15. Cactus Verhaal

1.1K 54 14
                                    

"Gaan we nu serieus iedereen op die slechte zetel laten zitten?" Grap ik tegen Dylan als we de laatste hapjes aan het klaarmaken zijn. Dylan steekt de laatste porties miniworstenbroodjes in de oven en lacht "Na dit feestje wordt hij misschien wel soepeler!" Grapt hij.

"Ik mag het hopen!" Lach ik.

Dan gaat de deurbel, ik kijk nog snel ik de grote spiegel, mijn zwart kort uitkerend jurkje wat ik al vrij lang heb ziet er nog best goed uit, mijn laarjes eronder geven het wat een stoere look. "Ben je er klaar voor?" Vraagt Dylan met een blik op mij vlak voor hij de deur opent, ik knik als antwoord en nadat ik hem mij snel zie scannen trekt hij de deur open en komt er zo al meteen 8 man binnen. We groeten ze en dan gaat de bel weer, en nog eens en nog eens, totdat iedereen er is die zeker wilde komen.

"Shelley is er nog altijd niet." Merk ik na een tijdje op tegen Dylan. Hij schudt zijn hoofd "Dit is niets voor Shelley... Op deze moment." Zegt hij, ik geef hem een vreemde blik "Op deze moment?" Vraag ik maar hij schudt het weg en breng dan een schaaltje bitterballen naar de tafel.

De gasten bedienen zichzelf met de drank en snel zijn er al mensen die we wat uitbundiger zijn dan normaal. En ik moet toegeven, ik ook. Ik lach wat met cast leden totdat Holland mij komt halen en me aan mijn arm meetrekt naar de zetel. "Holland, wat is er aan de hand?" Vraag ik als we gaan zitten "We spelen waarheid durven of doen." Zegt Tyler "Doe je mee?" Vraagt hij. Ik begin mijn hoofd al te schudden en terug recht te staan maar Holland trekt me terug naast haar en knikt "Ja, ze doet mee.".

En zo belandde ik ongewild in een waarheid durven of doen spel met de Teen Wolf acteurs, wie had dit ooit kunnen denken?

Holland moest me likken aangezien ik haar linkse buurvrouw was, Dylan loopt rond met extra getekende wenkbrauwen, we weten gênante verhalen van Tyler en Posey moest heel de kring op een andere plek een zoen geven op z'n gezicht wat dus betekende dat hij uiteindelijk Holland op de mond heeft gekust.

We waren aangeschoten en hadden veel plezier totdat mensen over de zetel begonnen te klagen "Dylan, je moet serieus overwegen om een nieuwe zetel te kopen." Zegt Holland "We kunnen dit niet meer aan." Gaat ze verder terwijl ze zich voor de zetel op de grond zet en mij -weeral- meetrekt.

"Ja ik weet het, het is erg. Tori zit zelfs nog liever op een cactus zegt ze, en ze kan er van meespreken!" Lacht hij. Iedereen begint vreemd naar me te kijken en ik lach wat gênant "Dylan, meen je dat nu?" Vraag ik lachend en hij knikt enthousiast. "Ja, vertel?!" Begint Dylan te zeggen. Meerdere mensen willen het verhaal horen, wat lichtjes gênant is maar aangezien er mensen zijn die al wat op hebben gaan zich dit verhaal al misschien niet meer herinneren.

"Goed..." Begin ik en iedereen begint aandachtig te luisteren. "Ooit hadden we thuis een cactus naast de zetel staan. Ik was nogal een kneusje, ik zat op de rand van de zetel en ik werd wat onhandig en toen viel ik achterover... Recht in de cactus. En toen moest m'n vader m'n hele kont ontsplinteren." Vertel ik hen dan eindelijk.

Voor een tijd blijft iedereen me aanstaren en dan alsof ze het nu pas doorhebben beginnen ze me uit te lachen. "Tori, hoe kun je zo dom zijn?" Lacht de ene "In een cactus vallen?" Lacht de andere. Ik begon mezelf ook uit te lachen, of toch men mini-kneuzige-zelf, niet dat ik nu minder kneus ben... Ik haal mijn schouders op en lach mee met de rest.

De avond vliegt jammer genoeg voorbij, voor ik het weet hebben we afscheid genomen van Holland (de laatste die er was aangezien ze niets van de fun wilde missen) en vallen Dylan en ik samen in de zetel.

We woelen wat rond en kijken elkaar aan "De zetel is er niet beter op geworden..." Zeg ik met een klein lachje, Dylan lacht ook.  Hij denkt eventjes en kijkt me dan terug aan "Morgen. We gaan morgen een nieuwe zetel kopen, wij twee samen." Zegt hij, "We moeten werken morgen." Zeg ik, we lachen continu aangezien we aangeschoten zijn. "Oh. Hmmm... We gaan sowieso een nieuwe zetel kopen want hierdoor kan ik niet deftig naast jou zitten." Zegt hij alsof het niets is. Ik kijk op en het lijkt alsof ik voor 5 seconden nuchter word en zijn woorden door me laat glijden. "Hoe bedoel je?" Vraag ik, hij haalt zijn schouders op "Ik wil gewoon graag goed zitten als ik naast je zit." Zegt hij, "Kijk." En hij schuift op zodat hij vlak naast me zit, we raken elkaar vanaf onze knieen tot onze schouders aan. "En dan zou ik makkelijker dit kunnen doen..." Zegt hij als zijn hand naar mijn kin wordt gebracht en hij met zijn gezicht dichter naar het mijne komt. "Je bent dronken." Fluister ik en onze gezichten komen nog dichter bij elkaar. "Weet ik. Maar dat maakt dit niet minder waar." Fluistert hij terug en dan kussen zijn lippen eindelijk de mijne.

***

Is... Is dit nu echt gebeurd?!

Hebben Tori en Dylan gekust??

SHO-CKING

Wat vinden jullie ervan?

Ik hoop leuk want ik vind het een topkoppel!

Xoxo
-A

Love on the screen (Dylan O'brien)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu