Merhabalar efendim.
Nasılsınız?
Ben iyiyim.
Medyaya bir şarkı bıraktım...
Keyifli okumalar dilerim🧚🏻♀️
Yorucu bir günün akşam saatlerindeyiz. Ben yine bildiğiniz gibi vapur iskelesine bakan apartmanın altıncı katını izlemekle meşgulüm. Kızlarım antrenmandan geleli birkaç saat oldu. Yan yana olan iki dairede gezdiriyorum gözlerimi. Bir tarafta mutfakta tek başına oturan bi' Baladın var. Öteki tarafta da üç kız sohbet ederek yemek yiyorlar.
Saliha üç gündür tam anlamıyla uzak durdu Hande'den. Günaydın ve iyi akşamlar dışında tek bir şey bile çıkmadı ağzından. Tabii canının nasıl yandığını bir ben biliyorum hala...
Hande, ondan hiç ayırmıyor gözlerini. Elif'in söylediğini yapıyor aslında. Zaman veriyor ona. Tabii yalnız kaldığında kendini dağlara vurası geliyor orası ayrı konu...
Hadi gelin, neler yapıyorlar yakından bakalım birlikte.
"Senin yüzünden bir süre gözüm mor dolaşacağım!"
Elif, söylenip durdu ablasına. Bugün antrenmanda Saliha'nın smacı tam gözüne gelmişti. E morarmış haliyle biraz.
Saliha alt dudağını sallandırdı hemen.
"Deme artık şöyle vallahi üzülüyorum ya."
"Üzme kuzumu Eliif. Çok pişman zaten baksana."
Kızlar konuşan sarışına çevirdiler bakışlarını.
Size söylemeyi unuttum tabii. Martyna'nın işleri uzadı biraz. Bu yüzden birkaç gün daha bizimle kalacak burada.
"Ay tamam. Demiyorum bir şey!"
"Balım doyduysan çıkalım mı?"
Martyna, Saliha'ya dönüp başını salladı. Saliha, Elif'e bakıp konuştu tekrar.
"Gelmek istemediğine emin misin?"
Elif sırtını sandalyeye yaslayıp cevap verdi ona.
"Evet. Siz güzel güzel eğlenin. Benim Hande'ye sözüm var."
Saliha başını salladı usulca. Ayaklanıp boş tabakları aldı ve tezgaha koydu. Martyna da onunla kalktı ve birlikte hazırlanmaya gittiler. Elif de ortalığı toparlayıp hazırlanmaya gitti hızlıca.
Hande, mutfakta oturmuş ailesiyle görüntülü konuşuyordu. Kapı çalınca hızla konuştu.
"Tamam anneciğim çoookkk öpüyorum sizi. Misafirim geldi. İyi bakın kendinize."
Telefondaki kadın gülümseyip kızına öpücük atarken Hande aceleyle kapattı telefonu. Koşar adımlarla mutfaktan çıkıp kapıyı açtı.
Elif gülümseyerek bakıyordu ona.
"Selam balım."
"Hoş geldin."
Hande'nin gözü Elif'in arkasındaki kapıdan çıkan kızlara kaydı. Dikkatle süzdü onları.
Saliha, altına siyah bol paça bir pantolon giymişti, üzerinde ise krem renginde belinden bağlamalı bir bluz vardı. Hande alamadı gözlerini ondan. Sonra lokumunun arkasından çıkan sarışın kadına takıldı gözleri. Bir huzursuzluk çöktü yine üzerine.
Martyna, Hande'ye dönüp kocaman gülümseyerek konuştu.
"İyi akşamlar Baladın. Nasılsın?"
Hande yalandan bir gülümseme kondurdu dudaklarına.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Dolunay /HanSal/
FanfictionHer acı ağlayarak atılır mı yürekten? Peki ya her kırgınlık unutulur mu? Göz görmeyince gönül katlanıyor mu gerçekten? Ne her acı ağlayarak atılabiliyor yürekten, ne de söylenen sözlerin yarattığı kırgınlık unutuluyor. Göz görmeyince, gönül kesinli...
