Κίτρινος Υάκινθος( girlxgirl) (completed)

Ζήλια;

Στο μάθημα όλα κύλησαν οπως πάντα, θαρρεις και δεν ειχε γίνει τίποτα μεταξύ μας. Μετά το μάθημα , έμεινα τελευταία για να γράψω το απουσιολόγιο. Ήταν και αυτή εκεί.
Πήρα βαθιά ανάσα και το πήρα απόφαση να της μιλήσω.
"Νατάσα;" Γύρισε το βλέμμα της προς το μέρος μου.
"Πρέπει να σου μιλήσω , και πιστεύω ότι καταλαβαίνεις τον λόγο", της ειπα. Με κοίταξε προβληματισμένη και...μετανιωμένη..

Όχι, όχι, ΟΧΙ δεν μπορεί να τα μετάνιωσε όλα τώρα.

"Φυσικά και θα μιλήσουμε, απλώς όχι εδώ " Μου έδωσε ένα μικρό χαρτάκι με μια διεύθυνση πάνω.

"Εδώ είναι το σπίτι μου, θα σε περιμένω ". Δεν μπορούσα να καταλάβω αν ο τόνος της ήταν πιο ψυχρός από ότι συνήθως ή αν το φανταζόμουν.
Τουλάχιστον θα πάω στο σπίτι της, το οποίο σημαίνει ότι νιώθει οικεία με μένα, σκέφτηκα.

Αμέσως, δίχως δεύτερη κουβέντα βγήκε από την τάξη.

Και με άφησε πίσω της, με ένα κουβάρι σκέψεων να με βασανίζει όσο τίποτα άλλο.

............
Μετά από αρκετή ώρα , μιας που δεν  δεν έχω ιδιαίτερο ταλέντο με τις διευθύνσεις , βρήκα το σπίτι της.

Με περίμενε από έξω , όπως ακριβώς μου είχε πει.
"Καλησπέρα, όμορφη μου, πέρνα μέσα " . Παρόλο που ο τόνος της ήταν λιγότερο ψυχρός από το πρωί, συνέχιζε να είναι επιφυλακτική καθώς κοίταξε αρκετές φορές μην τυχών με είχε δει κανείς να μπαίνω στο σπίτι της.

Το σπίτι της ήταν πανέμορφο. vintage. Είχε όμορφους πίνακες κρεμασμενους στους τοίχους και ωραία διακοσμητικά.

Το σπίτι της είχε γλυκιά αύρα,  ακριβώς όπως κείνη.

Πήγαμε στο σαλόνι όπου υπήρχε ένα μεγάλο τζάκι. Το σαλόνι είχε μεγάλα παράθυρα που κοιτούσαν προς τον κήπο.

"Βλέπω σου άρεσε το σπίτι, χαίρομαι" είπε γελώντας. Και τότε θυμήθηκα να κλείσω το ανοιχτό μου στόμα.
"Ναι πανέμορφο "
"Έλα τώρα υπερβολές " μου είπε και έπειτα μου έκανε νόημα να κάτσω μαζί της μπροστά στο τζακι.
"Λοιπόν;" με ρώτησε και με κοίταξε με τα αυστηρά πράσινα μάτια της. Το βλέμμα της έπεσε στα χείλη μου.

Ήξερε πολύ καλά τι μου έκανε.
Καθάρισα τον λαιμό μου και ξεκίνησα
"Τί είναι αυτό που έχουμε,  Νατάσα;"
"Χρειάζεται τόσο πολύ να ξέρουμε;" απάντησε.
"Ναι" απαντησα νευριασμένη με αυτοπεποίθηση.
"Νόμιζα ότι σε ενδιέφερε μόνο το παρόν και όχι το μέλλον"
"Όταν το παρόν με βασανίζει εξαιτίας του μέλλοντος ,δεν μπορώ να το παραβλέψω"είπα.
"Ποιος ήταν εκείνος ο άντρας που σε είχε πάρει τηλέφωνο εκείνη την μέρα στην τάξη;"
Η Νατάσα κατευθείαν κοίταξε αλλού, στραβοκαταπιε και φαινόταν ανήσυχη.
"Απάντησε μου, γαμώτο ,δεν μπορώ να ανεχτώ την σκέψη ότι αισθάνεσαι έστω και κάτι ελάχιστο για κάποιον άλλον εκτός από μένα" Με κοίταξε με έκπληξη στα μάτια.

