YARALI KUŞ

~7~

Sevmek yürek ister demişti Ayça öğretmen bende o yürek yok demiştide

Onun yüreği bir tek Musa üsteğmene yoktu asker sevmek onun yollarını gözlemek gerçektende yürek istiyordu.

Elini yumruk yapıp daha çok sıkmaya başladı.

Rehberdeki isminin olduğu kısma hem nefretle hemde acıyla bakıyordu en büyük korkusu onu hiç unutamayacağını düşünmesiydi.

En büyük hayali aile kurmak baba olmaktı.

Ayça öğretmen ondan bu hayallerini çalmıştı.

"Musa yeter artık kendine gelmeni istiyorum hayat devam ediyor sende onun yaptığı gibi önüne bakmalısın bu acı gün geçtikçe seni daha çok bitiriyor."

"Hakklısın Ali böyle yaparak en büyük zararı kendime veriyorum."

"Ha şöyle böyle deyip te 2 gün sonra tekrardan ağlatarak gelirsen o zaman kafana sıkarım bilirsin keskin nişancıydım eskiden"

Gülümsemesi yüzünde solmuştu Musa üsteğmenin o gün dost dediği adamı kaybediyordu.

"Bidaha o günü hatırlatma bana"

Sinirle ayağa kalktı çıkışa doğru ilerledi.

"Hey dur ne dedim şimdi ben Musa dostuna sarılmadan mı gidicen lan?"

Kapıdaki eli durmuştu arkasını dönerek Ali'ye doğru gitti can dostuna sımsıkı sarılıp geri çekildi.

"Bu kadar duygu patlaması yeti de artı bile yarın göreve gidiyorum"

"Ayağınıza taş gözünüze yaş değmesin can dostum"

Baş salayıp tekrardan çıkışa ilerledi.

Mekandan ayrılıp arabasını baba dediği komutanının mezarına sürdü bu sefer

Şehitliğe girdiğinde bütün arkadaşlarına selam verip

Şehit Veysel Sarı yazan mezar taşına ilerledi.

"Komutanım bugünde ben geldim ama bu sefer kendim için değil masum biri için geldim Sadem öğretmen o sizin her görevde birlikte yer aldığınız Emre komutanın kızıymış komutanım onun kalbi iylikle dolu komutanım tıpkı babası gibi sen bize her görevde sizi evlatlarım olarak görüyorum derdiniz bizimki kan bağı olmasada candan bağdı. Derdiniz komutanım bir askerde sizin gibi evlat yerine koyduğu çocuğu çok üzüyorlar."

Bu aralar kafasının içinde Sadem'in siması hiç gitmiyordu bir yerlerde ondan yardım istiyor gibi duruyordu

Masumiyetini kaybetmek istemiyor gibi kimse onun canını daha fazla yakmasın diye uğraşıyordu.

Mezar taşındaki yazıya dokundu

'gözler kalbin aynasıdır.'

Yazan yazıda komutanlarının hakikat li biri olduğunu kanıtlar dı.

Şehitlikten çıkıp evine gitmek için arabasına bindi.

Bu gece yalnız kalmaya ihtiyacı vardı.

~~~

Sabahın delici ışıklarıyla gözlerimi açmıştım bugün kendimi bir tık halsiz hissediyordum

Yataktan kalkıp mutfağa geçtim bir bardak alıp su doldurup kana kana içtim

Günlük işlerimi yapıp dolabımın önünde kendimi bulmuştum bugün bir farklılık yapıp beyaz elbisemle yarım olan kot çeketimi çıkardım üzerime geçirip beyaz spor ayakkabılarımı giyip salık bıraktığım saçlarımı arkaya itip binadan çıktım