"Dönmem" : Bölüm 5

1.1K 80 62
                                    


İyi geceler bebeklerim.
Nasılsınız?
Ben iyiyim.
Keyifli okumalar dilerim 🧚🏻‍♀️





Hissettiği duygulara anlam veremiyordu, neden öfkelenip sinirlendiğine, neden bu kadar kıskandığına. Neden bu kadar korkmuştu mesela? Aylardır uzaktı ondan, numarası bile yoktu iki güne kadar. Ona çok kızgındı hani, onu bu kadar itmişken neden şimdi pişmandı? Anlam veremiyordu Hande.

Sarışın kadının konuşmasıyla gözlerini karşısında bıcır bıcır konuşan abla kardeşten çekiyor ve aklındaki düşünceleri savuşturuyor başını hafifçe sallayarak. Martyna'ya dönüp ona çeviriyor bakışlarını.

"Ben artık gideyim. İsterseniz biriniz gelebilirsiniz. Evimde yer var."

Gülümseyerek baktı Sarışın kadın. Hande hiç oralı olmadan bakışlarını Saliha'ya çeviriyor usulca. Lokumundan ayrı kalmaya niyeti yoktu hiç.

Elif kibarca teşekkür edip gerek olmadığını söyledi Martyna'ya.

"Peki o zaman. Bir şeye ihtiyacınız olursa ben alt kattayım."

Saliha gülümseyerek bakıyordu karşısında onunla ilgilenen sarışın kadına. Hande ise kaşlarını çatıp, Saliha'ya bakmaya devam ediyor.

Martyna ayaklanınca, Saliha da ayağa kalkıyor. Hande, zaten kötüyken yerinden kalkmasına sinirlenip iyice çatıyor kaşlarını ve ona bakıp söylenmeye başlıyor.

"Sen niye ayaklanıyorsun ya hasta hasta?"

Saliha kaşlarını kaldırıp kahverengi gözlerini gamzelisine kilitliyor.

"E yolcu edeceğim."

Hande gözlerini devirip Türkçe konuşuyor yine.

"Sanki çok uzağa gidiyor da."

Saliha, Hande'nin bu tavrına anlam veremiyor. Kollarını uzatıp Martyna'ya sarılırken Elif konuşmaya başlıyor.

"Ayıp Hande, ayıp."

"Hıı çok ayıp."

Hande de yerinden kalkıyor kızlar gibi. Başlarında dikilip kızın Saliha'dan ayrılmasını bekliyor büyük bir sabırla. Saliha geri çekilince Elif sarılıyor kıza. Hande gözlerini devirmeden durmazken Saliha onu izliyor.

Martyna dönüp Hande'ye bakıyor gülümseyerek.

Hande, yüzüne yapmacık bir gülüş kondurup sarılıyor ona kısaca ve teşekkür edip geri çekiliyor.

"İyi geceler kızlar."

Martyna kapıya yürürken Saliha da bir adım atıyor. Hande hemen yanında bitip durduruyor onu.

Elif kızı geçirmek için peşinden gidince kızlarım yalnız kalıyorlar.

"Sen niye oran buran ağrırken aniden kalkıp yürümeye falan kalkıyorsun. Otur şuraya."

"Ayıp olur diye."

Hande tekrar gözlerini devirip koluna giriyor Saliha'nın.

"Otur hadi. Hatta uzan biraz. Ateşin zorla düştü zaten."

Saliha başını sallayıp Hande'nin yardımıyla oturuyor. Hafifçe yukarı kayıp uzanıyor koltuğa.

Hande eğilip sırtına yastık koyuyor. Saliha güzelce yerleştikten sonra dudaklarını alnına bastırıyor kızın.

Arkadaşlar! Yüksek sesle çarpan iki kalp duyuyorum! Hadi lokumumunkini anladım da ötekine ne oluyor?

Dudaklarını çekip eğildiği yerden kalkıyor.

Dolunay /HanSal/Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin