4𝐞𝐯𝐞𝐫 // ⍟𝐒𝐇𝐔𝐍𝐓𝐀𝐑𝐎 𝐂𝐇𝐈𝐒𝐇𝐈𝐘𝐀⍟

23

*Chishiya'nın bakış açısı devam*

"Pekala, bir sonraki tur bittiğinde kendin göreceksin. Sen bir maçasın, sadece bil." Arkasını döndü. "Peki bana benimkini söyleyecek misin?"

Cevap vermedi ve ben de arkamı döndüm. "Hadi, sana seninkinin ne olduğunu söyledim." "Bu anlaşmayı asla kabul etmedim." Yürümeye başladı ama yarısında durdu. "Kupa." Etrafında döndü ve kafeteryadan çıktı.

"Ne lanet bir yalancı." Dedim içimden kıkırdayarak.

*Akira bakış açısı*

Her zamanki gibi Chishiya ile duvara yaslanıyordum.

"Yani, işe yaradı mı?" Diye sordum ona.

"Evet, bence Matsushita Kupa Valesi. Cevabım konusunda bana yalan söyledi."

"Sadece korkmuş olabilir mi?" Diye sorguladım onu.

"Evet, olabilir. Ama sanmıyorum."

Kafeteryata doğru yürüyen Kotoko'ya baktı.

"Bunu Kotoko ile tekrar deneyeceğim."

Başımla onayladığımda onun uzaklaşmasını izledim.

*Chishiya bakış açısı*

Kotoko yiyecek bulmak için etrafa bakınırken onu izledim. Elimde bir paket kurabiyeyle köşeye baktım.

"Sadece altı kişi kaldık. Ve ne yazık ki ortağıma güvenebileceğimi sanmıyorum." Dedim.

Hiçbir şey söylemedi ve korkarak uzaklaştı.

"O adam, Matsushita'ya sembolümün ne olduğunu sordum ama bana güvenmediğini söyledi ve yalan söylediğinden oldukça eminim. Sanırım bu bir tür önsezi. Peki, bana sembolümün ne olduğunu söyler misiniz? Bunun büyük bir soru olduğunu biliyorum." Onu biraz daha yakından izlemeye başladım.

"Ama istersen, karşılığında sana sembolünü söyleyeceğime söz veriyorum. Ben... Tahmin etmek gibi bir niyetim yok ama en azından buradan bana dürüst biri gibi geldin." Koto düzensizce nefes almaya başladı ve bakışlarını benden kaçırdı."

"Ayrıca şu Yaba denen adam bana tam bir dolandırıcı gibi geldi ve sen onunla aynı safta olduğuna göre, bilmen gerektiğini düşündüm."

Yanından geçmeye başladım. "Senin simgen kupa. Peki ya benimki?" Onun önünde durdum. "Bu bir kulüp, değil mi?" Derin bir nefes alırken kontrol etti.

Başka tarafa baktı, hiçbir şey söylemedi ve yemeğini tutarak kaçtı. Kurabiyelerimi kaldırdım. "Bunların tadı daha güzel, biliyorsun."

"Akira bakış açısı"

"Lütfen cevabınızı veriniz."

Zamanlayıcı düştü. "Maça."

Tek kelimeyi söylerken kalbim hızla atıyordu ama şaşırarak hayatta kaldım. Neden endişelendiğimi bilmiyorum çünkü Chishiya'nın bana yalan söylemeyeceğini düşünmüyorum.

Birden fazla patlama yankısı duydum. Umarım biri Matsushita'dır.

Turdan sonra hücremde biraz daha beklemem gerektiğini hissettim, hâlâ yaşıyorsa diye Vale'yi kandırmak için.

Bir kapının açıldığını duydum.

"Kazandım!" Matsushita'nın sesini duydum.

"Kahretsin, o hâlâ yaşıyor mu?" Diye düşündüm kendi kendime.

"Hah!" Matsushita kıkırdamaya başladı.

Manyak gibi güldü.

Hücremi terk etmeye karar verdim ve Chishiya'nın benimle aynı anda hücresinden ayrılması beni şaşırttı.

Matsushita şok içinde bize baktı. "Kupa Valesi olduğunu hissetmiştim." Dedi Chishiya elleri beyaz kapşonlusunun ceplerinde hücresinden çıkarken.

"Ama sen nasıl-" Chishiya Matsushita'nın sözünü kesti.

***

Chishiya devam etti. "Ve her seferinde tamamen aynı türden bir atıştırmalık yiyordunuz. Sen ve Kotoko kafeteryada gizlice iletişim kuruyordunuz." Chishiya sırıttı. "İkiniz de sadece kontrol ediliyormuş gibi yapıyordunuz."

"Atıştırmalığın dört farklı çeşidi vardı. Paketi kontrol ederek bu atıştırmalıkları birbiriyle kod olarak kullanarak sembollerinizi onayladınız. Çok çabuk anladım." Chishiya açıklamasını bitirdiğinde içini çekti ve başını yana eğdi.

"Kotoko'ya yanlış sembolü vermesini söyledin." Dedi Yaba. "Ona gerçekten güvenmiştim, sonu hariç."

Matsushita nefesini tuttu.

"Üçünüz ne zaman birlikte çalışmaya başladınız?" Diye sordu.

"Eh, ilk duyuru bu oyunun birbirimize ne kadar güvenebileceğimizle ilgili olduğunu söylüyordu. Biz de bu prensibi takip ettik. Birinin güvenini kazanmak için emir verdim, sen kontrol edemezsin, manipüle edemezsin ya da rehberlik edemezsin." Ve Yaba Vale'ye yaklaşmaya başladı.

"Onların beynini yıkayamazsın, hipnotize edemezsin, onlara yalan söyleyemezsin ya da korku yerleştiremezsin. Buna eşitlik denir." Diye açıkladı Yaba.

Şimdilik bu kadardı... Umarım beğenirsiniz. Bir yazım yanlışım varsa lütfen kusuruma bakmayın, söyleyin düzeltirim. İyi okumalar, iyi günler...