Gelen doktordu...
Doktor: Taehyung ve Yn hariç herkes odadan çıkabilir mi?
Şaşırtıcı bir şekilde herkes doktoru dinleyip itiraz etmeden
odadan çıktı.
Taehyung: Yn iyi mi, neden diğerlerinin odadan çıkmasını istediniz?
Doktor derin bir nefes aldı.
Doktor: Taehyung bey, öncelikle sakın olmanızı istiyorum.
Taehyung: Sakinim zaten.
Taehyung sakin olduğunu söylesede sakin olmadığı sesinden ve yüzünden belliydi. Doktor daha derin bir nefes alıp verdi.
Doktor: Yn hanım,hamilesiniz.
Sadece 3 kelimeyle bambaşka bir psikolojiye girmek mümkün müydü? Mümkündü. Şok olmuştum...(Sevişmeseydiniz mk?)Kısa bir süre sessizlik oldu. Taehyung kendine gelip konuşmaya başladı.
Taehyung: Ne, nasıl yani? Yn şuan hamile mi?
Doktor: Evet. İkinizinde yaşı Anne-Baba olmak için küçük ama eğer isterseniz size karışamam. En yakın zamanda iyi bir kadın doğum doktoruyla konuşmanızı öneririm. Birazdan gelip Yn hanımın serumunu çıkaracağım, sonra okulunuza dönebilirsiniz.
Taehyung: Tamam teşekkürler..
Doktor odadan çıktı. Jimin, Jungkook ve Lina odaya daldı.
Jimin: Ne oldu lan?
Jungkook: Doktor neden çıkmamızı istedi?
Ben hala şok içindeydim. Kafamı Taehyung'a çevirdim.
O sanki benim söylemenin daha iyi olacağını söylemek ister gibi baktı.
Jimin: Söylemeyi düşünüyor musunuz?
Derin bir nefes alıp verdim. Taehyung konuşmaya başladı.
Taehyung: Yn..
Yn: Ben...
Jungkook: Evet sen?
Yn: Ben hamileyim...
Üçününde ağzı bir karış aralandı. Lina eliyle ağzını kapattı.
Lina: Ben mi yanlış duyuyorum yoksa benim tek arkadaşım hamile mi?
Yn: Doğru duydun Lina...
Jungkook: Ne yapacaksınız?
Taehyung: Emin ol onu bizde bilmiyoruz...
Jungkook: Öncelikle bu bebeği isteyip istemediniz çok önemli, bu bebeği istiyor musunuz?
Kısa bir süre sessizlik oldu.
Yn: İkimizde karar vermedik. Konuşmamız lazım.
Taehyung: Evet.
Jungkook: Okula dönünce hemen konuşun o zaman, bebeğinizin
hayatı söz konusu.
Haklıydı. Bebeğimizin hayatı söz konusuydu..
Bana sorarsanız aslında bir çocuğum olmasını isterdim ama doktor'un dediği gibi ikimizinde yaşı Anne-Baba olmak için küçüktü. Hemde öğrenciydik. Taehyung'un fikrini bilmiyordum hatta tahmin bile edemiyordum. (Yn' cim onun futbol takımı kurma hayali var rahat ol sen.)
Ben bunları düşünürken doktor gelip çoktan serumunu çıkarmıştı. Hastaneden çıkıp okula geçtik. Ben konuşmak için Taehyung'un odasına gittim. Taehyung'ta vakit kaybetmeden odasına girdi. Yatağının karşısındaki iki kişilik koltuğa oturduk.
İlk 5 dakika ikimizde konuşmadık ve bakışlarımızı birbirimizden kaçırdık. Sonra ben dayanamayıp konuşmaya başladım.
Yn: Taehyung, onu istiyor musun?
Taehyung: Bilemiyorum güzelim. İkimizde Öğrenciyiz, ona nasıl bakacağız, okulu mu bırakacağız?
Derin bir nefes alıp verdim
Yn: Eğer onu istiyorsan her şeyi göz önüne almamız lazım...
Taehyung: Haklısın Yn, ama bu hemen karar verilecek bir konu değil, ailen buna izin verir mi?
Doğru... Ailem buna kolay kolay izin vermezdi.
Yn: Bilmiyorum Taehyung..
Taehyung: Ve çok önemli bir şey var Yn, bizim evlenmemiz lazım.
Cümlesini bitirir bitirmez önümde diz çöküp ellerimi tuttu.
Taehyung: Yn, emin ol seninle bu şekilde zorunlulukla evlenmek yerine ikimizinde hazır olduğu bir zaman evlenmek isterdim ama ne yazık ki hayalini kurduğumuz şekilde evlenmeyeceğiz.. Eğer bu çocuğu istiyorsak onun için elimizden geleni yapmamız gerekecek. Gerekirse okumayı bırakacağız. Şimdi eğer o çocuğu dünyaya getirmek istiyorsan söyle, çünkü herşey senin elinde. Eğer onu istiyorum dersen tüm engelleri aşıp onu doğurmana yardım ederim. Eğer istemezsen onu aldırırsın ve hiç bir şey olmamış gibi davranırız güzelim.
