Morana.
Morana 'ölüm' demekti. Arsen Morana gözlerinde ölümü taşıyordu, damarlarında kurbanlarının kanı akıyordu. Düşmanları toprak oluyor Morana tarih yazıyordu. Tara'nın yaşadığı şehir olan Savana'da herkes kimden uzak durması gerektiğini biliyord...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Gece çöktüğünde,
Zihnindeki karanlığa yenildiğinde,
Değişirsin.
O yara daima acır belki ama,
Güçlenirsin.
Unutma,
Bazı yaralar ölene dek iyileşmez.
♪ You've Created A Monster- Bohnes ♪
Kalbimde bir boşluk vardı. Nefesimi kesen, zihnimi uyuşturan korkunç bir boşluk. Geceleri uykuya dalmamı engelleyen, ellerim göğsümde uyumama sebep olan boşluk kimi zaman sızlardı.
Küçüklükten beri ellerimi yumruk yapar kalbime bastırarak uyurdum. Sanki küçük yumruklarım o boşluğu doldurabilecekmiş gibi.
Zaman yaraları iyileştirir derlerdi ancak insanların yarattığı boşluklar hiçbir zaman iyileşmezdi.
Batan güneşin son ışıkları penceremden içeri giriyor odamın duvarlarını turuncuya boyuyordu. Cenin pozisyonunda kıpırdamadan yatıyordum, saçlarım ensemi yakıyordu.
Savana'da kışlar çok soğuk yazlar ise ise çok sıcak geçerdi. Yataktan kalkarken ellerim siyah belime uzanan gür saçlarımın arasına geçti. Onları ensemden kaldırıp kendi etrafında büktüm. Uçlarını saç köküme geçirip topladığımda gözlerim takvime takıldı. Takvim kullanmayı severdim, küçükken arkalarındaki özlü sözleri okurdum.
Güzel bir cümle varsa o günümün güzel geçeceğini düşünüyordum çocuk aklımla. Umutlarım küçücük bir takvim kağıdına bağlanırdı.
16 Haziran Cuma, dünün tarihiydi.
Telefonumu elime alıp saate baktım, saat akşam sekize geliyordu. Mesaim iki saat içerisinde başlayacaktı. Yerimden kalkıp duvardaki takvime yöneldim. Dünün tarihini koparıp elimde buruşturdum, dün kağıdı çevirip bakmıştım.
