လှောင်ရယ်သံတွေ ဖုံးလွှမ်းနေတဲ့ အခန်းလေးထဲမှာ ကောင်လေးတစ်ယောက်ဟာ တုန်လှုပ်ခြောက်ခြားစွာနဲ့..
မျက်လုံးတွေဟာလဲ ဂနာမငြိမ်တော့သလို တစ်ကိုယ်လုံးတုန်ရီနေကာ တစ်စုံတစ်ခုကိုကြောင်လန့်နေသယောင်.........
" အား!!! ထွက်သွား .... အားလုံးထွက်သွားကြ.. မကြားချင်ဘူး "
အခန်းထဲတွင် သူမှလွဲ၍ အခြားတစ်ယောက်မှရှိမနေခဲ့ ။
ထင်ယောင်ထင်မှားဖြင့် ကြားနေရသော အသံများကြောင့် နားနှစ်ဖက်ကိုအုပ်ကာ သွေးရူးသွေးတန်းဖြင့်အော်ဟစ်နေခဲ့ပြီး...
ရုတ်ချည်းအသံများအားလုံး တိတ်ဆိတ်သွားခဲ့သည် ။
" မက ငါမရှိမှပျော်မှာ ... မက ငါမရှိမှပျော်မှာတဲ့ ...ငါ့ကိုမုန်းတယ်တဲ့ မ က ..ဘာလို့များ... ဘာလို့များ ငါ့ကိုမှ မုန်းကြတာလဲ ...
ငါက ဘာအပြစ်တွေများ လုပ်ထားမိလို့ ငါ့ကိုဘဲ ဘာလို့မုန်းတီးနေကြတာလဲ!!! "
မျက်ရည်အရွှဲသားနဲ့ စကားတွေကိုလဲ ဂယောက်ဂယက်ပြောနေခဲ့သလို..
စိတ်အစုံတို့ဟာ အသိစိတ်ကင်းမဲ့သွားကာ ဦးနှောက်ဟာလဲ ဘာတစ်ခုမှစဉ်းစားနိုင်စွမ်းရှိမနေတော့ပေ ။
" မက ငါ့ကိုမုန်းတယ်တဲ့... ဟား... မက ငါ့ဆီကနေထွက်သွားပြီ ... ငါ့အနားကနေထွက်သွားပြီ!! ဟားဟား!!!!
နာတယ် ... အရမ်းနာတယ် ... ဒီနေရာကအရမ်းနာတယ် "
ရင်ဘတ်ကိုထုကာ အော်ဟစ်ငိုကြွေးနေတဲ့ ရင်ထဲကဒဏ်ရာကို ဘေးလူတွေကစာနာနိုင်ပါ့မလား ။
နာကျင်မှုဆိုတာ ကိုယ်တိုင်ခံစားဖူးမှ နားလည်ပေးနိုင်တဲ့အရာဖြစ်သလို ကိုယ့်စိတ်ကိုထိန်းချုပ်မှုမဲ့နေတဲ့လူတစ်ယောက်ကို သတ်မှတ်ကြမှာက အရူးတစ်ယောက်လို ...
" မက အတ္တသိပ်ကြီးတယ် မျက်ရည်တွေနဲ့ မောင့်ကိုတစ်ချက်တောင်ပြန်ငဲ့မကြည့်ခဲ့ဘူး ... မောင့်ကိုချစ်တယ်ဆို ဒါနဲ့များ ဘာလို့လဲ!!.... ဘာလို့မောင့်ကို ထားခဲ့ရက်တာလဲ."
ငိုလိုက်ရယ်လိုက်နဲ့ စကားတွေတောင်စဉ်မရ အော်ပြောနေခဲ့တဲ့ ရင်ထဲကနာကျင်မှုတွေဟာ အစစ်အမှန်တွေသာဖြစ်သည် ။
တွယ်တာစရာမရှ်ိတော့တဲ့ ဒီလူရဲ့ ရင်ထဲမှာ နာကျင်မှုတွေဟာ အမြစ်တွယ်နေခဲ့ပြီ ။
မြူမှုန်တစသာရှ်ိသော ပျော်ရွှင်မှုလေးတွေဟာလဲ ပျောက်ကွယ်သွားခဲ့ပြီ ။
YOU ARE READING
ကျနော်ချစ်သော ထိုအမျိုးသမီး
Short Storyမြတ်နိုးရပါသော ထိုအမျိုးသမီးဆီမှ အမုန်းတရားတို့သည် ခါးသက်သော ချိုမြိန်ခြင်းပင် ........
