His Possessive Way

Chapter 3

Zane Alistair Pov

Monday ngayon kaya balik trabaho na naman. Hinatid ko muna sa school ang mga bata bago dumiretso dito sa company. Nang makarating sa office ko ay tambak na trabaho agad ang nadatnan ko sa site ko. Kailangan ko mag overtime mamaya. Kailangan i-check at pag-aralang mabuti ang ipinapasa sa akin ng Architecture Department. Para walang aberya na mangyayari kung sakali.

“Mr. Marquez, phone.”

“Please, paki-transfer na lang.” I said bago sinagot ang phone ko na tumutunog.

“Hello?”

“Mr. Marquez, please proceed to the Architecture dept. The main architect wants to talk to you.”

“Sure.” Pagkatapos non ay binaba ko na ang tawag.

Kinuha ko na ang mga tapos ko na tingnan at dumiretso na sa Architecture Department. I was shocked when I saw them. Mt. Olympus ata ang Architecture Dept. at ang daming gwapo at magaganda.

“Wow, are you an angel sent from above? You’re beautiful.” Biglang may sumulpot sa harap kong isang chinito. He’s cute, at bagay na bagay sa kanya ang singkit nitong mga mata.

“Hi, Ace Vicencio. Singkit, maputi, at cute. Can I court you? OUCH!” He said while smiling. Napangiti naman ako don pati sa lalaking nambatok sa kanya. They’re cute, bagay sila. Parang babae ang kasama nitong lalaki.

“You! Napakalandi mo talagang lalaki ka.”

“Ouch, love ang sadista mo talaga. I just welcomed him in our Department, nagseselos kana agad.” Namula naman yung lalaki kaya napangiti ako. Mahahalata mo talagang may namamagitan sa kanila base narin sa inakto ng lalaki.

“Hi, don’t mind him. Baliw talaga ‘yan. I’m Max.” He smiled. Ang ganda niya para talagang babae.

“Hi, I’m Zane.” Nakipagkamay ako. Nagsilapitan na rin ang iba pang empleyado at nagpakilala.

“Ah, so nakilala mo na sila.” Tanong sa akin ng sa tingin ko ay leader nila.

“Yes.” I smiled.
“Nagbibiro lang naman ako e. Don’t be mad at me please.” Napalingon naman ako sa nagsalita It’s Ace at kinukulit si Max.

“Oh, nagbibiro ka lang? Ako rin nagbibiro lang din ako nong sinabi ko na tayo na.”

“Ganyan talaga ang dalawang yan. Laging nag-aaway pero sweet.” Napalingon naman ako sa kanya.

Biglang kumalabog ang pinto ng Architecture Department. Lahat sila napatahimik at napatigil sa ginagawa.

Hindi ko alam kung bakit ganun nalang ang reaksyon nila. Sino ba siya? Ang daming pumapasok na katanungan sa isip ko.

“Sino siya?” I asked him. Still looking at the man na kakapasok lang.

“He’s Vladimir Conrad. A half filipino.” It sounds sexy. Vladimir Conrad. Bigla naman siyang napatingin sa pwesto ko. I met his cold gaze. His eyes are perfect. It’s color gray, kitang kita ko ito.

“He doesn’t talk to anyone. Mailap, at trabaho lang iniisip.” Pagkatapos sabihin yun ay umalis na rin siya at marami pa raw gagawin.

“Anyway, sino pala yung main architect na kakausapin ko?” Tanong ko sa magkasintahan na kanina pa pala nakikinig sa pinag-uusapan namin ng leader nila.

“Siya.” Ang sagot naman ni ace.

“Good luck, we need to go. May inuutos pa sa amin ang President. See you.” Paalam ng mga ‘to sa akin. Tinignan ko ulit siya. Dahan dahan akong lumapit dito.

“Mr. Conrad.” Tawag pansin ko dito.

“I’m the Engineer in—”

“I know.” His voice. Napaka authoritive non, it’s so manly. At ang lakas ng dating

“Pwede na ba nating pag usapa—” Pinutol na naman niya ang sasabihin ko. Napipikon na ako dito ha.

“Do you think I’m going to waste me time? I’m here for work. So talk. And I’ll just fucking listen.” Alam ko ang mga katulad niya. I know how to deal with someone like him.

“About the proje—” Napatigil ako at lumingon sa likod ko ramdam na ramdam ko ang lamig sa harap at likod ko.

“Zane, to my office now!”