Aşkımı özgür bırak

25.

Sürprizlerle dolu bir bölüme hazır olunn!

...

Felix'in ağzından~

Jisung hastaneden çıkalı 1 hafta olmuştu, bu süreç boyunca Jisung okula gelmemişti, Minho da onun yanında kalmak için gelmemişti. Gerçek hâlâ ortaya çıkmadığı için hâlâ zorbalanıyordum tabii. Hyunjin ise hiçbir şey söylememişti. Asla yanıma gelmemişti. Geçen gün bana tokat atanları gördüğü hâlde dokunmamıştı bile. Çökmüş durumdaydım, bıkmıştım her şeyden. Annem üst üste hem beni hem de Minho'yu arıyordu. İkimiz de cevap vermiyorduk.

Yine sıramda oturmuş, resim yapıyordum, gökyüzü resmi. Hava bugün biraz karanlıktı, ben de karakalem yapmaya karar vermiştim. İyi çizen biri değildim, sadece öylesine çiziyordum işte. Bir anda resmim ıslandı, gözümden akan yaş resmimi ıslatmıştı. Siyah boya dağılınca yapma hevesim kaçtı, bıraktım kalemi elimden. Öylece dışarıyı izledim sadece.

O gün Minho'nun söylediklerinden sonra yanına gitmeyi denedim, ama ben ona gittikçe o benden kaçıyordu. Ben de vazgeçmiştim artık.

Yanıma bir anda biri oturunca o olduğunu umarak baktım yanıma. Jisung gelmişti. Ne işi vardı onun burada?

"Hey, evde dinlenmen gerekiyordu!"

"Sus, Minho'yu görüyor musun?"

Minho'ya baktım, Hyunjin'i almış, dışarı çıkartıyordu. Yoksa...

"Aynen öyle aşkım, artık her şey bitti. Başardık!"

Seslice ağlamaya başladım, aylardır beklediğim an gelmişti.

"Jis, eve gitmek istiyorum. Eğer gerçekten değer veriyorsa gelir."

"Ayy çok heyecanlı! Tamam, Minho da beni bekliyor zaten. Gel birlikte çıkalım sınıftan, sen koş eve git hemen. Biz de Hyunjin'le konuşacağız."

"Hmhm."

Çantamı aldım ve hemen çıktım. Jisung'la ayrıldık ve ben eve gittim. Şimdi Hyunjin düşünsün.

Hyunjin'in ağzından~

Minho beni kolumdan tutup sınıftan çıkarmıştı. Sınıfın biraz uzağına götürmüştü beni.

"Ne yapmaya çalışıyorsun? Kaç gündür eve de gelmiyorsun."

"Jisung'un yanındaydım, hiç Felix'i aradın mı?"

"Ne için?"

"Tanrım, cidden haberin yok mu? Jisung bıçaklandı ya!"

"Ne! Ne zaman? Felix orada mıydı? Ona bir şey olmuş mu?"

"Hayır, tek başınaydı. Felix çok kötü oldu o günden sonra. Kendini suçladı sürekli. Onun hiç destekçisi yoktu. Bir kere senin aramanı bekledi, bir kere merak etmeni bekledi Hyunjin. 3 gün boyunca Jisung'un yanında ağlıyordu sürekli. Sen kimseyi aramadın, beni bile aramadın Hyunjin. Sence yaptığın doğru mu?"

"Ben.. bilmiyordum Minho, söyleseydin keşke."

"İnsan merak eder Hyunjin, merak eder! İnsan sevdiğini merak eder!"