Yalı Çapkını Paralel Evren.

3

“Abidin, sür.” dedim,
“Nereye?” dedi,
“Yol bizi nereye götürürse oraya” dedim.

Abidin beni daha önce hiç gelmediğim bir mekana getirmişti.

“Bekar son gecem be abi.” dedim.
“Ciddi ciddi evleniyorsun be oğlum.” dedi,
Tabi evlenmek denirse.

İçeride ortam harikaydı ama diğer mekanlara göre daha azdı. Bu da işime gelirdi çünkü magazin çok aramazdı buralarda.

3. kadehi alırken karşıda bir kadın gördüm.
Hiçbir kadından ilk görüşte etkilenmem ama o çok farklıydı, kendi halinde dans edip içiyordu.

Karanlıktan ve yukarıda dönen renkli ışıklardan dolayı yüzünü çok göremesemde ay gibi parlıyordu buradan.

Barmene dönüp onu işaret ettim,
“Tanıyor musun?” dedim.
“Tanıyorum, Seyran hanım. Sık müşterilerimizden biridir.” dediği anda isminin Seyran olduğunu öğrendiğim kız yanımıza geldi.

“Emre bir kadeh daha,” dedi, elindeki boş bardağı uzatarak.

“Aynısından mı dedi,” karşısındaki adam.
“Ayyneen” diye, bağırdı.

Artık çok net bir şekilde görebiliyordum onu.
Yeşil gözleri vardı. Yemyeşil, bembeyaz teni vardı. Üzerindeki siyah, mini, askılı elbisesi vücuduna yapışmış bir şekildeydi. Baştan aşağı harika birisiydi.

Barmen, elindeki kadehi ona uzattı.
“Eyvallah kirvem.” diyerek, tekte shot attı.

“Dikkat, çarpmasın.” dedim.
Yüzündeki gülümseme yavaşça solarken bana baktı.

“Alışığım ben, o beni değil ben onu çarparım.” dedi, ama çoktan sarhoş olmuştu.

“Ayakta duracak halin yok bir de atar gider yapıyorsun.” dedim.

“Kim kimi atıp gidiyor anlamadım.” dedi.
“Ne bu 1. sınıf esprisi mi?” dedim,
ama gerçekten o kadar çok sarhoştu ki anlamamıştı.

Kendi halindeki dansına devam ederken yanına bir arizona kertenkelesi geldi, yaklaşmaya başlıyordu.

Nedensizce çok rahatsız olmuştum.

Yanındaki adamı fark eder etmez
“Sen kimsin be?” dedi, Seyran.
Yanındaki adam ise,
“Tanışalım yavru.” diyordu.

Dalasım gelmişti ne yalan söyleyeyim. Ama ben kimdim ki banane.

“Ben tanıştıracağım şimdi seni” diyordu, Seyran.
Hemen yanımda olduğu için duyabiliyordum.

“Emrecim, bu herifi alabilir miyiz buradan?” dedi, Seyran.

Emre de anında kaş göz yaptı ve 2 saniye içerisinde 2 tane görevli adamı dışarıya attı.

“Vaay,” dedim, hayretle bakarak.
“Ben alışığım demiştim.” dedi,

“Seni buraya hangi rüzgar attı?” dedi,
Sohbeti ilk defa bir kadın başlatmıştı.

“Aile sorunları diyelim.” dedim.
“Ay bende de var hiç çekilmiyorlar.” dedi,
“Ailen izin veriyor mu senin burada olmana?” dedim.
“İzin alıyor gibi duruyor muyum sence?” dedi,
“No,” dedim gülerek.

“Ee anlatsana,” dedi,
“Ailem beni evlendirmek istiyor.” dediğimde, şaşırmamıştı.

“Aynı dert bende de var. Beni evlendirip durdurabileceklerini sanıyorlar.” dedi,

“Ciddi mi? Benimkiler de aynı kafada.” dedim.
“Valla, bu sabah geldiler, yok resmim çıkmış mış, durulmam için evlenmem gerekmiş  falanda filan. Bazen diyorum bas git ama işte yapamıyorum.” dedi,

“Çok fazla ortak yönümüz varmış Seyran.” dedim,
“Benim ismimi nereden biliyorsun? ben sana hiç söylemedim ki” dedi,

“Şeyden ya, Barmen söyledi.” dedim.

“Hmm sordun yani” dedi,
“Yoo sormadım öylesine söyledi birden.” dedim.

“Ha durduk yere, bu da Seyran dedi yani,” dedi.
“Evet.” dedim, omuz silkerek.
“Bak bakalım bana, ben bunu yer miyim?” dedi,

“Zeki kızsın, Seyran.” dedim. Kadehimi içerek.

Ses tonu beni etkisi altına alıyordu.
“Ferit bende,” dedim tekrar ona dönerek.

“Memnun oldum Fero.” dedi,
“Fero mu?” dedim, şaşırarak.
“Feroş mu diyeyim?” dedi, kendi kendine kahkaha attı.

Garip bir kızdı, ama bu zamana dek gördüğüm bütün kızlardan farklıydı.

Sonunda çantasını aldığında eve gideceğini anladım.

“Bırakayım istersen?” dedim.
“Hayır, abbas yolcu canım.” diyerek gitti.

Ses tonu, kokusu, bakışları zihnimde dolaşıyordu.

Gözleri yemyeşildi. Antep fıstığı gibi.

Gece Abidinin beni odama götürdüğünü hatırlıyorum fakat gerisi yoktu.

_______________________________________
Olleey tanıştılaaar😻😻😋

40 Oy 20 yorum.