Love on the screen (Dylan O'brien)

23. Allergisch aan gluten

De volgende dagen komt Holland af met allerlei keuze vragen. 'Rood of wit?' 'Kaarsjes of niet?' 'Wat vind je leuker, taart of cake?' (Ik wist niet dat daar een verschil tussen was) en nog vele andere vragen, ze was -heel duidelijk- iets aan het plannen.

"Tori, ik dacht dat ik je al goed kende, maar nu dat ik je verjaardag ga regelen besef ik dat ik je nog helemaal niet goed ken. Ben je allergisch aan pindanoten? Kwestie van een ramp te voorkomen..." Zegt Holland opeens als ze naast mij komt lopen wanneer ik onderweg naar Dylan's loge ben. Ik lach en schud mijn hoofd "Nee, ik ben niet allergisch aan pindanoten." Vertel ik haar "Maar wel aan gluten."

Ik hoor een akelig geluid en zie dat Holland gestopt is met wandelen als ik me naar achter omdraai "Wat is er?" Zeg ik, als ik een verstijfde Holland voor me zie. "Hoezo ben je allergisch aan gluten en weet ik dat nu pas? Tori! Er zitten gluten in... In zo goed als alles!" Verteld ze mij, ik knik "Dat weet ik, maar dankje voor de informatie." Lach ik zachtjes. "Wat moet ik nu doen? Ik heb al cupcakes en taart besteld... en voor s'avonds ging ik bruschetta geven maar dat valt dan ook al in het water!" Ik zie Holland paniekerig haar hoofd in haar handen gooien, dan beslis ik maar om haar uit haar lijden te verlossen "Het was een mopje Holland." Lach ik, ze kijkt op van haar handen "Wat?" Zegt ze, "Het was een mopje, ik ben aan helemaal niets allergisch." Leg ik haar uit met een lachje.

"Tori! Zeg zo'n dingen niet, ik verging van de stress!" Schreeuwt Holland uit en ik lach, "Sorry, ik kon het niet laten. Maar geef toe, het was grappig." Lach ik, ze schud haar hoofd "Volgende week zal ik ermee kunnen lachen, nu nog niet." Verteld ze me als ze me terug op weg naar Dylan's loge trekt.

***

"Dat je dat durft. Holland stress geven over zo'n onderwerp, Holland!" Verteld Dylan me als we bij hem thuis in de zetel zitten. Ik lach "Ben je daar nu nog altijd over aan het nadenken?", hij knikt "Je hebt lef." Grapt hij. Hij legt zijn arm om mijn schouder en trekt me dichter bij hem. "Waarom had je niet gezegd dat je bijna jarig bent?" Vraagt hij als hij een kusje geeft op mijn wang. Ik haal mijn schouders op "Ik vind dat niet zo belangrijk." Vertel ik hem, hij lacht "Jij bent echt het eerste meisje dat ik tegen kom dat haar verjaardag niet belangrijk vindt. Je bent een speciaal wezentje." Grapt hij. Ik lach en knik als antwoord.

We kijken elkaar stil aan tot die stilte wordt gebroken door heel veel 'gebzzt'. De zetel blijft maar trillen, en we merken dat het mijn gsm is. "Wat is daar aan de hand?!" Lacht Dylan, ik haal verbaasd mijn schouders op en kijk naar het constant opgelichte scherm van mijn gsm. Het is mijn instagram, die veel volgers krijgt, heel veel. "Holland.. Ze heeft daarstraks instagram voor me aangemaakt en... Ik gok dat de Teen Wolf fans er van weten." Zeg ik, stiekem wel erg blij en enthousiast. Er verschijnt een welgemeende glimlach op Dylans' gezicht "Ik ben zo blij voor je, dat jouw dromen aan het uitkomen zijn." Vertelt hij me zacht. Ik zwijm helemaal weg door deze woorden en geef hem een kusje.

Ik swipe mijn gsm open en bekijk het instagram profiel, Holland heeft alleen haarzelf gevolgd via mijn instagram naam, wat een suprise. Ik lach bij die gedachte en probeer te achterhalen vanwaar deze fans me hebben gevonden. Na heel wat scrollen vind ik eindelijk de 'boosdoener'. Het is Holland die een foto van ons twee samen heeft gepost van ons dagje teambuilding met de caption 'Fresh blood on set!'. Dylan kijkt mee over mijn schouder "Blij met je vriendinnetje?" Ik lach en knik "Ja hoor." Lach ik, hij kijkt me diep in de ogen, naar mijn gsm en dan weer naar mij "Je weet dat het nu begonnen is he? De bekendheid, de fans, de roem, de alles?" Ik denk na en ik knik "Ben je er klaar voor?" Vraagt hij, ik knik weer "Ik ben klaar geboren." Zeg ik met een gerust hart.

Ik besluit de andere leden van de cast te volgen op instagram en natuurlijk Leonardo DiCaprio, ik heb natuurlijk een 'nieuwe' celeb crush nodig aangezien ik samen ben met de huidige. (Wie had ooit kunnen denken dat ik dat ooit zou kunnen zeggen.)

Na nog wat tv te hebben gezien met Dylan waren we allebei wat moe dus gingen we richting het bed. "Ik eh... ik zou je iets moeten zeggen. Of eerder tonen." Begint Dylan wanneer we ons aan het omkleden zijn voor bed, hij klinkt wat nerveus. Ik kijk op "Wat is er?" Vraag ik nieuwsgierig terwijl ik mijn slaapshort omhoog trek en op het bed ga zitten en naar hem kijk. Hij komt aarzelend naast mij zitten en zoekt naar woorden. "Shelley umh..." 

************

Ziezo, weer een deeltje af.

Ik weet dat het traag gaat, mijn excuses. 

Maar er is zoveel aan de hand in mijn leven dat ik maar korte momentjes heb voor dit verhaal. Maar ik doe nog steeds mijn best om jullie iets minder te laten wachten.

100000000000000000 x excuses xx

Amber