Κίτρινος Υάκινθος( girlxgirl) (completed)

Αρχή Τέλους

Τα πάντα της φαινόταν θολές γραμμές... ένα γλυκό χάος χρωμάτων.
Είχε πιει παλι και δεν είχε καν ιδέα που βρισκόταν...

...Και ας είχε υποσχεθεί στο εαυτό της ότι θα σταματήσει να χρησιμοποιεί αλκόολ για να ξεφύγει από το μέσα της.

Η Αριάδνη ήταν άριστη μαθήτρια, γεγονός που πολλοί θεωρούσαν αντιφατικό με τον επαναστατικό "αλητοχαρακτήρα" της όπως τον λέγανε. Αναρωτιόταν πως μπορεί να υπάρχει ισορροπία ανάμεσα σε αυτά τα δύο. Και όμως τα κατάφερνε..

"Εη ομορφούλα να σε κεράσω;"
"Τσίμπα μου το δεξί αρχίδι" του είπε τελείως άκεφη και έφυγε πριν καν προλάβει να απαντησει ο τυπάς που την προσέγγισε.

Είχε συνηθίσει να της την πέφτουν αγόρια..και κορίτσια αν και συνήθως όλοι τρώγανε χυλόπιτα.

Δεν θα τους αδικούσε κάνεις που έστω προσπαθούσαν... Η Αριάδνη ήταν πανέμορφη και φαινόταν γλυκιά , παρα την πραγματικότητα. Είχε πράσινα μάτια, σγουρά μακριά μαλλιά, όμορφο χαμόγελο και πολύ ωραίες καμπύλες .

"Ώχου σας βαρέθηκα πια " μουρμούρισε μόνη της βγαίνοντας από το κλαμπ. Παραπατώντας αλλά έχοντας κάπως τα λογικά της.

Η φίλη της , η Εύα φασωνόταν με τον γκόμενο της εδώ και 2 ώρες οπότε επιδίωξε να διώξει την ζαλάδα της και να περπατήσει μόνη της σπίτι, αφότου επιβεβαίωσε οτι όλα πηγαιναν καλα με την Εύα και ότι δεν ειχε πιει πολύ. Πάλι καλά ήταν κοντά το σπίτι.

Το ανατριχιαστικό κρύο ήταν σαν να άγγιζε τα κόκαλα της. Τουλάχιστον βοήθησε με την ζαλάδα της. Τα σκοτεινά δρομάκια με το λιγοστό φως της προκαλούσαν μια ανατριχίλα ....ή μπορεί να έφταιγε και ο φθινοπωρινός αέρας. Δεν την ένοιαζε καν αν της επιτεθεί κανένας ανώμαλος τέτοια ώρα. Δεν την ένοιαζε αν πάθενε κάτι. Δάκρυα άρχισαν να τρέχουν στα μάτια της. Άναψε το τσιγάρο της και συνέχισε μέχρι το σπίτι.
.................

Μετά από δύο πολύ ατάραχες ώρες ύπνου, η Αριάδνη ξεκίνησε να ετοιμάζεται. Σκεφτόταν πόσο μονότονα και καταθλιπτικά θα περνούσε αυτή η χρονιά...μαθήματα, άγχος, κρίσεις πανικού, ανασφάλειες.

...Όλα τα ωραία που επιδιωκε να κρύψει πίσω από την έντονη προσωπικότητα της. Μέσα της όμως ένιωθε άδεια, αδύναμη.

Συνειδητοποίησε ότι έκαψε το τοστ,καθώς ήταν βυθισμένη στις σκέψεις της.
" Όχι ρε πουστη"

Γρήγορα ντύθηκε πρόχειρα , αφότου έφαγε το καμμενο της τοστ. Έβαλε λίγη μάσκαρα και ξεκίνησε για το σχολείο. Πάντα πήγαινε με τα πόδια καθώς ήταν πολύ κοντά στο σπίτι της.

