Morana.
Morana 'ölüm' demekti. Arsen Morana gözlerinde ölümü taşıyordu, damarlarında kurbanlarının kanı akıyordu. Düşmanları toprak oluyor Morana tarih yazıyordu. Tara'nın yaşadığı şehir olan Savana'da herkes kimden uzak durması gerektiğini biliyord...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Beni istediğini söyleyen gözlerin,
Ah sevgilim ben kalbi atmayan bir cesedim.
Yine de tut elimi,
Attır yeniden bu kalbi.
♪ Outta My Head- Omit, Rick Jansen, Ordell ♪
Morana'nın ne istediği hakkında en ufak bir fikri yoktu.
Kalbim.
Varlığını annem çok kısa da olsa benimle ilgilendiğinde ,bana gülümsediğinde hissederdim, bir kalp varlığını iki kez hissettirirdi.
İlki, kırıldığı zaman.
Ben en yakın arkadaşıma güvenmiştim, kırılmıştı, anneme inanmıştım tekrar kırılmıştı. Ben ise dizlerimin üzerine çöküp ellerimle kırıkları toplamaya çalışmıştım.
O kırıklar ellerime batarken kalbimde derin yaralar açtı. O yaralara yasladım sırtımı, gözlerimi diktim gökyüzüne.
Yeter, dedim. Daha fazla kırılacak bir kalbim kalmadı.
Buz tuttu kalbimin damarları, buz tuttu göğüs kafesim. Kimseyi sokmadım oraya, kimseye beni kıracak değeri vermedim kırıldıktan sonra.
İnsanlığımdan uzaklaştım, belki de ben bir canavara dönüştüm. Yumruklarını göğsüne dayayıp uyuyan bir canavara.
Bazı insanlar canavarları da sever diye umut ettim ancak kimse beni sevemezdi. Kimse dönüştüğüm kişiyi sevemezdi, ben bile.
Tara sen umut etmekten bile acizsin, sen sevgiyi nereden bileceksin?
İkincisi, aşık olduğu zaman.
Ben hiç aşık olmamıştım. Sevmiştim, sevişmiştim, yarı yolda bırakılmıştım. Hissettiğim şeyin aşk olmasını istemiştim, aşık olmak için kendimi zorlamıştım.
Ama olmamıştım.
Eski zamanlarda tanıdığım bir kız vardı, çok iyi tanırdım. Aşık olmuştu, kabuğundan çıkışını, gülümsemesini görmüştüm. Bana demişti ki, kalbimi hissediyorum Tara.
Bir hastane odasında oturuyorduk, onun fazla zamanı kalmamıştı. Çocuk ise o ölene kadar yanındaydı.
Sessizce göçüp gitmişti dünyadan, kalbini çocuğa bırakarak. O an anlamıştım, aşkın yüceliğini. Herkesi bulmazdı, şanslı olanları bulurdu. Hiçbir zaman şanslı bir insan olmamıştım.
Ghandi'nin dediği gibi, "Korkaklar sevgisini gösteremez. O cesurların ayrıcalığıdır."
Uçurumdan aşağı gözü kapalı atlayan Tara, sevgi konusunda koca bir korkaktı. İki tane sevgilim olmuştu hiçbir zaman onlara kendimi açamamıştım. Hep maskelerin ardına saklandım, kimsenin bana olan sevgisine güvenmedim.
