Elveda

1.2K 82 224
                                    

Merhabalar efendim.

Nasılsınız?

Benim bir tarafım buruk. Kızlarımdan ayrılmaya hazır değilmişim meğer.

Bu hikayeye başladığım ilk günden beri yanımda olduğunuz için size çok teşekkür ederim.

Aynı zamanda, iyi ki doğdun Saliş!
İyi ki doğdun Handan!

Şimdi veda vakti.

Son kez bir şarkı bırakıyorum medyaya..

Son kez keyifli okumalar diliyorum 🧚🏻‍♀️



Sevgili, dolunay okuyucuları ve izleyicileri, hepinize merhaba.

Aşk nedir?

İnsanın tamamlanması mı yoksa yarım kalması mı?

Aşkın ne olduğunu tarif edemem sanırım. Ben çok fazla kişi gördüm, çok aşka şahit oldum ama ilk kez aşkın ne olduğunu onlarda tanıdım.

Bugün günlerden pazar. Bir haftanın bitişi. Yeni ve ümit dolu bir haftanın başlangıcı...

Size üzülerek bildiriyorum. Sanırım bu son kez izleyişim. Güneş, gri bulutlarla kaplı gökyüzünde tepeye doğru tırmanıyor. Kuşlar bir farklı uçuyor, ağaçlar ayrı bir ahenkle sallanıyor. Rüzgar bile garip esiyor.

Düşündürücü bir sessizlik hakim yeryüzünde. Ben, bildiğiniz gibi... Vapur iskelesine bakan apartmanın altıncı katını izliyorum... son kez.

Size anlatmam gereken birkaç şey var. O güne dair konuşmamız gereken şeyler var. Gelin birlikte dönelim, bir ay öncesine...

Hande, gözden kaybolana kadar izledi gidişini Saliha. Göz yaşları durmadan ıslatıyordu yanaklarını. Geç kaldım dedi içinden. Çok geç kaldım.

Kendini o kadar çok sıkıyordu ki, bir bıraksa yığılacaktı olduğu yere. Derin bir nefes aldı önce, sakinleşmek adına. Sımsıkı yumdu gözlerini.

Gözleri kapanır kapanmaz o an düştü önüne. Gidişi...

Hemen açtı gözlerini. Yüzüne bir gülümseme yayıldı...

Hande'nin canı yanıyordu yine. Kendine kıza kıza girdi içeriye. Arkasına dönüp bakamadı. Baksaydı canı daha çok yanardı. Kontrol için sıraya geçip beklemeye başladı.

Çok büyük bir huzursuzluk hakimdi içinde. Ne yapıyorum ben dedi kendi kendine. Ne yapıyorum ve neden yapıyorum? Sıradaki Elif'i görünce valizi sürükleye sürükleye yanına gitti hızla. Valizini onun yanına bırakınca Elif anlamayan gözlerle baktı ona.

Yüzüne kocaman bir gülümseme yerleştirip şirin şirin baktı ona.

"Halletmem gereken bir mesele vaaar!"

Hande, gülerek arkasını dönüp çıkışa yürürken, Elif bağırdı arkasından.

"Geç kalmaaa!"

Oldukça geç kalmıştı bir kere! Yüzündeki kocaman gülümsemeyle ve hızlı hızlı adımlarla çıktı kapıdan. Etrafında gezdirdi gözlerini.

Gözlerini kapatmış, sessiz sessiz ağlayan sevdiğine takıldı gözlerine. İçi burkuldu gamzelinin. Gülümseyerek yürüdü ona doğru. Saliha o sırada açtı gözlerini. Onu görünce şaşkınlık dolu kocaman bir gülümseme yerleşti yüzüne.

Hande, hızlandırdı adımlarını. Yanına geldiğinde. Bir iki saniye baktı ona yüzündeki aşık gülümsemeyle. Sonra sıkıca doladı kollarını boynuna ve sertçe çekti onu kendine.

Dolunay /HanSal/Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin