Love on the screen (Dylan O'brien)

24. Rare troost

"Shelly umh..." Zegt Dylan aarzelend. Mijn maag draait al bij deze woorden. Ze is al zwanger, wat kan er nog meer komen???

Ik zucht zachtjes en kijk Dylan aan "Wat is er met Shelly? Is het een drieling? Een vierling?" Ik zoek naar zijn ogen als hij niet reageert "een... vijfling?!" Zeg ik verschrikt. Hij grinnikt een beetje maar de lach op zijn gezicht blijft niet lang zitten. Hij schud zijn heeft "Nee ze... Ze is naar de gynaecoloog gegaan." Zegt hij rustig.

Hij haalt zijn portemonnee boven en haalt er foto's van een echo boven. Ik slik.

Ik zoek naar woorden maar vindt ze niet. Dylan weet ook niet goed wat zeggen. "Ik eh..." Brengt hij uit maar er komt geen vervolg. Ik neem de foto's vast en bekijk het, ik kan er niet echt een baby uithalen, ik zie wat witte en zwarte vlekken door elkaar. "Is het een jongen of een meisje?" Vraag ik stil. Dylan haalt zijn schouders op "Dat weten we nog niet. Het is te vroeg om dit te kunnen zeggen zei Shelly." Vertelt hij me.

Dit is zo vreemd. Met iemand samen zijn en opeens -onduidelijke- babyfoto's te zien krijgen van een kind van hem en zijn ex. "Hoeveel weken is ze al?" Vraag ik curieus. Dylan denkt eventjes na "Dertien weken."

Ik denk ook eventjes na "Waren jullie toen al niet uit elkaar?" Vraag ik en Dylan kijkt naar de grond. "Ja..." Begint hij "Er was een feestje en iedereen had wat gedronken. Ik had toen een slechte avond en ze troostte me." Gaat hij verder. Speciale manier van troosten denk ik dan. "Ik dacht dat ze nog aan de pil was, en we hebben ook bescherming gebruikt maar..." Dylan is stil, hij heeft duidelijk spijt van de avond. "Ik vind het jammer dat het toen is gebeurt maar... Als ik nu een kind krijg dan ga ik niet de schuld steken op het kindje. Dat kan er niets aan doen." Vertelt hij, zeker van zichzelf. Ik knik. Ik zou het ook erg vinden voor het kind.

Dylan kijkt me terug aan "Zou... Zou je het erg vinden mocht ik vragen of ik mee mag de volgende keer? Naar de gynaecoloog?" Ik slik weer. Dit is exact wat Shelly wou. Maar hij moet er zijn voor zijn kind. "Ik snap dat je mee wil. Het is oke." Vertel ik hem. Hij geeft me een kus op mijn voorhoofd "Ik zie je graag, Tori" en hij geeft me een knuffel. Mijn hart maakt een sprongetje, was de sitatie nu maar anders... Ik geef hem een kus en ga liggen onder de deken.

Hij komt naast me liggen en neemt me vast. "Sorry voor de rare situatie." Fluistert hij. Ik haal men schouders op "Het is nu zo."

En daarmee vallen we in slaap.

***

Sorryyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyy voor niet te hebben geupdated 

Amber xx