Morana.
Morana 'ölüm' demekti. Arsen Morana gözlerinde ölümü taşıyordu, damarlarında kurbanlarının kanı akıyordu. Düşmanları toprak oluyor Morana tarih yazıyordu. Tara'nın yaşadığı şehir olan Savana'da herkes kimden uzak durması gerektiğini biliyord...
Lütfen oy verip yorum yapmayı unutmayın, çok istiyorum lüffennnn 🦊 Bol yorum gelirse hıphızlı bölüm getiriyom artık 💋💋
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Güven, insanın en büyük yanılgısıdır.
İnsana güvenirsin, yanılırsın.
Tanrı'ya güvenirsin.
Yanılıp yanılmayacağını kaderin belirler.
Ancak bazı şeyler hiç şaşmaz.
İşte o an masaya oturacağın kişi,
Şeytandır.
Bölüm +18'dir. Tw. Tetikleyici unsur vardır.
BLOOD ON YOUR HANDS- Veda Adam Arcadia
&
İnsanlar gülerdi. İnsanlar ağlardı. İnsanlar yalan söylerdi. En önemlisi ise insanlar bencildi. En yardımsever insan bile konu kendisi olduğunda bencilliğini sergilerdi. Yaratılışımız böyleydi.
Toprak ve çamurdan oluşmuş olabilirdik ancak seçtiğimiz yolda bize ateşten yaratılan eşlik etmişti.
En azından benim yolumda.
Benim yanımda oturan kişi, Arsen Lloyd Morana insanlığından uzaklaşmıştı. Bunu gözlerindeki ayazdan anlayabiliyordum, hareketleri zarifti. Yemek yediğini ya da uyuduğunu görmesem ona insan demezdim. Onu insanlığına bağlayanlar katledilmişti ve o da acımadan bir kırağı parçası ile o bağı koparmıştı.
Belki de böyle doğmuştu. Benim gibi. Ancak buna inanamıyordum, inanmak istemiyordum. Bir kişi yeterdi bu azabı çekmek için, ikimiz birden o dipsizliğin içindeydik.
Arsen Morana, gözlerinde daima fırtına bulutlarının gezindiği adam, intikam için yaşıyordu. Hayatımda birilerinden intikam almak isteyen çok kişi tanımıştım ancak kimse Arsen'in yanına bile yaklaşamazdı.
Ucu bucağı olmayan gece, en soğuk buzul, dibi olmayan o mağara. Hepsi oydu. Onun yanında kalmayı seçmiştim. Eksik yönlerim benim vahşi tarafımdı. Ben içimdeki eksik sevgiyi gizlemek için taştan ancak yosun kaplı bir duvar gibi olmayı seçmiştim.
Elini benim duvarıma uzatanın ellerini kesiyordum. Morana ise duvarımın önünde durmuş ve tek bir bakışıyla duvardaki taşları yerinden oynatmıştı. Korkmuştum, ilk başta. Şimdi ise onun yanında kalmak o etrafı ateşe verirken çakmağı ben tutmak istiyordum.
Buna hakkım yoktu. Arsen'in beni paramparça edeceğini biliyordum, hakkıydı. Ne kadar zamanım vardı bilmiyordum ancak onun göğsüne yaslanmak istiyordum. Onun sevgisine açtım. Ona açtım.