...............
POV Αριάδνης:
Ο Καιρός είναι απαίσιος σήμερα. Παντού σύννεφα. Πριν καν το καταλάβω βρεθηκα στο προαύλιο του σχολείου. Είχα αργήσει οποτε μόλις πρόλαβα να χαιρετήσω την παρέα μου μέχρι να μας μαζέψουν για να ανακοινώσουν τις τάξεις. Τελευταία χρονιά φέτος γαμωτο...απίστευτο.

Καθώς μας ανακοίνωναν τα ονόματα οι καθηγητές, παρατήρησα μια καινούρια καθηγήτρια ανάμεσα στα παππούδια. Αυτή όμως δεν ήταν τόσο μεγάλη...και τόσο μη ενδιαφέρουσα.

Παρατήρησα τον εαυτό μου να την τσεκάρω και αμέσως μαζευτηκα μόλις την είδα να κοιτάζει προς το μέρος μου. Τον ήπιαμε.

Έκανα την ξενοιαστη μέχρι να γυρίσει το βλέμμα της αλλού, και τότε συνεχισα να την παρατηρώ μιας που με είχε τραβήξει τόσο έντονα.

Ήταν κάτι πάνω της που την έκανε τόσο...πως να το εξηγήσω λογικά... άστο βασικά ας μην το εξηγήσω καν, δεν έχει νόημα.
Είναι καθηγήτρια και φαίνεται αρκετά μεγαλύτερη μου όποτε ήρεμα.

Προσπάθησα με όλη μου την αυτοσυγκράτηση να κοιτάξω αλλού, αλλά με είχαν τραβήξει αυτά τα καστανοξανθα μαλλιά της και τα πράσινα μάτια της. Ήταν ψηλή.Φορούσε μια μαύρη εφαρμοστη φουστα και άσπρο πουκάμισο..και είναι αχρειαστο να πω ότι κάτι μου είχε κάνει.

" Έη θα σου τρέξουν και σαλακια στο τέλος, θα πλημμυρίσουμε " είπε η Εύα, σκουντώντας μου τον ώμο.
"Α τελικά ήρθες εσύ;"
"Σκάσε έχω κοιμηθεί συνολικά ένα τέταρτο. Για πες μας τώρα γιατί κοιτάς την καινούρια έτσι;"
"Μαλακισμένη..απλώς κοιτούσα αυτήν την καινούρια από περιέργεια, παίζει να μας κάνει και εμάς μαθημα"
"Θα θελες"
"Καλά, πως σου ήρθε τώρα αυτό;"
"Σου προκαλούσε τόση μεγάλη περιέργεια ο κωλος της;"
Γέλασα λίγο , αγνοώντας την.

Σύντομα μας έδωσαν τα βιβλία και μας άφησαν να φύγουμε. Αίντε τέλος, να πάμε να κοιμηθούμε λίγο.

Και όμως δεν μπορούσα ,όσο εξουθενωμένη και να ήμουν από το χθεσινό ποτό. Το μυαλό που επέστρεφε μονίμως σε αυτήν.

ΜΑ ΠΟΣΟ ΗΛΙΘΙΑ ΕΙΜΑΙ. Έλεγα και ξαναλεγα μέσα μου καθώς έβρισκα τον εαυτό μου να εύχεται να μας κάνει αυτή μάθημα.

Γιατί μου αρέσει τόσο αυτή η γυναίκα χωρίς να την ξέρω καν;;;;!!

.........
Σας ευχαριστώ πολύ για την ανάγνωση!!!
Θέλω να μου πείτε ειλικρινείς γνώμες και παρατηρήσεις στα σχόλια, προκειμένου αν αυτοβελτιωθώ. Πρώτο κεφάλαιο, λίγο βαρετο και καταθλιπτικό αλλά έρχονται και τα υπόλοιπα...🤭❤️‍🔥