Merhabalar efenim.
Nasılsınız?
Ben şimdilik iyiyim.
Minik bir kaza atlattım bu yüzden birkaç gündür yoktum. Şimdi geri geldim..
Keyifli okumalar dilerim 🧚🏻♀️
Birinin yanında kendini evindeymiş gibi hissetmek nasıl bir şey sizce?
Sanırım ben buna aşkın özeti diyebilirim.
Saliha, kalp atışlarına engel olamıyordu. Hande iyice yerleştirdi başını boynuna doğru. Boyun girintisinde nefes alıyordu şimdi. Saliha gülümseyerek başını onun başına yasladı ve kapattı gözlerini.
"Evinden uzak kalma o zaman artık. Uzak kalmayalım evlerimizden."
Hande'nin gözleri açıldı aniden. Yerinde kıpırdandı heyecanla. Saliha çekti başını. Hande de kalktı Saliha'nın omuzunda ve dikti gözlerini ona heyecanla.
Saliha ona parıldayarak bakan gözleri görünce gülümsemeden edemedi. Alt dudağını dişledi sakince. Hande'nin bakışları lokumunun dudaklarına kaydı.
Zorla çekti bakışlarını dudaklarından. Gözlerine dikti tekrar çekiklerini.
"Ne demek o?"
Heyecan vardı sesinde.
Saliha gülümsedi tekrardan.
"E uzak kalma işte evinden. Ne anladıysan o."
Hande, aynı heyecanla hızlı hızlı nefesler alırken konuştu tekrar.
"Saliha bak ben bir şeyler anlıyorum ama yanlış anlıyorsam atarım kendimi şuradan."
Saliha minik bir kahkaha atınca masadaki tüm gözler kızlarıma döndü.
"Ne oluyor ya orada?"
Hande, karşılarında onlara çapkınca bakışlar atan Cansu'ya çevirdi bakışlarını.
"Bu kadın beni kalpten götürmeye çalışıyor Can suyum."
Cansu gülerken, Eda konuştu.
"Aaa, Saliha! Benim ihtiyacım var ona. Aklıyla oynama kızımın."
Saliha tekrar minik bir kahkaha attı.
Hande takılı kaldı lokumunun gülüşünde.
Onları izleyen Zehra huzursuzca kıpırdandı yerinde. Uçaklarının kalkış anonsu yankılandı. Eda ayağa kalkıp konuşmaya başladı.
"Hadi bakalım Kızlar. Şimdiden geçmiş olsun."
Kızlar gülerek ayaklandılar. Herkes yavaş yavaş bulundukları ortamı terk ederken benimkiler birbirlerine bakıyordu hala.
Saliha yanakları kızarırken bir bakış attı Hande'ye.
"Bakıp durma bana şöyle! Hadi kalk bekletmeyelim."
Ayağa kalktı hemen. Çantasını omuzuna atıp Hande'yi beklemeye başladı.
Hande de gülerek kalktı yerinden. Çantasını eline alıp dikti yine gözlerini ona.
"Öyle güzel gülme o zaman!"
Yanında geçip yürümeye başladı. Saliha da kıkırdayarak takip etti onu. Kontrolden geçip uçağa doğru ilerlemeye başladılar.
"O Elif'e söyle, benden kaçıyor şimdi ama ben onu bulacağım ve bu biletin hesabını soracağım."
Saliha gülerek salladı başını.
"Ya özellikle söyledim ben lokumumun yanında oturmak istiyorum dedim ama hanımefendi iki kıta gibi ayırmış bizi."
Hande söylene söylene yerine geçip oturdu. Saliha da ona gülmeye devam ederek ilerdi uçağın içinde ve kuruldu koltuğuna.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Dolunay /HanSal/
Fiksi PenggemarHer acı ağlayarak atılır mı yürekten? Peki ya her kırgınlık unutulur mu? Göz görmeyince gönül katlanıyor mu gerçekten? Ne her acı ağlayarak atılabiliyor yürekten, ne de söylenen sözlerin yarattığı kırgınlık unutuluyor. Göz görmeyince, gönül kesinli...
