Merhabalar efendim.
Nasılsınız?
Ben iyi gibiyim.
Keyifli okumalar dilerim 🧚🏻♀️
Kime desem derdimi ben bulutlar?
Hande sakin kalmak için derin bir nefes alıp yüz ifadesini düzeltti ve sabırla konuştu.
"Ne işi var burada?"
Elif, Saliha'dan önce atlayıp cevap verdi ona.
"Sözleşmeyi imzalamaya geldi işte kız. Hem Saliha'yı da özlemiştir."
Hande sinirle baktı Elif'e.
"Niye otelde kalmıyor?"
"Yok artık Handan. Ayıp."
Hande gözlerini devirdi bu sefer.
"Hadi Saliş."
Elif mutfaktan çıkınca Saliha Hande'ye dönüp elini tuttu. Hande bakışlarını ellerine çevirip gülümsedi. Sonra gözlerini dikti yine kahvelere.
"Şimdi gidiyorum ama sonra konuşacağız tamam mı gamzeli?"
Hande başını sağ tarafa doğru yatırıp masumca konuştu.
"Of gitmesen olmaz mı lokumum?"
"Olmaz balım."
Handa kafasını kaldırıp çattı kaşlarını.
"Sevmiyorum Saliha haberin olsun."
Saliha da kaşlarını hafifçe çatıp konuştu.
"Neyi?"
Hande öyle bir baktı ki, içi yandı kızın.
"Yakınlığınızı. Sana benden daha yakın olduğunu görmek kalbimi kırıyor."
Saliha kalp atışları tekrar hızlanırken, kaşlarını kaldırdı ve şaşkınca baktı ona. Tuttuğu elini okşayıp kendine çekti onu biraz. Hande afallamıştı, dengesini kaybeder gibi olup düzeltti duruşunu.
"Bana hiç kimse senden yakın olamaz Hande. Bunu aklından çıkarma olur mu?"
Hande gülümserken, Saliha dudaklarını uzatıp gamzesinin üzerine bir öpücük kondurdu.
Gülüşü büyüdü gamzelinin. Saliha ondan uzaklaşıp elini bırakmadan konuştu tekrar.
"Gitmem lazım. Yarın toplantı var sonrasında konuşuruz olur mu?"
Hande başını sallamakla yetindi. Saliha gülümseyip bıraktı gamzelisinin elini. Arkasını dönerken Hande tuttu elinden bu sefer. Onu kendine çevirip bir öpücük bıraktı yanağına. Saliha'nın yanakları al al oldu hemen. Hızlıca ayrıldı gamzeliden ve çıktı mutfaktan.
Bizim hırçın gamzeli de aşık aşık baktı arkasından. Kendine gelmek için yanaklarına vurdu yavaşça ve çıktı mutfaktan.
Kızlar Simge'yle vedalaşırken onları izledi. Simge, Saliha'dan ayrılıp Hande'nin yanına geldi.
"Handan ben de çıkıyorum."
"Yahu sen nereye be kadın?"
"Berkay gelecek yavrum."
Hande, Simge'ye sarılırken kızlara bakıp konuştu.
"Görüyorsunuz değil mi? Hemen satıldım."
Kızlar gülerken Simge, Hande'nin omuzuna vurup ayrıldı ondan.
"Ayıp kızım ayıp."
"Tamam demedim bir şey."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Dolunay /HanSal/
أدب الهواةHer acı ağlayarak atılır mı yürekten? Peki ya her kırgınlık unutulur mu? Göz görmeyince gönül katlanıyor mu gerçekten? Ne her acı ağlayarak atılabiliyor yürekten, ne de söylenen sözlerin yarattığı kırgınlık unutuluyor. Göz görmeyince, gönül kesinli...