Karar vermek gerçekten zordu,çok zordu... Taehyung ağzımdan çıkan tek bir kelimeyle hayatımızın değişeceğini veya aynı şekilde devam edeceğini söylüyordu.
Yn: Taehyung, bunu aileme de sorsa-
Taehyung: Yn sen 18 yaşındasın ve kendi kararlarını verebilirsin, bebek bizim bebeğimiz ve eğer onu istersen onları bir şekilde hallederiz. Şimdi bana cevap ver. Onu istiyor musun yoksa istemiyor musun?
Gözlerimi kapattım. Dirseklerimi dizlerime koyup başımı ellerimin arasına alarak sakin kalmaya çalıştım ama işe yaramadı ve daha çok mahvolmama neden oldu.
Taehyung çöktüğü yerden kalkıp yanıma oturarak bana destek olmak istercesine kollarıyla beni sardı ve kucağına yatırdı. Saçlarımı öpüp kulağıma fısıldadı.
Taehyung: Eğer bana soracak olursan, ben istiyorum ama sen istemediğini söylediğin anda o bebeği aldırırız. Biliyorum karar vermesi çok zor ama bu 1 ay içinde kararlaştırmamız lazım güzelim..
O istiyordu, aslında ben de istiyordum ama ailemin vereceği tepkilerden korkuyordum babam sakin kalmaya ve beni anlamaya çalışırdı. Erkek kardeşim beni her türlü korurdu. Kız kardeşimin zaten en son haberi olurdu. Ama annem... Zaten bu okula hiç güvenmiyordu. Birde hamile kaldığımı öğrenirse... Beni çok zor bir dönem bekliyordu.
Taehyung onları bir şekilde halledeceğini söylemişti.
O an Taehyung'a güvendim ve kararımı verdim. Onu istiyordum...
Kafamı Taehyung'un yüzüne çevirdim onunda beni izlediğini gördüm.
Yn: Taehyung... Ben onu istiyorum
Taehyung gülümsedi. Sonra bana sımsıkı sarıldı. Bende ona sarıldım ve Göz yaşlarıma engel olamadım. 1 dakika, ben ağlıyorum!? Bune şimdi, hamileliğin verdiği duygusallık mı?
Taehyung'tan ayrılıp göz yaşlarımı sildim ve gülümsedim. Taehyung benim ağladığımı fark etmiş olacakki kaşlarını çattı.
Yn: Galiba 8-9 ay böyle olacağım, alışmanız biraz zor olacak gibi.
Taehyung: Sen iste ben hemen alışırım...
Ona gülümsedim. Oda bana gülümseyip yavaşça dudaklarıma kapandı. Dudaklarımızı aynı anda ayırdık. Başımı göğüsüne yasladım. O da kollarıyla beni sardı ve sanki birbirimize yakın değilmişiz gibi beni kendisine iyice bastırdı...
-
Evlenme işini nasıl bir hızda hallettiğimizi bilmiyordum bile. Ben Kim Taehyung'la evlenmiştim... Tabikide düğünümüz olmamıştı. Hızlı bir şekilde nikahlarımız kıyılmıştı ve bizimkilerde şahitimiz
olmuştu. Taehyung okul okumamıza gerek olmadığını söylüyordu, ikimizinde ailesini durumları çok iyiydi, Taehyung'un babası bizim için elinden geleni yapacaktı.
Sırada en zor kısım yani aileme haber vermek vardı. Taehyung babasıyla çoktan konuşmuştu ve babası ailemle önceden tanıştığı için umursamamıştı ve kabul etmişti. Babası Taehyung'la pek ilgilenmiyordu, sadece onun ihtiyaçlarını gideriyordu. Yani Taehyung sevgi ile büyümüş bir çocuk değildi. Odamda bizimkilerle oturmuş telefona bakıyorduk.
Derin nefesler alıp veriyordum ama ailemi arayacak cesaret bulamıyordum.
Taehyung: Sakin ol güzelim, hemen şimdi haber vermek zorunda değilsin, istersen ailemizi topluca bir yere çağırıp orda ikimiz söyleyebiliriz, ne dersin?
Yn: Bencede öyle daha mantıklı olur..
Taehyung: O zaman ben bir Restaurant'a haber vereyim, orda konuşuruz.
Yn: Tamam, teşekkürler Taehyung..
-------------------------------------------------------------------------------------------------------
920 kelime. VaY yEnE'nİn BaŞıNa GeLeNlEğR
(Bu arada 2-3 kişi birden şahitlik yapabiliyordu dimi zort olmayım, bir bok bilmiyorumda eHeĞ-)
