My Tear • YoonMin

6-" Senin Cehennemin Olacağım Park Jimin"

Jimin

Dışarıdan gelen sesler ve pencereden içeri rüzgarla yavaşça gözlerimi açmıştım. Hava hafif kararmış,içerisi ise rüzgardan dolayı buz gibi olmuştu. Bana ne oldu gibi sorular düşünürken aklıma en son yaşadıklarım geldi. Çok bir şey hatırlamıyordum ama hatırladığım sadece 2 şey vardı. Biri Yoongi'nin komutuyla üstüme gelen kişilerin beni  tekme,tokat dövmeleri. Ve Yoongi'nin bana gitmeden önce söylediği son cümleydi.

"Bunlar daha iyi günlerin Park Jimin. Sana cehennemi yaşatacağım."

Gözlerim aklıma gelen cümleyle dolmaya başlamıştı bile. Vücudumdaki ağrılardan çok,kalbimdeki ağrılar canımı yakıyordu. Ben..ben hiçbir şey yapmadan nasıl dayak yiyebildim aklım hala almıyordu.

Daha fazla yerde duramayacağımı anladığımda yavaşça yerden kalkmaya çalışmıştım. Vücudum çok halsiz ve ağrıyordu. Bu yüzden kalkmak o an benim için dünyadaki en zor şeydi. En sonunda yerden kalktığımda etrafa göz gezdirmeye başlamıştım. Yerde duran kanlar midemi bulandırmaya yetmişti bile.

Kapıya doğru ilerleyip kafamı uzatıp koridora bakmıştım. Kimsenin olamaması ile rahat bir nefes almıştım. Tam çıkacakken aklıma çantamı sınıfta unuttuğum gelmişti. Geri dönüp çantamı aldım ve çıkış kapısına doğru ilerlemeye başladım.

Arkamdan birinin seslenmesiyle arkamı dönmüş,bana seslenen görevliyle göz göze gelmiştim.

" Neden hala okuldan çıkmadın? Birazdan kapılar kilitlenecek. Ne işin var burada? Bu kadar saat?"

Kadın çok yaşlı olmasada saçındaki beyazlar onun genç olmadığını gösteriyordu. Kısa boylu ve hafif kiloluydu. Aslında yaşına göre normal bir kilosu vardı.

" Ee..ben sınıfı temizleme cezası aldım da onun için buradayım."

" Hmm ne yaptın da böyle bir ceza aldın? Ayrıca yüzünün hali ne böyle?"

O an anladım ki sağlam bir yerim yoktu. Ne diyeceğimi bilemeyip aklıma gelen ilk şeyleri söylemiştim.

" Şey...kafamı duvara vurdum. Evet evet duvara vurdum."

Kadın tek kaşını kaldırmış ve bana 'Buna inanacağımı mı sandın?' der gibi bakıyordu.

" Duvara mı? Nasıl duvarsa artık yüzünde sağlam yer kalmamış."

Kafamı yere eğmiş ve hemen bu lanet okuldan çıkmak istemiştim.

" Ee  ben artık gitsem çok iyi olur ailem beni merak ediyordur şimdi."

Kadının bir şey demesine izin vermeden hızlı adımlarla kapıya doğru ilerlemeye başlamıştım. Okuldan tamamen çıkıp sokağa varınca derin nefesler almıştım. Şimdi gideceğim tek yer Hoseok'un eviydi. Aklımda dolanan düşünce ise Hoseok ve Taehyung'a ne diyeceğimdi...

♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡

Evin önüne gelmiştim ama kapıyı hala çalmamıştım. Verecekleri tepkiden korkuyor ve yapacakları şeylerden dolayı tedirgindim. Ayaklarım beni tutamıyor,her yerim feci bir şekilde ağrıyordu. Biraz daha durursam yere düşeceğime emindim.

Kapı ziline elimi atmış ve yavaşça basmıştım. Hoseok'un ayak seslerinin kapıya doğru geldiğini duymuştum. Ve bir süre sonra kapı açılmıştı.

" Oh Jiminie bizde seni bek-"

Hoseok cümlesini yarıda kesmiş,eliyle ağzını kapatmıştı.

" Jimin sana ne oldu böyle? Aman tanrım bu halin ne?"

Kapıya yaslanmış düşmemek için kendimi zor tutuyordum.

" Hoseok lütfen...lütfen içeri girmeme yardım eder misin?"