Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Elimi kalbime koyup kendi kendime mırıldandım .
Buraya her geldiğimde , büyüleniyordum adeta ... Burası sessizlik burası , huzur doluydu !
Gözlerimi kapadım ve derin bir nefes aldım ... Hayatımı düşündüm . Normal bir zekâya, normal bir yüze , ve normal bir kiloya sahiptim ... Fakat buraya geldiğimde ; Kendimi sanki diğer herkesden daha iyiymiş gibi hissediyordum .
Kapının girişine doğru adım attım .
Büyülenmemek elde dahi değildi ...
İçeri sakince adımımı attım . Etrafta binlerce kitap ...
Binlerce hayat , binlerce yaşanmışlık vardı .
Ve o ... Hergün burada olan o adam .
Yüzünde ki , uzun ve ince dikişleri kaşkoluyla saklayıp , sadece kitaplara odaklanan o adamdan bahsediyordum. İnce ve damarlı olan büyük elleri ile kitabı sıkıca kavrıyor ve tahmin etmekte zorlandığım bir süre boyunca, hızlıca kitabını bitirip yenisine geçiyordu.
Onun yanında fazla acemi kalıyordum . Ve buda bazı şeyleri ters düşürüyordu .
Ya da ben bu adamın büyüsüne fazlasıyla çok kapılmış biriydim? Uzun boyuyla , raflara yetişmekte zorlanmıyordu bile . Bense , raflara daha yeni yetişiyordum.
Yüzünde ki dikişleri saklıyordu ve başarıyorduda fakat ben onları şans eseri görmüştüm . Kütüphanenin kafesindeyken...
Onları bir kusur olarak mı sayıyordu acaba ? Bence onlar kusur sayılmayacak kadar güzeldi . Kararlıydım ! Yüzünü saklayıp durmasın ...
Çantamı çıkartıp , bir kağıt parçası aldım .
"Yüzünü saklamayı kes ! Yüzün tüm kusurlarıyla kusursuz zaten ..." ~ Seni tesadüfen gören biri
Adımı yazmak istemiyordum, umarım bunu kale alırdı ... Ama son sorunumuz ... bunu nasıl ona 'gizlice' ulaştırabilirdim ?
Sadece bir anlık masasından ayrılsa yeterdi . Ve bunu beklemek zorundaydım sanırım .
••••••••
Elimi ağzıma yaslayıp , esnerken üzerimde bir göz hissettim . Yana doğru kafamı çevirirken , onun gözleri beni izliyordu.
Geri kitaba odaklanırken , aklım yeni başıma gelmişti, ne ?! O bana bakıyor !
O ve ben ... inanılmaz !
Bana uzun bir süre baktıktan sonra önüne döndüm . Ah , tanrım masadan kalkmıyordu!
Duvarda ki büyük saate baktığım da, kütüphanenin kapanmasına yaklaşık iki saat , kaldığını anladım . Ve ben şimdi buradan çıksam eve zar zor yetişebilirdim zaten .
İstemeyerekte olsa kitabı rafına bırakıp , çantamı topladım . Buradan hiç gitmek istemiyordum.
Belkide onun için ? Çantamı omzuma alıp , yavaşca ilerledim . Elimi alnıma koyup hafif hafif masaj yapmaya başladım . Başım felaket derecede ağrımaya başlamıştı .
Kütüphaneden çıkıp , ara sokağa girdiğimde arkadan gelen erkeksi sesle doğruldum.
"Y/N S/N iltifatın hoşuma gitti ..." Gözlerim yavaş yavaş kapanıp, vücudum yavaş yavaş yetkisini kaybediyordu, ve gördüğüm tek şey ; birçift yeşil göz ...
