Love on the screen (Dylan O'brien)

7. Ik vind het altijd leuk om uit bed te vallen.

Ik zit maar te wiebelen en te friemelen in Dylan zijn bed. Ik kan maar geen goede positie vinden. Het ruikt hier ook helemaal naar hem. De deken, zijn t-shirt, de kamer. Dylan Dylan Dylan. Het is alsof hij is is.

Net als die gedachte voorbij komt is er licht geklop op de deur. "Tori?" Komt er van achter de deur "Tori, ben je nog wakker?" Vraagt de stem. Welja, ik hoop natuurlijk dat het Dylan is. "Ja." Antwoord ik.

De klink gaat zachtjes naar beneden en de deur gaat open. Dylan komt in de donkere tevoorschijn, het mag dat wel donker zijn maar je zou Dylan O'brien echt wel herkennen in de donkere. "Sorry, maar ik had de zetel verkeerd ingeschat. Mag ik misschien hier komen liggen?" Vraagt hij vriendelijk. Ik sla de deken van me of "Oh, ja natuurlijk. Het is jouw bed." Zeg ik als ik opsta. "Je hoeft niet weg te gaan. Je mag blijven liggen, als je wil." Zegt hij wanneer hij op bed gaat zitten. Ik denk eventjes na. Waarom zelfs? Ik wil echt niet op die zetel gaan liggen, plus hoeveel mensen kunnen zeggen dat ze in Dylans huis zijn bed hebben gedeeld...?
...
Niet zoveel mensen, denk ik?

Ik kruip er terug in en beiden kruipen we onder het warme dekbed. "Slaapzacht Tori." Zegt hij nog eens "Slaapzacht Dylan."

***

Ik word wakker met iemand achter mij en een arm over mij. Ik panikeer één seconde tot dat ik me terug herinner dat ik bij Dylan ben blijven slapen. Maar dan panikeer ik weer, Dylan?! Ik ben 'lepeltje lepeltje' aan het doen met Dylan? Ik ken die kerel nog maar een dag! Nu ja, niet dat ik hier nooit over heb gedroomd want hij is best een lekker ding, dat had ik al door sinds Teen Wolf seizoen één, aflevering één.

Maar toch.

Ik probeer zijn hand lichtjes op te heffen en het te verplaatsen, moeilijk maar het lukt me.

Hij beweegt een beetje dus panikeer ik weer eventjes. Hij mag ons zo niet zien liggen. Ik probeer uit het bed te komen en dan ontdek ik opeens dan mijn voet vastzit door de deken en door Dylan zelf, denk ik.

Het is te laat om me terug te laten vallen en het is vermoeiend om mezelf omhoog te houden op een bed dat heel donzig is. Dylan beweegt wat dichter, ik panikeer en verlies mijn evenwicht. Het volgende dat ik weet is dat ik van het bed op de grond val met een harde klap.

"Aaah!" Roep ik wanneer ik val, daar gaat mijn plan om Dylan niet wakker te maken.

Mijn voet -die nog steeds vasthangt- ligt nog samen met een deel van mijn been op het bed, vanaf daar gaat mijn lichaam langst het bed naar de grond, koude grond.

"W-wa-wat?" Roept Dylan uit, en door een beweging schiet mijn voet los en valt mijn been mee met mij naar beneden.

"Umh... Tori? Alles oke?" Zegt hij, ik kan met één oog naar boven kijken en ik zie dat hij zijn lach moet inhouden. Ik knik, voor zover het kan "Oh ja hoor, ik vind het altijd leuk om uit bed te vallen, dan kan ik pas echt goed slapen." Zeg ik sarcastisch met een greins.

Hij lacht "Wil ik weten hoe je daar terechtkomt?" Vraagt hij wanneer hij onder de deken vandaan komt.

Oh god wat is dit genânt seg.

Ik sluit mijn ogen door de schaamte "Nee. Vraag maar niet." Zeg ik. "Kom, ik help je wel." Zegt hij, ik doe mijn ogen open en sta oog in oog met zijn tenen.

