad halos malibot niya na yung buong bahay
Hindi na siya sumagot at tinry niya nalang din na macontact sila.
And woah finally may sumagot din.
"Hello"
"Hoy nasaan kayo pinapa-uwi na kayo ni Irene"
"Hindi kami makauwi"
"Ano bakit di kayo makauwi?" tanong ko
"Mygod sila na ba yan? Let me talk to them." watda tsk muntik ng mahulog ang phone ko dahil sa bilis ng hablot ni Irene omg Irene kapag nahulog tong mamahaling phone ko
"MAGSIUWIAN NA NGA KAYO PINAPAG-ALALA NIYO AKO EH. AKO MALALAGOT KILA TITA NIYAN" uhm medyo mahina naman hindi ko nga masyadong narinig sa sobrang hina eh
Umakyat si Irene sa taas kaya wala na akong narinig.
Maya maya lang bigla na siyang bumaba. Mga ilang minuto lang yung tinagal niya sa taas. Napansin ko rin na nagbihis siya.
"Let's go" sabay hila niya sakin
Sumunod nalang ako sa kaniya hanggang sa makasakay kami sa kotse.
Grabe unfair nagbihis siya samantalang ako mukang galing burol yung suot maka all black wagas.
"Where are we up to?"
"Ano pa edi susunduin yung tatlo?" sagot niya na parang naiinis
"Where?"
"Bar"
Pagkatapos nun hindi na ako nagtanong kasi halata naman na naiinis siya. Well even me naiinis din kasi naman balak ko ng matulog pagod din kasi ako eh.
Finally we arrived!
"Irene let's go find them" suggest ko pagkarating na pagkarating namin
"Left is yours right is mine" pagkasabi niya agad na kaming nagseparate ways
Ugh ang ingay naman and wala ang akong masyadong maaninag makapal kasi yung fog. Tsk sa lahat ng bar na napuntahan ko ito yung may pinakamakapal na fog. Ang oa naman ng owner.
Patuloy lang ang sa paglalakad kahit wala akong maaninag, well may naaaninag naman ako kahit papaano, hindi naman ako bulag duhhh.
Lakad ng lakad lang ako at kanina pa may bumabati sakin na mga lalaking mukang unggoy. Nagpapapansin, as if naman na interisado ako noh. Fyi lang ho inaantok na talaga ako as in. Kaya naman yari sakin yang tatlong yan kapag nakauwi na kami.
Walk here ...
Walk there ....
Walk left ..
Walk right ...
Walk front ....
Walk back ...
Aba saan bang lupalot ng bar nagtago yang mga yan at hanggang ngayon di ko parin mahanap. WAIT. Baka nahanap na sila ni Irene. Okay i'll call her.
Kinapa ko na yung phone ko sa bulsa ko and yesshh nakuha ko na. Idi-dial ko na sana si Irene when suddenly biglang may naramdaman akong mabigat sa lakod ko.
"THE HELL" sigaw ko
"Let go of me"
"Ano ba bitaw sabi"
But instead na bumitaw siya. Ugh mas lalo pa siyang nagpabigat at hinigpitan ang yakap sakin.
"B I T A W"
Pero ano wala ayaw akong tantanan ng bwiset. Di ko nga alam kung mukang unggoy ba to kasi nakatalikod ako sa kaniya.
Inipon ko lahat ng energy ko at sinubukang maka-alis.
Pero wala wala wala wala.
Naiinis na talaga ako.
Grabe wala bang magmamabuting loob diyan na tumulong sa dalagang nahaharass.
"Please bitawan moko" this time mahinanon nako unlike kanina
"Sorry. Don't want to" da eff
"At bakit namang bwiset na manyakis"
Narinig ko siyang nagchuckle.
"May kasalanan ka sakin Wendy" and how the hell did this pervert guy know my name
"Okay sabihin na nating may kasalanan ako sayo. Eh ano naman ngayon as if ganon kalaki yun noh na kailangan mokong harasin at chansingan sa harap ng mga clubbers at fyi kung type moko sorry ah busted ka na. Ayoko sa mga manyak. And one more thing kahit di ko pa nakikita yang pagmumuka mo i have a feeling na muka kang hipon"
Medyo napanatag na ako kasi naramdaman kong lumiwang yung yakap niya sakin and i grab the opportunity para makatakas.
Pagkatapos kong sabihin sa kaniya yun. Kinuha ko yung dala-dalang bucket ng waiter na may lamang yelo and alcoholic drinks.
And for the finale, binuhos ko ang bucket full of ice at drinks sa ulo niya.
Di ko gaanong nakikita yung mukha niya kasi nakayuko lang siya. Nung nabuhos ko na sa kaniya yung drinks tinaas niya yung ulo niya and nagsmile sakin.
Pero hindi yung masayang smile.
Kung di yung smile na parang may masakit na nararamdam deep inside
At dahil doon. MY GUILT STRIKED
The hell Wendy anong ginawa mo. Shemay naguiguilty ako.
Ito yung guy na nagsaved sakin sa cinehan. Tapos ganito ko siya babayaran.
Ughhhh i'm so frustrated right now.
Sorry...