"Ζηλεύει το κορίτσι μου;" είπε και έγειρε προς το πρόσωπό μου. Γρήγορα όμως τραβήχτηκε πίσω.
"Τα είχαμε, αλλά τώρα είμαστε στα χωρίσματα "απάντησε.
"Δεν χρειάζεται να ανησυχείς, εντάξει, μωρό μου;. Αρκετά κάνει έμενα να ανησυχώ, δεν χρειάζεται κι αλλος"
"Τι εννοείς, σε ενοχλεί το μπάσταρδο;"
"Αριάδνη, ηρέμησε " μου είπε χαμογελώντας με τον τόνο μου.
"Αρκετά για αυτόν,τώρα πρέπει να επικεντρωθουμε σε εμάς" είπε και σηκώθηκε.

Επέστρεψε με δύο ποτήρια κρασί και μερικά σνακ.

"Αυτή η βραδιά είναι μόνο για εμάς τις δυο " συνέχισε την πρόταση που είχε αφήσει στην μεση, πιο πριν.

καθώς έσκυβε προκλητικά προς το μέρος μου... ξεκούμπωσαν τα πρώτα κουμπιά του πουκαμίσου της.
Στραβοκαταπια και ένιωσα το σώμα μου να ανεβάζει θερμοκρασία, βλέποντας το σχεδόν διάφανο μαύρο σουτιέν της με την δαντέλα...
"Ωχ, συγγνωμη" είπε συνεχίζοντας να με προκαλεί . Ποτέ δεν την είχα δει τόσο αναμμένη...ένιωθα ότι ήθελε να με καταστρέψει με την ματιά της.

Ήπιε μια γουλιά από το κρασί της , εξίσου προκλητικά , αφήνοντας λίγο να τρέξει στο χείλη της.  Το έγλειψε με την γλωσσα της.

"Δεν μιλάς πολύ σήμερα,  Αριάδνη μου, τι έχεις;"
Είπε ξέροντας πολύ καλά τι έχω.

Γέλασε.
"Δεν έχεις ιδέα τι μου κάνεις " μουρμουρισα.
"Πίστεψέ με, έχω"
Αφήσαμε τα κρασιά μας και αρχίσαμε να φιλιόμαστε με πάθος έως ότου να μείνουμε από ανάσα.
Ένα βογκητο διέφυγε τα χείλη της.
Είχα αρχίσει ήδη να είμαι υγρή.  Ένιωθα όλα το σώμα μου να φωνάζει να την αγγίξω ..να την αφήσω να μου κάνει ότι θέλει.

"Ξεντύσου" με πρόσταξε και έκατσε στην πολυθρόνα για να θαυμάσει το θέαμα.

Υπάκουσα στην διαταγή της καθώς η αυταρχική φωνή της δεν μου έδινε περιθώριο να δώσω αντίρρηση.

Άρχισα να βγάζω την μπλούζα μου, μετά την φούστα μου μέχρι που έμεινα με το εσώρουχο.

Καθώς έβλεπα το στήθος της να ανεβοκατεβαινει πιο γρήγορα και την ανάσα της να γίνεται κοφτή, ένιωσα την περιοχή μου να αποκτα χτύπο.

"Σου είπα να σταματήσεις;" Είπε μόλις είδε ότι δεν ξεκινούσα να βγάζω το εσώρουχο.
"Ο..όχι" είπα, και ξεκίνησα να το βγάζω.

Είχα μείνει τελείως γυμνή, ευάλωτη μπροστά της.
Ένιωθα τα μάτια της να ταξιδεύουν σε κάθε μέρος του σώματος μου.
Σιγά σιγά άρχισε να ξεντύνεται και εκείνη.

"Γονάτισε" με προσταξε ξανά.
Είχα γονατίσει μπροστά της και περίμενα την επόμενη διαταγή.
Τα βυζια της ήταν μεγάλα και το σώμα της από πάνω μου με έκανε να μην αντέχω άλλο.

Με έπιασε από το πιγούνι μου και με ώθησε να την κοιτάξω στα μάτια.
"Σήκω πάνω, αργά" είπε και μου έκανε νόημα να την ακολουθήσω στο υπνοδωμάτιο.

Κατευθείαν με ξάπλωσε κάτω και μου άνοιξε τα πόδια. 
"Είσαι μούσκεμα για μένα, μωρό μου" είπε ευχαριστημένη.
Άρχισε να με φυλάει στο στόμα και σιγά σιγά κατεβαινε ... στο λαιμό, στην κοιλιά,  και έπειτα κάτω.
"Πες μου τι σκέφτεται το κορίτσι μου όταν παίζει με τον εαυτό της ;"είπε βάζοντας τα δάχτυλα της μέσα μου.