Untold Story of the Last Witch Huntress

Untold Thirty-six: The Last Witch Huntress of Utopia

Sa loob ng sampung taong pamamalagi ko sa Deepwoods Academy, ginawa ko ang lahat para maging isa sa pinakamahusay na huntress na mayroon sila. I ace in everything. Lahat ng misyong napuntahan ko, sinisigurado kong magiging maayos at matagumpay ito. Kaya nga isa ako sa mga napiling maging Squad Captain sa batch namin.

I trained really hard. Halos walang araw na hindi ako nagkukulong sa training room ng academy para sanayin ang sarili. Kaya kong gumamit ng kahit anong klaseng silver weapon. I even managed to have the ability to manipulate and change it to a different kind of weapon. Isa ito sa rare ability na mayroon kami kaya naman noong nagawa ko iyon, talagang pinuri ako nila Elveena. Kahit ang Head Huntress ay namangha sa kakayahan ko.

I'm always one step ahead from the rest of the hunters and huntresses of Deepwoods. Kaya nga noong naisipan kong matutong gumamit ng mahika, hindi na ako nagdalawang-isip na gawin iyon. I was so full of myself. Masyado akong bilib sa sarili at kakayahan ko kaya naman kahit na ipinagbabawal iyon nila Elveena, ginawa ko pa rin. Pinag-aralan ko kung paano gumamit ng mahika... kung paano ito kontrolin. At sa loob lamang ng maikling panahon, nagawa ko nga iyong nais ko. I managed to use magic. Without even having a proper training, I succeeded.

I was once a part of a noble witch family... the former royal family of Utopia, the Amethyst. Bago pa man pamunuan ng mga Asteria ang mundo namin, ang Amethyst ang siyang nangangalaga sa buong Utopia. But our reign ended a thousand years ago. Nakalimutan na rin ng mga taga-Utopia ang tungkol sa pamilyang kinabibilangan ko. Even my father doesn't consider himself a former royal. Mas payapa raw kasi ang mamuhay bilang isang noble witch kaysa naman maging isang royal witch.

At ito marahil ang dahilan kung bakit naiiba ako sa ibang mga kasamahan ko. Kahit na hindi ako purely blooded witch, nagagawa ko pa rin ang mga bagay na kayang gawin ng isang witch. Dahil kahit isang pursiyento na lang ng pagiging royal witch ang mayroon ako sa katawan ko, malaking bagay pa rin ito bilang isang half-witch na kagaya ko. At nakumpirma ko rin iyon noong naging isa ako sa test subjects ni Merlin sa headquarters ng Coven.

I was a former royal, ganoon din si Alyssa. Kaya hindi kami tuluyang naging evil witch ay dahil sa dugong mayroon kami sa katawan. At ang naging resulta... tuluyan naming inangkin ang kapangyarihang ibinigay ni Merlin sa amin. With his blood, we became powerful. Naging malakas kami kahit na hindi kami tuluyang naging evil witch kagaya niya.

Ngunit kagaya nga nang palaging sinasabi sa akin ni Elveena, hindi lahat ng bagay na nakakamit natin ay maganda ang dulot. Minsan, mas makakabuti sa atin ang maging ordinary na lamang para maiwasan natin ang pagkabigo... ang masaktan.

Great power comes with great responsibility and achieving your own goal will never be an easy piece of a cake.

Isa lang naman talaga ang nais ko noon. At iyon ang maging isang mahusay na huntress. All I wanted was to hunt the evil witches of Utopia. To stop them from whatever evil plans they have. To fight and protect those who can't fight against them. To save... and to help.

Iyon lang naman ang nais ko ngunit... sadyang mapaglaro ang tadhana.

Merlin caught me. Gave me an extreme magic power... and in the end, hindi ko rin naman iyon nagamit nang maayos para matapos ang gulong mayroon ang Utopia. I became useless. Ni hindi ko nga nailigtas ang mga kaibigan ko. Ni hindi ko nga natulungan si Reagan Asteria.

I ran away... again.

At sa pagkakataong ito ay wala na akong babalikan pa.

Hindi ko alam kung ilang minuto o oras akong nawalan nang malay.

Nagising na lamang ako dahil may mahihinang ingay akong naririnig sa paligid. Napakunot ang noo ko at dahan-dahang iminulat ang mga mata. Isang beses kong ikinurap ang mga mata at noong makaramdam ako ng presensiya sa lugar na kinaroroonan, mabilis akong bumangon mula sa pagkakahiga.