5. Shelley

1.2K 53 1
                                    

"Wat was er allemaal aan de hand?" Vraag ik aan Holland. Ze heeft haar armen gekruist en kijkt naar mij. "Tori, sorry, niet persoonlijk nemen maar we kennen je nog maar net, dus ik durf nog niet alles te delen, niet dat je er niet vertrouwbaar uitziet naturlijk." Zegt ze en ik knik begrijpend, "Ja nee, dat is helemaal normaal." Zeg ik, en ik meen het.

"Maar, trek je er niets van aan Shelley haar gedrag tegenover jou..." Zegt ze met een sympathieke glimlach, "Ze is sinds ze hoorde dat 'Stiles' een nieuw vriendinnetje kreeg al elke dag met het verkeerde been uit bed gestapt, en dat is zéker niet verbeterd sinds jij aangekomen bent." Grapt ze en ik lach zachtjes met haar mee, ik weet niet goed of ik moet lachen of niet? Is het onrespectvol tegenover Shelley?

"Maar, het is toch maar op het scherm?" Vraag ik aan Holland, ze knikt "Ja, maar Shelley en Dylan zijn een koppel geweest voor een tijdje. En zoals je ziet, is het niet goed uitgelopen. Dylan gaat er heel losjes over en doet alsof er niets is gebeurt maar Shelley kan hem blijkbaar niet vergeten." Vertelt ze, ze kijkt recht voor haar nog altijd met haar handen gekruist.

Ik weet niet goed wat ik moet zeggen, ernaar vragen doe ik misschien best niet. De buzzer redt mij en Holland moet naar de set.

Ik besluit om terug naar Dylans loge te gaan, ik zie wel of ik Shelley er aantref of niet. Ik wandel eventjes verder en klop dat op de deur. "Ja, kom maar binnen." Hoor ik iemand zeggen, ik denk Shelley. Ik doe de deur open en ik zie haar inderdaad daar zitten. Ik geef haar een zachte glimlach "Hoi." Zeg ik, ze kijkt op "Oh. Hoi." Zegt ze kort en kijkt dan terug naar haar IPhone.

"Alles oke?" Vraag ik vriendelijk, ze kijkt nog eens op, kijkt me aan en knikt dan. "Ja." Zegt ze, weer kort. "En als er iets zou zijn zou ik je het toch niet zeggen. Ik ken je amper 24uur." Zegt ze, en ze staat recht om weg te gaan. "Wacht." Zeg ik "Ik wil gewoon een normale conversatie hebben." Ga ik kalm verder.

Ze kijkt naar me en trekt haar wenkbrauwen op "Een normale conversatie?" Vraagt ze, lichtjes spottend "Goed." Zegt ze als ze terug gaat zitten "Ga ervoor." Zegt ze, en ze kijkt me gewoon aan.

"Well, umh." Begin ik maar ik kom niet echt op een goed onderwerp. "Kijk." Begint ze "Iedereen vind je misschien dan wel leuk en grappig en mooi en weet ik het, maar ik ben niet zo. Ik ken je nog niet en dus kan ik geen normale conversatie hebben." Gaat ze verder.

Nu kijk ik háár met opgetrokken wenkbrauwen aan "Hoe verwacht je dan vrienden te maken als je geen normale conversaties kunt maken met 'nieuwe mensen'?" Vraag ik haar. Ze kijkt me gewoon aan en dan gaat er weer een buzzer. Stomme buzzers. Oh, wacht. Ik moet gaan. Ik sta recht en kijk haar aan "Tot morgen." Zeg ik vriendelijk, blijkbaar helpt het als je vriendelijk blijft doen dat de andere persoon ook geforceerd word om vriendelijk te doen. In Shelley haar geval, niet dus. Ze geeft me een fake glimlach en dan loop ik de deur uit.

