(...)Çünkü bizim bunları konuşacak normal vaktimiz olmadı Yn.
(1 saat sonra)
Yn'den*
Taehyung'la konuştuktan sonra Lina'nın yanına gideceğimi söyleyip onun yanından ayrılmıştım. Tabikide Lina'nın yanına gitmeyecektim, biraz yanlız yürüyüp kafamı dağıtmam gerekiyordu.
Gizlice okuldan çıktım ve nereye gittiğimi bilmeden öylece yürümeye başladım.
Taehyung'un babası o doğana kadar yurtta kalabileceğimizi söylemişti, bu konuda ona minnettardım çünkü Taehyung'u sevmediği için buna izin vermeyebilirdi.. (Taehyung sevilmez mi aq) Taehyung ve ben okulu bırakmıştık, Jimin ve Jungkook'ta o doğduğunda bırakacaklarını söylüyorlardı. Ben ne kadar buna olumlu bakmasamda onlar kararlarından vaz geçmedi. Lina kararsızdı çünkü o tüm hayatını okula ve derslere adamıştı, bir anda vazgeçmek onun tüm emeklerini çöpe atmak olurdu.
Taehyung'un anlattıklarına inanmak bile istemiyordum, tahmin ettiğim gibi onlar önceden arkadaşlardı ve Hyunjin Taehyung'un
gözlerinden her şeyi okumuştu. Aralarındaki inanılmaz kuvvetli bağ Hyunjin' in küçük adımıyla bozulmaya başlamış ve Taehyung'un büyük hamlesiyle yerle bir olmuştu..
Ben anlamıyorum, bu hikayedeki kötü adam ilk adımı attığı için Hyunjin miydi yoksa abartılı bir tepki verdiği için Taehyung muydu?
Kafam karma karışıktı ve yürüye yürüye bir parka geldiğimi fark ettim, bir kaç saniye kaşlarımı çatıp etrafa baktığımda buranın daha önce geldiğimiz o park olduğunu anladım. Kafam o kadar doluydu ki fark edememiştim bile!
Hemen kafamdaki olumsuz düşüncelerden kurtulmaya çalıştım ve etrafa bakındım. Tam bu sırada bankta oturup romantik anlar yaşayan Jimin ve Jungkook'u gördüm!
(bende Taekook
shipliyorum ama nedenini bilmediğim bir şekilde bu hikayede Jikook'u seçtim😔👊🏻)
Onları izlerken aklıma mükemmel bir fikir geldi, onlarının videolarını ve fotoğraflarını çekip intikam alacaktım! Hemen telefonumu cebimden çıkardım ve önce 5 - 10 tane fotoğraf çektim. Sonrada video kayıdı almaya başladım. Ne konuştuklarını gerçekten çok merak ediyordum ve gülmeme ye çalışarak videolarını çekiyordum.
Parkta fazla kişi olmadığı için rahat davranıyorlardı. Birden burun buruna geldiklerinde kendimi tutamayarak kıkırdadım. Park sessiz olduğu için sesimi duymuş olacaklar ki hemen birbirlerinden ayrılıp bana döndüler.
Bana şaşkın ve masum bakışlar attıklarında kahkaha attım ve elindeki telefonu onları kameraya çektiğimi belli etmek için salladım.
Jungkook: Yn, hemen sil onu!
Yn: Nah silerim aşko😻(OWĞALSMMDMDNDMHŞMMMDKEĞ)
Jungkook hemen ayağa kalktığında telefonumu kapattım, telefon yüz okumayla açıldığı için rahattım. Olduğum yerde durup gelmesini bekledim. 5 saniye sonra önüme geçip sinirle bana baktığında gülümsemem büyüdü.
Jungkook: Yn hemen sil onu!
Yn: Çok beklersin!
Telefonumu telefonumu aldı ve açmaya çalıştı, beklediğim gibi açamadığında sinirlendi.
Jungkook: Eğer o videoyu silmezsen telefonunu nah veririm aşko!
Beni taklit ettiğinde kahkahalar la gülmeye başladım.
Yn: Eğer o telefonumu vermezsen bende nah silerim!
Jungkook elinde tuttuğu telefonumu bana uzattı.
Jungkook: Eğer o videoyu silmezsen telefonunu parçalarım Yn!
Hem sen bizim burada olduğumuzu nerden biliyosun?
Başımı onaylar şekilde salladım. Tabikide o videoyu silmeyecektim. Telefonu açmadan önce sanki karnıma ağrı girmiş gibi elimi karnıma götürdüm ve gözlerimi kapattım. Bu sıradada gizlice telefonu cebime koydum.
Jungkook: Yn iyi misin?
Yn: Galiba içerideki küçük canavar rahat duramıyo..
Jungkook bana çatık kaşlar la bakarken arkadan gelen Jimin'in sesiyle arkasını döndüğünde bu anı fırsat bilip hızlı ve sessiz adımlarla ondan kaçtım. Koşmayacaktım çünkü koşarsam beni rahatlıkla yakalayabilirdi. Hızlı adımlarla gövdesi kocaman olan bir ağacın arkasına saklandım. Beni burda bulması zordu. Benim kaçtığımı çoktan fark etmişti ama bulamamıştı.
Bu sırada telefonuma bir mesaj geldi. Gülümseyerek telefona baktığımda mesajın Taehyung'tan olduğunu gördüm.
Tabi ya! Onu unuttum.. Hay kafamı..
Mesajlar
Taehyung: Yn nerdesin. Okulun hiç bir yerinde yoksun!
İçimdeki ufak bi korkuyla nefesimi tuttum ve mesaj yazmaya başladım...
Yn: Şeyy Taehyung ben ufak bir yaramazlık yapıp kaçmış olabilirim ehe-
Mesajı gönderdiğim anda aktif oldu ve sadeceye saniye içinde cevap verdi!
Taehyung: Şimdi ben sana nasıl kızıcam?
Kıkırdadım.
Yn: Bence kızmaman daha iyi Taehyung
Bu sırada buraya yaklaşan adım sesleri duydum. Fısıltı sesleri geliyordu. Fısıltıları dinlemeye başladım.
" Burda olduğuna emin misin Jimin!?"
"Evet burdan sesi geliyordu!"
"Offf amma abarttın sende, o fotağrafları bir gün siler sonuçta!"
Kendimi gülmemek için zar zor tutuyordum. Adım sesleri burdan uzaklaşıyordu. Kafa mı uzatıp baktığımda ikisininde benden fazlasıyla uzakta olduğunu gördüm. Hızlı adımlarla okula doğru yürüdüm. Yol boyunca yavaş ve küçük adımlarla ilerleyip kendimi yorma maya çalıştım çünkü başım dönüyordu.
İçimdeki heyacan ve mutluluk saniyeler içinde kaybolmuştu ve kendimi duvardan yardım alarak yürürken bulmuştum.
Kendimi sıkarakta olsa okula kadar gelmeyi başarmıştım ama vücudum uğuşmaya başlamıştı. Okula girdiğimde destek alacak bir yer aradım ama hiç bir yer bulamadım. Tam yere yığılmak üzereyken Lina'nın sesini duydum.
"YN!"
--------------------------------------------------------------------------------------------------------
695 kelime. Bölümler çok geç geliyor çünkü yazacak hiç bir şey bulamıyorum. Hatta hikayeyi silmeyi veya bitirmeyi düşündüğüm bile oldu. Son zamanlarda beni üzecek çok şey yaşadım.. Sizdende özür diliyorum okuduğunuz için teşekkürler..
