Love on the screen (Dylan O'brien)

25. Vlogboy

Wanneer Dylan en ik uitstappen bij de parking van de opnamestudio's zien we Jeff met een kleine camera of een stok rondlopen. We zien hem al klungelen in de verte. We kijken lachend en verward naar elkaar en lopen zijn richting uit.

"Wat is er aan de hand?" Vraagt Dylan aan de mensen die Jeff proberen uitleggen wat hij moet doen. Jeff draait zich om naar ons en duwt de stok in Dylan zijn handen. "Nieuw concept, de acteurs maken vlogs!" en hij rent weg voor ze hem iets anders kunnen zeggen.

De technische mensen kijken naar elkaar en halen hun schouders op "Op zich nog niet zo'n slecht plan. Dylan, we nemen aan dat jij hier wél mee kan werken?" Lacht een van de mannen. Dylan knikt en lacht "Ik denk niet dat dit zo moeilijk kan zijn." Jeff die zich had beseft dat hij in de studio moest zijn waar we bij stonden loopt terug voorbij en antwoord "Onderschat dat ding maar niet!" en loopt verder weg.

De technische mensen geven ons een woordje uitleg over wat we allemaal kunnen doen en laten het dan aan ons over. "Zo, wil je mee op de vlog Tori?" Grinnikt hij en richt de camera op ons. Ik lach "I guess. Zolang we Jeff hier dan mee plezieren" Lach ik en Dylan drukt op het start knopje.

"Hoi iedereen! Dit is best nieuw voor mij, voor ons. Dus neem maar aan dat deze vlog niet de allerbeste vlog ter wereld gaat zijn. Wat denk jij Tori?" Hij kijkt naar mij en ik kijk naar de camera, terwijl we naar zijn loge wandelen. "Uh. Ik vind dat je het al erg goed doet Dylan, voor je 'eerste vlog'. Ik denk dat je thuis al stiekem hebt zitten oefenen." Antwoord ik en we lachen. 

Dylan wou net iets beginnen zeggen wanneer we mijn naam in de verte horen en iemand horen aanlopen. "Tori! Wacht!" Het is Holland. We kijken achterom en ze stopt abrupt als ze de camera ziet "Zijn jullie aan het filmen? Wat is er aan de hand?" Ik knik, "Jeff wou niet meer vloggen. Hij heeft het aan ons doorgegeven." Holland legt haar haar goed en knipoogt naar de camera "Oh. Hoi iedereen!" Ze weet niet goed wat ze moet zeggen maar komt naast mij lopen. "Voor wat had je me nodig?" Vraag ik aan Holland. "Oh." Ze kijkt naar de camera en dan weer naar mij "Wow ik had nooit gedacht dat ik vloggen onwennig ging vinden, aangezien ik altijd al voor een camera sta." Lacht ze. "Zal ik hem afzetten?" Vraagt Dylan, maar Holland haalt haar schouders op "Maakt niet uit hoor." Ze richt zich naar mij "Je verjaardag." Zegt ze "Ja?" Antwoord ik "Morgen, 17 uur. Dan haal ik je op bij..." Ze kijkt naar de camera en bedenkt wat ze gaat zeggen "Jouw thuis. Natuurlijk. Haha. Waar anders." Zegt ze zenuwachtig. "Je weet dat de technicus dingen kan wegknippen hé? Dit is niet live." Lacht hij. Holland kijkt opgelucht "Oké. Ik haal jullie dan op bij Dylan?" Zegt ze en we knikken. Spannend. Dylan zet de camera af tot we bij zijn loge aankomen.

Wanneer hij Posey ziet zitten zet hij de camera weer aan "Wooow." Zegt Posey "Wat krijgen we nu, vlogboy?" Holland en ik kijken naar elkaar en fronsen bij de nieuwe bijnaam "Vlogboy?" Lacht Holland "Mooi." Voegt ze eraan toe. "Ik ben behind the scenes aan het filmen. Maar je mag het gerust overnemen." Zegt Dylan tegen Posey. Posey staat enthousiast recht "Oh ja. Ze zijn net een scene aan het shooten. Zullen we naar daar gaan?" Dylan knikt en ze wandelen uit de loge en laten Holland en mij achter.

"Bedankt voor de blow up van notificaties trouwens." Zeg ik lachend tegen Holland, ze denkt even na en weet dan over wat het gaat "Ach, graag gedaan." Zegt ze met een knipoog. 

"Ik moet je nog iets vertellen" zeg ik tegen Holland "Over Shelley." Holland legt haar gsm weg en kijkt me aan "Is er iets gebeurt?" Vraagt ze, ik haal mijn schouders op "Ze is naar de gynaecoloog geweest, en ze had een echo aan Dylan gegeven." Vertel ik "Dylan gaat nu vragen aan haar of hij eens mee kan. Wat ik natuurlijk begrijp maar het is wat vreemd om te beseffen dat ik stiefmoeder ga zijn op mijn 22ste." Terwijl ik dat zeg komt Shelley net binnen ze kijkt me vies aan van top tot teen en kijkt de kamer rond, zoekend naar iemand maar kijkt dan weer naar mij. "Geen zorgen. Je zal geen stiefmoeder hoeven te zijn." Zegt ze, ik kijk haar vragend aan "Alsof Dylan nog met jou samen blijft terwijl ik zijn kind draag."

Holland draait zich om en richt zich tot Shelley "Sinds wanneer ben je zo gebeten? Bied je excuses aan." Zegt ze en wijst naar mij. Shelley ontwijkt me nu en zegt "Zij is met mijn lief gaan lopen. Zij moet haar excuses maar aanbieden." Zegt Shelley kwaad. Holland staat recht "Het is hier geen middelbaar. Hoe kan je zo kinderachtig zijn terwijl je een kind draagt?! Dylan heeft voor Tori gekozen, lang nadat jullie uit elkaar waren. Live with it." Zegt Holland met een kwade toon. Shelley kijkt haar met tranen in haar ogen aan en loopt dan weg. Holland draait zich naar mij "Sorry. Ik ga haar even achterna." Zegt ze snel en ze loopt de loge uit.

En dan was ik nog alleen.

Nadat ik wat twizzlers had opgegeten en voor me uit had gestaard kwam Dylan weer binnen met Posey, snel veeg ik een traan weg. "Alles oké Tori?" Vraagt Dylan en hij komt naast mij zitten "Wat is er?" Vraagt hij. Ik schud met mijn hoofd "Niets hoor." Vertel ik hem en haal mijn script uit mijn zak en kijk naar Posey, "Zin om even onze scene te oefenen?" Vraag ik aan hem, zodat ik Dylan zijn vraag verder kan ontwijken. Posey knikt "Sure thing." Zegt hij en ook hij neemt zijn script er bij.

***********

Ziezo nog en stukje. Laat even weten wat je vindt aub!

Xx Amber