Değişim, insanlar değişebilir. Bazen insanlar gerçekten öyle bir kırılır ki, bir daha kırılmamak için kendilerine bir duvar inşa ederler.
O duvarı eğer birisi geçerse diye de kendilerine bir kabuk örerler.
Ki kimse o kabuğa ulaşamasın ve bir daha asla kendisini kıramasın. Hemde hiçkimse.
Ama Seyran, Feritin ördüğü duvara erişebilen üzerine Feritin kabuğunu kırarak onu o kabuktan kurtaran ve her zaman onun yanında olarak onu koruyan tek kişiydi.
Ona aşkı öğreten tek kişiydi..***
O dağ evi, gülerek geçirilen son akşam olmuştu, çünkü sabahına herkes gözlerini bir depoda açmıştı..#Last Night#
“Ne yaptınız lan?! Sizin yüzünüzden Melike yüzüme bile bakmayacak!”
“Aman be şunun çirkefliğini görmedin mi zaten?”
“Oğlum ne biçim konuşuyorsunuz siz? Seviyorum ben o kızı ”
“ Aman siktir et hallolur hallolur sen şu maça odaklan.”
“Hâla maç diyorsunuz ya!”
Ortamı sakinleştiren,
“Yemekler hazıır,” diyerek içeriye giren Seyran olmuştu.
“Ohh benim karım gelmiş, hadi yemeğe ” dedi, Ferit.
“Neyse en azından yemek haberi biraz olsun moralimi yerine getirdi.” dedi, Yasin.
Hep beraber masaya oturduklarında herkesin önünde rakı bardağı varken Ferit, Seyranın önündeki rakı bardağını alarak önüne ayran bardağı koymuştu.
“Ferit ve Seyranın bebişine!” diyerek kadehlerini havaya kaldırdılar.
Enfes ve bol kahkahalı geçen yemeğin ardından herkes odalarına dağılmıştı.
Fakat şöyle bir sorun vardı ki, kimse Eylül ve Arif'in seslerinden dolayı uyuyamıyordu bir kişi hariç.
Seyran, o kadar sese rağmen ölü gibi uyuyordu. Ferit ise uzun bir süre seslerin kesilmesini bekledi. Ama sesler çoğalmıştı ve asla kesilmiyordu.
Bu yüzden, odalarına gelerek kapılarını sertçe tıklattı.
”Karım rahatsız oluyor! Sessiz olabilir misiniz?!”
Ve ardından Yasin de kapının önünde belirdi.“Evet arkadaş olan var olmayan var!”
“Tamam 10 dakika daha sabrediin!” diye bağırdı Arif.
Eylül’ün, “Rezil olduk,” deyişide duyulabiliyordu.
Sonrasında ise herkes odalarına dağılıp uyumuştu ve hatırladıkları son şey ise kar maskeli adamların her birine birer bez parçası koklatmalarıydı.
#Now#
“Benim karım hamile, lütfen dokunmayın ona!”
“Feriiiit!”
“Nerede o, nereye görürsünüz! Size soruyorum şerefsizler!”
En garip olay ise, Zara, Eylül, Yasin, Arif ve Ferit buradaydı. Bir tek Seyran yoktu.
“Fikret! Sen misin lan? Erkeksen çıksana karşıma!”
“Feriit!”
“Onun kılına zarar verirseniz, yaşatmam sizi! Sizin ananızı sikerim!”
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yalı Çapkını Paralel Evren.
FanfictionYalı Çapkını hikayesinin tam tersi olduğunu düşünün Örneğin, Seyranın Ferit gibi olduğunu...