Ik loop naar de set, dit is de scene waar Tess terug met Stiles praat. Ik probeer snel in Tess te kruipen en probeer eventjes te vergeten wat er net met Shelley is gebeurd. "Hey!" Roept Dylan vrolijk ook "Hoi." Zeg ik zo enthousiast mogelijk, maar hij kijkt meteen iestje somberder "Alles oke?" Vraagt hij als hij dichterbij is en niet zoveel mensen kunnen meeluisteren, ik knik "Alles is perfect." Zeg ik, met een klein knipoogje. Hij grijnst, "Goed, ik ben er helemaal klaar voor." Zegt hij.

"Goed." Zegt de regisseur, "Jij ook Victoria?" Vraagt hij met een blik op mij, ik knik "Ja hoor. En ja mag me Tori noemen als je wil." Vertel ik met een vriendelijke lach, hij antwoord met een lach en een knikje. "Goed. Ga maar op je plaatsen staan."

Eerst filmt hij Dylan die zijn spullen neemt om naar Lacrosse training te gaan, en dan mij die uit de het Engelse lokaal komt. Daarna lopen we beiden in de gangen en komen elkaar tegen.

"H-hey." Zegt Dylan als Stiles.
"Hoi." Antwoord ik met een grijnsje en ik bekijk hem "Wat ga jíj doen?" Vraag ik, wijzend naar zijn vele spullen die hij vast heeft.
"La-lacrosse." Antwoordt hij, "En jij?" Vraagt hij, maar hij ziet meteen in dat dat een vreemde vraag is.
Ik lach "Naar huis."
"Natuurlijk."
Het is eventjes stil "Nu ja, dan ga ik maar." Zeg ik en ik wil naar de deur beginnen lopen.
Stiles draait zich om "Wach-Wacht!" Roept hij. Ik draai me om met lichtjes opgetrokken wenkbrauwen "Ja?" Vraag ik. "Je mag altijd naar de training, misschien, komen kijken, als je wil?" Vraag hij zachtjes en snel. Ik glimlach "Oke." Zegt ik en hij kijkt meteen op "Oke?" Vraagt hij, ik knik "Oke.". "Oke!" Zegt hij vrolijk, "Waar is dat, die training?" Vraag ik, hij trekt me enthousiast mee, "Buiten!" Roept hij nog uit.

"EN CUT." Roept de regisseur. "De rest maken we morgen op locatie." Zegt hij. "Jullie werkdag zit erop, Tori haar eerste werkdag zit er ook op! Goed gedaan mensen." Roept hij verder vrolijk uit en maakt dan aanstalten om naar huis te gaan.

Dylan en ik staan nog naast elkaar "He, zin om iets te gaan eten met mij? Ik heb niet zoveel zin om alleen te eten." Zegt hij. Ik was verrast door zijn vraag "Ja, natuurlijk. Graag." Zeg ik met een glimlachje. "Top, dan moet ik wel iets zien te vinden voor de vis die ik had gekocht." Lacht hij. "Waarom kook je dan gewoon niet?" Vraag ik lachend "Ach, daar heb ik ook niet zoveel zin in." Zegt hij, hij lacht met me mee. "Ik kan anders koken? We gaan de vis niet slecht laten worden door jouw luiheid he." Zeg ik met een knipoogje, Dylan grijnst "Echt? Dat vind ik een topplan. Afgesproken, ga je maar omkleden, we gaan wel met mijn auto. Dan breng ik je straks naar huis en kom ik je morgen halen." Zegt hij. Mijn lach verdwijnt "Da-dat hoeft niet hoor. Ik kan best rijden, dat vind ik geen probleem." Zeg ik snel. "Ach, maak je geen zorgen, ik sta erop." Zegt hij, "Ga je nu maar omkleden!" Gaat hij verder, en verdwijnt nu zelf ook.

Wat moet ik nu doen?

--------------------------------

Heuj!
Hoofdstuk 5 is gearriveerd, hehe. :)

Waarom panikeerde Tori?
Vraag je je nog af wat Shelley tegen Holland zei?
Spannend allemaal toch :o.

Voor jullie, niet voor mij.

Mwhahaha.

Oke, tot de volgende!

Xoxo -A

Love on the screen (Dylan O'brien)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu