Hyunjin ve Felix birbirine çok aşık iki gençti, fakat sınıfa Felix'in kuzeni olan Minho'nun gelmesi ile bu dengeler altüst olacaktı.
Hyunlix
yan çiftler: Minsung, Chanmin, Jeongbin
Angst.
Yeeii selaamm, bu Wattpad hesabı için bir Instagram hesabı açtım, profilimde var. Takip ederseniz spoiler alma şansınız çok yüksek sksksjsksdh
Hayaler okuyucularıma sesleniyorum, oy atmasanız bile yorum yapmanız çok önemli benim için, kesinlikle üst sıralara yükselelim diye falan değil, yorumlar beni çok motive ediyor, yazma isteğimi arttırıyor. Tatlı yorumlarınızı görmek isterim açıkçası 🧚🏻♀️🧚🏻♀️
Bakalım bu bölüm bizi neler bekliyor...
...
Felix'in ağzından~
Okulumuz 15 günlük tatile girmişti, havalar iyice soğumuştu. Her şey güzeldi. Hyunjin'le aramız gayet iyiydi. İkimiz de eskiyi geride bırakmayı başarmıştık, ya da öyle zannediyorduk.
Bu süreçte sürekli bizimkilerle beraberdik, her zaman yanımızda olmuşlardı. Jisung bir ara psikoloğa gitmemi istese de bunu kendim halledebileceğimi söyleyip bundan kaçmıştım.
Şimdi ise balkonda oturmuş, kahvemi yudumluyordum. Sabah saat 6 falandı. Jisung daha uyanmamıştı. O olaylardan sonra bazenleri ondan önce kalktığım zamanlar oluyordu, çünkü kâbuslar görüyordum.
Bardağın içinde kalan son yudumu da kafama diktim. Soğuk rüzgarın bedenimi titretmesine izin verdim. Bu soğuk havada neden burada olduğumu sorguladım biraz, havanın iyi geldiğine karar kıldım. En azından sıcak kahve beni biraz da olsa ısıtmıştı.
Yoldan geçen insanları izlemeye koyuldum, bu saatte ne işleri vardı? Belki de onlar da kâbus görmüştür.
Telefonuma gelen titreşim ile kendime geldim. Üstümdeki hırkanın beni sıcak tutmadığına emindim. Telefonu elime aldım ve gelen bildirime baktım.
Bilinmeyen numara.
Bu da ne böyle? Bildirimi açıp gelen mesaja baktım, muhtemelen yanlış olmuştur.
'Beni özledin mi oğlum?'
Siktir. Siktir. Siktir!
Bu kadın beni rahat bırakmayacak mı? Sinirden telefonu sıktım kırmak istercesine. Sinirimi dışa vurmamaya özen gösterdim. Mesaja cevap vermedim. Onunla muhattap olursam yine geçmişi yüzüme vuracaktı. Yine, yeniden kanatacaktı yaralarımı.
Hırkamı çıkarıp içeri girdim, gözlerim ağrıyordu. Eğer yatarsam bir daha kalkamazdım, oyalanacak bir şeyler bulmaya çalıştım. Post atmak istedi canım, fotoğraflarıma baktım, hiç güzel çıkan bir şey yoktu.
Belki de ben güzel olmadığımdandı.
Hyunjin'le buluştuğumuzda çektiğim birkaç fotoğrafa takıldı gözüm. Benim aksime, o ne kadar da yakışıklıydı. Gerçekten onun yanına yakışmıyordum.
Yine de moralimi bozmamam gerekiyordu, o gün çektiğim selfielerden birkaçına baktım, güzel çıkanlardan bir tanesini seçtim ve internete yükledim.
~
@leefelixshi
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