Dat is dan ook weer een beeld dat ik nooit zal vergeten.

"O-oh oke." Zeg ik. Ik weet niet wat we precies doen maar het werkt want ik sta meteen weer -ongeveer- recht en kijk lichtjes omhoog naar Dylan, ik lach zachtjes en kijk weg van schaamte "Dankje." Zeg ik wanneer ik me lichtjes rood voel worden. Hij lacht en geeft me een licht schouderklopje "Kom, dan gaan we eten."

***

"Zullen we samen naar het werk rijden?" Vraagt Dylan voor hij een stuk omelet met spek in zijn mond steekt. Ik panikeer eerst lichtjes en schud dan gewoon mijn hoofd "Ik denk dat ik best eerst eh... Overhuis ga. Dan kan ik me wat opfrissen." Zeg ik, ik neem ook snel een hap van mijn omelet zodat ik stop met praten. "Oh je mag hier gerust douchen hoor, dat vind ik niet erg." Zegt hij, sinds ik eten in mijn mond heb kan ik niet deftig ter verdediging gaan, voor ik dat zelfs kon proberen stopt hij me al "Ik sta erop. Ik kan je niet hier laten slapen en je dan zomaar weg laten gaan." Zegt hij. Ik zucht en ik slik mijn eten door "Goed dan."

Momenten later sta ik onder de douche. Wat voelt dit vreemd en goed tegelijkertijd. Vreemd omdat dit Dylan zijn douche is en ik ken hem nog maar anderhalve dag en goed omdat ik niet zo'n goede douche heb gehad sinds maanden.

Ik was me snel, was mijn haar en ga uit de douche. Hij heeft best een grote badkamer. Helemaal uit zwart en hout, het is prachtig en heeft soms rode accenten zoals een vaas of handdoeken. Voor een jongen te zijn steekt hij veel werk in de inrichting van zijn loft. Ik doe een handdoek rond mijn lichaam en rond mijn haar. "Shit." zeg ik wanneer ik me realiseer dat mijn kleren in mijn tas in de slaapkamer liggen. De handdoek is best lang dus ik probeer zonder struikelen me naar de badkamer deur te begeven. Ik doe ze open en steek mijn hoofd eruit. Ik zie Dylan niet zitten dus stap ik voorzichtig uit de badkamer. Ik kijk om me heen terwijl ik naar de slaapkamer wandel, ik zie hem niet dus ik doe de deur voorzichtig open, kijk voor me en zie mijn tas op de grond liggen. Ik doe de deur verder op en loop binnen naar mijn zak "Ahem." Zegt iemand. Ik verschiet en door het snelle omdraaien valt mijn handdoek dat op mijn hoofd stond gewikkeld af. "Dylan. Sorry. Ik wist niet dat je hier was." Zeg ik als ik mijn handdoek elegant probeer op te rapen aangezien ik geen kleren aan heb en alleen een handdoek. Ik kijk naar Dylan en zie opeens dat hij alleen maar een broek aan heeft. Hij heeft een lichaam om van weg te dromen!

"Ahem." Zegt hij weer maar hij lacht zachtjes, ik merk dat ik iets te lang naar zijn best gespierde buik aan het kijken was. "So-sorry." Zeg ik en ik voel mezelf weer rood worden. Hij lacht weer "Het is oke, ik denk dat je wel al meerdere bovenlichamen hebt gezien?" Zegt hij terwijl hij een random shirt uit zijn kast haalt en het aantrek. "Eh. Ja?" Zeg ik, niet wetend wat te zeggen. "Ik ga me maar eens omkleden." Zeg ik snel, ik grijp mijn tas en loop snel terug naar de badkamer en kleed me om.

***

Whopla! Het hoofdstuk staat er weer op :).

Volgend hoofdstuk gaat waarschijnlijk in Dylans POV zijn!

Veel liefde! Xoxo -A