Yn: Tamam, teşekkürler Taehyung..
-
Taehyung ailemi sakinleştirmeye çalışıyordu ve başaracak gibiydi, tabi ona söylenen lafları duymazsak...
" Sus lan şimdi de kızımı oru*spu mu yaptın! "
" Boşanacaksınız! "
" Daha yaşınız çok küçük ama sonra olur "
Ben dayanamamıştım ve köşede ağlıyordum, erkek kardeşim düşündüğüm gibi beni her konuda desteklemeye çalışmıştı ama annem ve babam sürekli onu susturuyordu. Aileme hamile olduğumu söylememiştim ve kimsede anlamamıştı, 1 kişi hariç...
Erkek kardeşimle aramız çok çok iyiydi ve beni her halimle tanırdı. Bende bir gariplik olduğunu sezmişti ve kaşları çatık benim ağlamamı izliyordu.
Yn'nin Erkek kardeşi: Abla sen iyi misin? İlk defa bu kadar... nasıl diyeyim, güçsüz gözüküyorsun. Elin hep karnınd-
Cümlesini bitirmeden eliyle ağzını kapattı ve gözleri fal taşı gibi açıldı. Ona sus işareti yaptım. Kulağıma eğilip fısıldayarak konuşmaya başladı.
Yn'nin erkek kardeşi: Abla sen..
Yn: Hamileyim..
Abim ağız okumayı bildiği için dudaklarımı oynatarak söylemiştim. Başta yaşadığı şoku atlatmaya çalıştı, bir süre durup bana baktığında hiç beklemediğim bir anda beni kendisine çekip sarıldı.
Yn'nin erkek kardeşi: Her ne olursa olsun arkandayım abla, yardıma ihtiyacın olursa arayacağın 2. kişi ben olayım, tamam?
Yn: Tamam ama neden 1 değil?
Yn'nin erkek kardeşi: 1. kişi kocan Yn.
Ona gülümsedim ve bu son derece içtendi. Çünkü bu Taehyung'u kabullendiğini gösteriyordu. Sonra başımı omzuna yasladım ve Taehyung'u izledim. Rahat ve etkileyici görünüyordu.
Bir kaç dakika sonra Taehyung ailemin içini rahatlatmıştı ve sakinleştirmişti. Babam Taehyung'a beklediğimden sert davranmıştı, annem asla sakinleşmeyecek gibiydi ama ikiside bizim kararlılığımıza karşı koyamamıştı. Ailedeki herkesin yüzü gülüyordu. Buna çok mutlu olmuştum çünkü annemin evli kalmamıza asla izin vermeyeceğini sanmıştım.
Okulun yurduna döndüğümüzde bizimkiler hemen yanımıza geldi ve ailemin kabul edip etmediğini sordu. Onlara kabul ettiklerini söylediğimde herkes çok mutlu olmuştu. Odada küçük bi parti vermeye bile başlamışlardı! Küçük partimizin ortasında telefonuma bir mesaj geldi, kaşlarımı çatıp telefona baktığımda Jungkook olduğunu gördüm ve gülümsedim.
Mesajlar
Jungkook: Yn
Jungkook: LAN BAĞK
Yn: Buyur?
Jungkook: Dışarı gel bir şey konuşmamız lazım.
Yn: Tamam geliyorum.
Jungkook 10 dakika önce kantine ineceğini söyleyip odadan ayrılmıştı. Bende kantinden parti için abur cubur alıp geleceğimi söyleyerek odadan çıkmıştım. Jungkook düşündüğüm gibi kantinin önünde beni bekliyordu, yanına geldiğimde önce beni fark etmedi, ben fark etmesi için ellerimi yüzünün önünde salladığımda irkildi ve kafasını kaldırıp gülümsedi.
Yn: Ne oldu Jungkook?
Jungkook: Direk konuya geçiyorum, 2 gün sonra Taehyung'un doğum günü. Siz gelmeden önce Jimin'le ve Lina'yla konuştum, ona küçük bir süpriz yapacağız.
Yn: 2 gün sonra Taehyung'un doğum günü ve benim yeni mi haberim oluyo?
Jungkook: Ne yazık ki Yn, biliyorsun normal bir Lise hayatı yaşayamadık.
O an aklıma Hyunjin geldi. Taehyung'a acı çektirmek için beni kalbimden vurmaya çalışan Hyunjin... Elim kalbimin üstüne yani vurulduğum yere gittiğinde titredim.
