Aşkımı özgür bırak

15.

hicbir sey.

...

Jisung beni sınıfa bırakıp kantine gitmişti, içeri yavaş yavaş öğrenciler dolmaya başlamıştı. En çok korktuğum şey de buydu ya zaten. Sınıfa her giren bana iğrendirici gözlerle bakıyordu. Utanıyordum, kendimden.

İçeri Seungmin'in girmesi ile biraz olsun rahatlamıştım, en azından onlar benim arkamdaydı.

"Felix, nasılsın?"

"Ben, bilmiyorum Seung, sanırım iyi değilim."

"Halledeceğiz, hepsini teker teker halledeceğiz. Arkanda olduğumuzu biliyorsun, değil mi?"

"Evet, biliyorum. Size ne kadar teşekkür etsem az-"

Birden sınıfa bağıran Jeongin bütün dikkati bozmuştu.

"Bana bakın ulan eşşekler! Lix'ime yaklaşan olursa kaslı agam Changbin'i çağırırım, hepinizi kaslarıyla boğar!"

Herkes ona ters ters bakmıştı, bazıları gülmüştü. Jeongin yanımıza hiçbir şey olmamış gibi gülümseyerek oturduğunda biz de gülmeye başlamıştık.

"Ne gülüyorsunuz ya, böyle alırım işte akıllarını!"

"Kimden öğrendin diye sormayacağım, Changbin 'agan' öğretmiştir."

"Tamam Seung, sen git Chan'ının yanına ve ben ile çok sevgili 'agam'ı rahat bırak."

"İkiniz de delisiniz."

"Sen çok akıllısın sanki, eğer sen de Changbin'e bir şey söylersen valla evren değiştiririm."

"Sakin ol kankam ya, agana laf getirir miyim hiç?"

"Aynen, adam olucan böyle."

"İyice sıyırmış bu. Felix, sen Hyunjin'e gerçeği anlattın mı?"

"Yüzüme bile bakmıyor Seung, nasıl yanına gideceğim?"

"Ulan oc, beni dinle, diyeceksin."

"Çok sağol Jeongin, senden de akıl aldığıma göre intihar edebilirim artık."

"Boş yapıyon kanka, sal bence."

"Ok."

"Felix, anlat. Jeongin, sus."

"Tamam."

"Tamam."

Seungmin ikimizi de susturduğunda Jisung gelmişti bu sefer.

"Bi' sen eksiktin."

"Ayıp Seung be, insan hoşgeldin der."

"Hoşgeldin Jisung, görüşürüz Jisung."

"Ee ne oldu, konuştun mu o piçle?"

"Konuşamadım Jis, yüzüme bakmıyor ki. Birlikte görülürsek bu sefer Hyunjin'e de zorbalık yaparlar."

"Abart bro aba-"